Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.2004, Side 54
54 LAUGARDAGUR 11. DESEMBER 2004
Helgarblaö DV
........—s *" ^wuuaiuf nbiu og oircir
DV hér brot afferösögu hans.
þaö er búiö aö fylla þær affarangri. Ég býö
aftur aöstoö mlna en kellingin bara skilur
böggulinn eftir á gólfmu, fer út úr klefan-
um og lokar hurðinni á eftir sér. Og þarna
er ég einn I klefanum með þennan stóra
pakka fyrirframan mig.
Ákveð aö rannsaka pakkann aöeins,
pota I og klki ofan I. Margar pakkningar af
einhverju leirkenndu brúnu efni. EITT ALLS-
HERJAR SJOKK. FYRIR FRAMAN MIG ERU
MÖRG MÖRG MÖRG MÖRG KÍLÓAF EIN-
HVERJU AFSKAPLEGA ÓLÖGLEGU EFNI.
Efröng manneskja myndi opna huröina
núna og sjá mig meö þetta i fanginu, þá
væri ég I áratuga miklum vandræöum. I
hugann koma kvikmyndir eins og
Midnight Express og Breakdown Palace.
Stend upp og opna huröina og athuga
hvort konan sé á ferli. Sé hana eftir hálfa
mínútu og spyr ákveðinn hvaö sé í pakk-
anum. Hún kemur inn I klefann og reynir
að sussa á mig. Þá segi ég henni að taka
pakkann út úr klefanum. Aftur reynir hún
að sussa á mig og segir„please please, no
no".J WILL CALL SOMEONEIF YOU DONT
TAKE THIS AWAY" byrsti ég mig við hana
og við þaö gafst
hún upp, tók
pakkann og
læðupokaðist i
burtu. I sjokki
góða stund eftirá
(þau eru orðin
nokkur sjokkin f
feröalaginu til
þessa og bara vika
búin, hehe).
08.11.2004 13:14
Svamlaö I Halong Bay
Skildi siöast viö I Hanoi, þar sem ég eyddi
deginum I rólegheitum I borginni. Að sjálf-
sögöu ætlaöi égaö hitta Ho Chi Minh, en
karlinn var I snyrtingu I Moskvu þannig aö
ekki fékk maöur aö heilsa upp á hann (fyrir
þá sem ekki vita, þá er Ho Chi Minh Jón Sig-
urösson þeirra Víetnama og er geymdur
smuröur I glerbúri I mikilli hvelftngu I
Hanoi). Fór samt I Ho Chi Minh-safniö undir
vaskri stjórn hjólakerrubílstjórans mins, sem
ætti aö nota peninginn sem ég borgaöi
honum fyrir f tannbursta og tannkrem,
skelfílegt aö sjá manninn.Annars var bara
labbaö um alla miðborgina, og varö meöal
annars fyrir þeirri reynslu aö gömul kona
hjálpaöi MÉR yftr götu.
10.11.2004 15:42
Á ferðinni
Asíubúar sitja ansi oft á hækjum sér, eöa
eru l„squaf'-stellingu eins og Engilsaxar
oröa það. Þessi stelling er aöallega notuð til
hvildar stutta stund i einu, en þó einnig þeg-
ar notuö eru klósett afaustrænum skyld-
leika. Tilað sitja á hækjum sér góða stund
þarf liöleika, fimi, jafnvægisskyn og litla llk-
amsfitu, allt eiginleikar sem hinn hvlta karl-
mann skortir. Effarið er I Asíuferð mæli ég
meö aö viðkomandi æfi þessa stellingu í
nokkra mánuöi áöur en fariö er. Talandi um
litla llkamsfitu, hefekki enn séð feitan VI-
etnama. Enda engir McDonalds, engir Kent-
ucky, engir Hard Rock. Bara hrísgrjón og aft-
ur hrísgrjón. Fór I nudd til aðnáúrmér
stirðleikanum eftir kajak og trekk. Vissi ekki
að þaö væri hægt aö láta braka I eyrunum.
Tómas Ingi Ragnarsson var að koma úr fimm vikna bakpoka-
ferðalagi um Asíu. Þetta er annað ferðalag hans um þá heims-
álfu á tveimur árum, enda segir hann Asíu vera mekka bak-
pokaferðalanga. Tómas sendi vinum og vandamönnum reglu-
legar fréttir af ferðum sinum og féllst á að veita lesendum DV
innsýn í ævintýraferð sína.
„Ég ferðaðist um Norður og Suð-
ur Tæland fyrir tveimur árum í rúm-
ar fjórar vikur og þá féll ég alveg fyr-
ir þessum heimshluta," segir Tómas
Ingi Ragnarsson, 31 árs grafi'skur
hönnuður, sem var að koma úr
fimm vikna bakpokaferðalagi um
Asíu. „í ferðinni fyrir tveimur árum
ferðaðist ég méð hópi af krökkum,
en ferðin var skipulögð í gegnum
Ferðaskrifstofu stúdenta. Núna
ferðaðist ég einn og skipulagði allt
sjálfur."
