Geislinn - 01.09.1930, Blaðsíða 18

66
GEISLINN
heilagan pennan dag vikunnar.2 * * * * * * * * 11 - Grimelund:
„S^ndagens Historie“, bls. 47. 48. (Et blik
paa vor tid“, bls. 318, 319.)
Degar vjer rannsökum söguna nánar, kom-
umst vjer að raun um, að sunnudagurinn
var upphaflega heiðinn hátíðardagur, stofn-
settur til heiðurs fyrir sólina. Um petta lætur
sjera E. C. Brymann (aðstoðarprestur við
dómkirkjuna í Aarhus), pessi orð falla, 1819,
bls. 182: „Fyrsti dagur vikunnar dregur nafn
sitt af sólinni, sem rómverjar og hinir heiðnu
Saxar dýrkuðu á pessum degi, eins og Guð.“
Viðvíkjandi sunnudags-helgihaldinu skrifar
Neander: „Helgun sunnudagsins var, eins og
aðrir helgidagar, aðeins mannleg fyrirskipun;
pað var fjærri postulunum, að ákveða guðlega
fyrirskipun í pessu tilliti, fjærri peim og hinni
fyrstu postullegu kirkju, að færa hvíldardaginn
yfir á sunnudaginn.11 — Neanders kirkjusaga
(pýsk útgáfa), 1. bindi, bls. 339, 1828. . .
Hin fyrstu sunnudagslög voru gefin út af
Konstantin keisara árið 321 e. k„ og eru pau
sögulegt sönnunargagn fyrir hinum heiðna
uppruna sunnudagsins. Dau hljóða pannig:
„Á sólarinnar heiðursverða degi skulu yfir-
völdin og menn, sem búa í bæjunum, hvílast,
og öllum vinnustofum skal loka. En úti á
landinu meiga peir, sem hafa lagt fyrir sig
akuryrkju, vinna frálsir og óhindraðir; pví að
pað kemur oft fyrir, að annar dagur er ekki
eins heppilegur til að sá korni eða planta
vínvið, til pess að menn ekki, með pví að
nota eigi hina bestu stund, fari á mis við
pá blessun, sem himininn veitir.“
Tilgangur keisarans með pessum löguin var,
að vinna að einingu milli kristinna og heið-
inna manna. Á peim tíma hafði hann enn
ekki tekið skýrn. Viðvíkjandi pessum sunnu-
dagslögum Konstantins lesum vjer eftirfarandi
í „Kirkjusögu eftir Ragnar Thomæus"
Stockholm — bls. 163:
„Sunnudagurinn var upphafinn til að vera
hátíðar- og hvíldardagur í gjörvöllu ríkinu
(Róm), og á peim degi varð öll vinna — að
undantekinni hinni allara nauðsynlegustu vinnu
í sveit — að hætta, og pað er ekki hægt að
neita'pví, að pað var tilgangur hans (Kon-
stantins), að færa kristindóm og heiðindóm
betur saman, með pví að helga sunnudaginn,
(sólardaginn) og heiðra pannig sólguðinn, sem
hægt var að álíta hlutlausan guðdóm, bæði
fyrir kristna og heiðna menn.“ — (Et ord i
rette tid“, bls. 221, 222, 223.)
En Guð hefir ekki látið sannleika sinn vera
án vitna á jörðunni; pví að á sjerhverri öld
hafa menn verið uppi, sem hafa haldið hinn
sanna hvíldardag heilagan.
Að ganga í ljósinu.
Á öllum umliðnum öldum hafa margir guð-
hræddir menn og konur lifað og dáið I öruggri
trúarfullvissu um, að hvíldardag Drottins bæri
að halda á fyrsta degi vikunnar. Dessar rnann-
eskjur lifðu eftir öllu pví ljósi, sem pær höfðu,
og Guð í visku sinni tók gilda pjónustu peirra,
Vjer lifum nú á tíma dómsins. Boðskapurinn
um tíma dóms hans fer nú hraðfara út urn
heiminn, og kallar söfnuð Guðs aftur til hins
fyrsta kærleika hans, til hlýðni við hans boð,
til hvíldardags Drottins, sem svo lengi hefir
verið falinn með erfikenningum og hjátrú.
íhugaðu pað vel, að pú rnunt sjaldan komast
hærra en að pví takmarki, sem pú hefir sett
pjer. Settu pjer pví hátt takmark, og pótt pað
kosti pig mikla áreynslu, sjálfsafneitun og fórn-
fýsi, pá stig samt upp á við fet fyrir fet, pangað
til pú ert kominn upp á tindinn. Lát ekkert
aftra pjer. Hönd örlaganna hvilir ekki svo pungt
á nokkurri manneskju, að hún purfi að vera
hjálparvana og I óvissu. Srektu áíram með ein-
beitni og staðfestu í hina rjettu átt, og pað
sem virðist vera pjer til hindrunar, mun í stað
pess verða pjer til hjálpar.
2. árg. GEISLINN 1930
„GEISLINN", blað S. D. Aðventista á ísland, keinur
út fjórum sinnum á ári og kostar: Hjer á landi 3 kr.
75 aura, um árið, erlendis 4 kr. 50 aura. Gjalddagi
fyrirfram. Úrsögn er bundin við áramót.
Útgefandi: Trúboðsstarf S. D. Aðventista.
Ritstjóri: O. J. Olsen, Simi 899, Pósthólf 262.
Afgreiðsla: lngólfsstræti 19, Reykjavík.
Kaupendur Oeislans eru vinsainlega beönir aö tilkynna afgreiöslunni
ef þeir hafa bústaðaskifti.