Geislinn - 01.09.1930, Blaðsíða 6

54
GEISLINN
Hinir ósýnilegu hjálpendur
Hverjir peir eru, og þvað þeir gjöra
Eftir R. A. Salton
eðal innbyggenda himins-
ins er ein stjett, sem
vjer köllum engla. Þegar
1 hinn háaldraði postuli
.Jóhannes var á hinni
afskegtu eyju Patmos,
heyrði hann i vitrunum
sínum „raust margra engla
hringinn í kring um hásætið
og verurnar og öldungana.“
Ob. 5, 11. Pessir meðlimir í hinni dýrlegu
fjölskyldu Guðs voru einnig til, löngu áður
en Jóhannes sá pá, pví vjer lesum, að pegar
við sköpunina, er grundvöllur jarðarinnar var
lagður „sungu morgunstjörnurnar gleðisöng
allar saman og allir guðs-synir fögnuðu.“ Job
38, 6. 7.
„Morgunstjörnur“ pær og ,,guðs-synir“,
sem hjer er talað um, geta aðeins hafa verið
englarnir. Og pegar Adam var rekinn burt
frá hinu fagra heimkynni í paradís, setti Guð
„kerúbana fyrir austan Eden-garð.“ 1. Mós.
3, 24.
Aí pessu sjáum vjer, að englarnir voru
til, áður en maðurinn var skapaður, og peir
eru verur, sem eru á æðra stigi en maðurinn,
pví að um manninn stendur skrifað, að hann
var af Guði gerður englunum lítið eitt lægri.
Sálm. 8, 6.
Englarnir eru raunverulegar verur.
Englar Guðs eru eins raunverulegir og vjer.
Við eitt tækifæri opinberuðust tveir peirra,
ásamt Drottni vorum, fyrir Abraham, á sljett-
unum við Manrre. Um pessa heimsókn segir
heilug Ritning: „Og hann (Abraham) tók rjóma
og mjólk og kálfinn, sem hann hafði matbúið,
og setti fyrir pá, en sjálfur stóð hann framrni
fyrir peim undir trjenu, meðan peir mötuðust.“
1. Mós. 18, 8.
Litlu seinna fóru pessir englar til Sódómu
tjl að sækja Lot, sem „bjó peim máltíð og
bakaði ósýrðar kökur, og peir neyttu.“ 1. Mós.
19, 1—3. En peir eru ekki einungis eins
raunverulegir og vjer mennirnir, heldur eru
peir líka „voldugar verur“, peir heyra og fram-
kværna pað, sem Guð leggur fyrir pá. Sálm.
103, 20.
Um engilinn, sem velti steininum frá gröf-
inni, sem Kristur hafði verið lagður í, segir
hin heilaga frásögn: „Útlit hans var sem leiftur
og klæði hans hvít sem snjór.“ Matt. 28, 3.
Þessi sami engill „steig niður af himni“ (2.
vers). En hversu mikill kraftur íylgdi honum
sjáum vjer best af pessu: Dýrð hans og mátt-
ur var svo mikill, að öll hin rómverska varðs-
veit, eitt hundrað manns, „urðu sem örendir."
(4. vers).
Meðan engillinn var enn par, komu kon-
urnar til grafarinnar með vellyktandi jurtir og
smyrsl, sem pær höfðu útbúið, og skýrði hann
peim frá upprisu Drottins vors, og bauð peim
að fara og segja lærisveinum hans frá pví.
Hann sagði við pær: „Jeg veit, að pið leitið
að Jesúm hinum krossfesta“ o. s. írv. Detta
orðtak: „Jeg veit“, sýnir, að engillinn hafði
bæði pekkingu og skilning, og ennfremur að
hann var raunveruleg persóna. Dað sem Biblí-
an, frá byrjun til enda, segir um englana,
sýnir, að peir eru raunverulegar, persónulegar
verur, sem eru gæddar miklum krafti og skiln-
ingi, dýrð og veldi.
Verk englanna.
Vjer skulum í pessu sambandi taki sjerstak-
lega fram, að englarnir eru Guðs hlýðnu pegn-
ar á himnum, og að peir, í pessu tilliti, gefa
oss mönnunum dýrmætt dæmi. Sálmaskáldið
segir um pá: „Lofið Drottinn, pjer englar hans,
pjer voldugu hetjur, er framkvæmið boð hans,
er pjer heyrið hljóminn af orði hans.“ Sálm.
103, 20.
Hinn inikla mátt sinn og vald nota peir til
að framkvæma Guðs vilja, og með f>ví að