Tómas var þrjár vikur í Víetnam,
eina viku í Kambódíu og endaði
ferðina svo í afslöppun í Suður
Tælandi. „Þetta svæði er mekka
þeirra sem hafa gaman af bakpoka-
ferðaiögum," segir Tómas að-
spurður hvað hafi dregið hann á ný
tU Asíu. Hugmynd flestra um bak-
pokaferðalög tengist líklega Evrópu
þar sem notast er við öflugt lestar-
kerfi. „Munurinn á þessum tveimur
álfum er aðallega hvað verðlagið er
lágt og svo auðvitað menningin og
kúltúrinn."
Hvemig undirbýr maður svona
ferð?
„Ég stúderaði Lonely Planet-
ferðabækurnar bara í botn og fór
líka á netið. Maður verður þó að
passa sig á að plana ekki um of, það
verður að skfija eftir smá pláss fyrir
hið óvænta. Undirbúningurinn hjá
mér tók samt alveg fjóra mánuði."
Það er auðvitað erfitt að ætía að
lýsa öUu því sem fyrir augu bar á
ferðalagi sem þessu en Tómas tekur
nokkur dæmi. „Ég skoðaði mikið af
hofum og fleiru í þeim dúr í Kambó-
díu, ég sá marga fjaUaættbálka í
Sapa í Víetnam og kynntist fábrotnu
lífinu sem fólkið þar lifir. í Halong
Bay sá maður svo einstaka jarð-
myndun, þar eru mörg þúsund eyjur
með stórkostíegu landslagi. Síðan
skoðaði maður auðvitað mannlífið
sem er einstakt."
Hvemig var að ferðast einn?
„Það kom á óvart hversu þægileg
ferðamennska það er að vera einn á
ferð. Maður hitti ótrúlega mikið af
öðrum ferðalöngum svo manni
fannst maður aldrei vera að ferðast
einn, þannig lagað."
Nú hafa margir heyrt sögur af
verðlaginu þarna, hvernig upplifðir
þúþað?
„Flugið er auðvitað langdýrast,
ég borgaði um 100 þúsund krónur
fyrir það. Allt annað er mjög ódýrt.
Odýrasta hótelherbergið sem ég
fékk var á fjóra dollara nóttin og ég
var einu sinni mjög flottur á því og
splæsti á herbergi sem kostaði 16
dollara! Síðan kostar ein máltíð frá
30 krónum og upp í 200 kall. Maður
getur því lifað eins og kóngur fyrir
þúsundkall á dag. Það skýrir kannski
hvers vegna margir ferðast um þetta
svæði í allt að ár í einu," segir
Tómas. m
„Ég hvet alla til að prófa þetta.
Maður hefur á tilfinningunni að ís-
lenskar ferðaskrifstofur séu búnar
að heilaþvo íslendinga - ef þeir séu
ekki í flottasta herberginu og í þægi-
legustu rútunum þá sé ffíið ónýtt,
þetta er eitthvað sem fólk ætti að
kynna sér.“
03.11.2004 16:10
Staldraö við i Sapa
Efþað er eitthvað sem Vfetnamar elska,
þá er það bilflautan þeirra. Þeir flauta þegar
þeir nálgast þig, flauta þegarþeir eru alveg
upp við þig og flauta þegar þeir eru komnir
framhjá. Hefá tilfinningunni að Víetnamar
telji aö þvl meira sem þeir flauti, þeim mun
betur muni þeir hafa þaö Inæsta Iffi.
Fór meö næturlest til Lao Cai, og þaðan
var manni keyrt f um klst. til Sapa. Deildi
svefnvagni með áströlsku pari sem er búiö
aö vera á feröinni um heiminn l sex mánuði,
og eiga tvo eftir. Svonaáað ferðast. Voru
mjög uppnumin afþvl að hitta ís/ending.
Sagði þeim eitt og annaö um Island og
sýndi þeim vasaljósmyndabók sem ég ferö-
ast alltafmeö. Þegar ég minntist á eldgosið
sem er I gangi núna, fannst þeim aö þau
væru aö tala viö einhvern frá annarri
plánetu. Aö feröast sem Islendingur eru
hálfgerö forrréttindi, maöur fær alltafauka
athygli út á þaö.
Asíubuar tala flestir alveg afskaplega ill-
skiljanlega ensku. En hérna ISapaer lítill
hópur sem talar bara ffnustu ensku, en
þetta eru ættbálkastelpur á aldrinum 9-16
ára sem starfa viö leiösögn og túristasölu.
Þetta eru ótrúlega skemmtilegar stelpur,
alltaf til f aö stríöa og hlæja. Þær eru dug-
legar aö spyrja aö nafni og maður er alltaf
jafn undrandi þegar einhver lOárastelpa
heilsar mannimeð nafni en þá haföi maöur
heilsað henni og 15 vin-
konum hennar degi áður.
Fyrsta daginn hérna I
Sapa fór ég I stuttan
gönguleiöangur undir
stjórn hinnar 15 ára
gömlu Sissi úr H'mong-
ættbálkinum. Hún talar
fullkomna ensku, slatta f
frönsku, hreint ótrúlega
skýr og skemmtileg stúlka.
En hún má ekki fara i skóla
vegna þess aö foreldrar
hennar vilja það ekki.
On þe road again...
Jæja kæru vinir:
Þá er ég lagöur aftur af
stað f einhverja helv...
ferðavitleysu út I rassgat og
enn skal haldið til Suðaust-
ur-Aslu. f fímm vikurætla ég
að yfírgefa skerið f leit minni
að þvi óvænta, þvf óþekkta
og hinu óskiljanlega. Halló
hrfsgrjónaréttir, óþægileg
samgöngutæki og furðuleg
klósett... Bless GSM-slmi,
rúöuskafa og vestræn hegöunarmynstur.
Aögerö„breikkun sjóndeildarhringsins" er
hafín. Sföast var feröast um f nokkrum þró-
uöum lýöræöisrlkjum, en I þetta sinn mun
maöur feröast undir ægishjálmi kommún-
ismans f Vfetnam og IKambódlu sem á sér
skelfílega sögu styrjalda og er aö staulast
sln fyrstu lýöræöisskref I umverfí spillinga
og vantrausts.
01.11.2004 14:50
Lentur I Bangkok
Bangkok hefur lítiö breyst frá þvi ég var
hér slöast, kannski aöeins geöveikari. Ég er
sannfæröur um að fyrstu orö tælenskra
barna séu ekki orö eins og mamma, pabbi
eða bolti, heldur„you buy from me sir".
Ótrúlegt hvað sölumenn hérna eiga erfítt
með að skilja hið einfalda orö„nei“. Þeir elta
mann fleiri tugi metra, þrátt fyrir slendur-
teknar neitanir. Maður er reyndar aðeins
sjóaöri núna en I fyrra, þannig aö sölukerl-
ingar meö poppbaunir fengu ekki aðgang
aömérað þessu sinni.
02.11.200405:31
Lentur í landi Ho frænda
Síöast skildi ég við ykkur I bakpokahverf-
inu í Bangkok, en eftir email-skriffór ég á
röltið aö leita mér að einhverju góögæti
sem nóg er aff hverfínu. Lenti á litlum,
fatæklega innréttuöum matsölustað sem
varmeö ferskan físk á klaka, og ég ákvaö að
endurnýja kynni min við Red Snapper-
fískinn, sem var alveg jafn góöuroghann
var I minningunni. Eyddi kvöldinu I að
spjalla við skemmtilegt starfsfólk staöarins
sem var duglegt við að plata bjór ofan I út-
lendinginn. Einn þjónninn sýndi mér meira
aö segja myndaalbúmiö sitt, þarsem hann
með stolti sýndi mér Evrópuferö slna. Var
ekkert feiminn viö að s/na mér myndir þar
semhannog svissneskur vinur hans voru
klæddir engu nema baðsápulöðri. Furðu-
legt!
05.11.200404:31
Þær eru kátar H'mong-stelpurnar I
Sapa
Sfðasti dagurinn minn hér f Sapa, I svölu
fjallalofti. Veðrið hérna er eins oggott fs-
lenskt sumarveður. Ásamt fjórum öðrum
Áströlum var rölt um sveitirnar I kringum
Sapa, komið við í þremur þorpum H'mong-
fólksins auk þess semaðMo bauð okkur i
heimsókn f hýblli foreldra sinna, þar sem við
fengum aö kynnast móöur, ömmu og
nokkrum systkynum Mo. Afmikilli gestrisni
sýndu þau okkur þessi ótrúlega einföldu
heimilisaöstæður ogmaöur veltir fyrir sér
hvaöan hin mikla glaðværð H'mong-fólks-
ins komi frá, þvi ekki kemur hún afsökum
veraldlegra auöæfa. Á svona stundu getur
maður ekki annað en hugsað hvað viö Is-
lendingar erum vanþakklátir fyrir auöæfí
okkar.
06.11.200406:49
Læti í næturlestinni
Tók rútuna frá Sapa til Lao Cai til aðná
næturlestinni til Hanoi. Deildi þar klefa
meö Englendingi, Ira og víetnamskri stúlku
sem voru öll aö feröast saman vegna
brúökaups.
Þegar þau fóru öll til vina sinna f öðrum
klefa aö fá sér að boröa, varö ég einn eftir f
klefanum ogþá byrjuðu lætin. Fólk hélt
greinilega aö ég væri einn I fjögurra
manna klefa þvi ég þurfti aö beita hörku
til aö bægja frá Vietnömum sem ætluöu
aö svindla sér í tóma svefnbekkina.
Eftirsmá tfma kemursíðan starfsmaður
lestarinnar, kona um fertugt, inn I klefann
og lltur alvarlega í kringum sig. Ég spyr
hvort ég geti hjálpaö en húp svarar engu,
en heldur ábraut og kemur aftur meö
þennan stæröarinnar böggul I gulum
poka. Slðan fer hún að opna farangurs-
geymslur klefans og er greinilega brugðið
þegar
hún
sérað