Geislinn - 01.09.1930, Blaðsíða 24

Myndin er af „Graf Zeppelin", sem hinn 20.
september 1928 hljóp af stokkunum, og fór af
stað í fyrsta reynsluflugið, sem stóð yfir frá klukk-
an átta um morguninn til klukkan hálf sex um
kvöldið. Á reynslufluginu var farið eftir endilöng-
um Rinardalnum, alla leið norður að Karlsruhe
og Mannheim og
til baka yfir Heidel-
berg, Augsburg og
Mynchen.
Árið 1925 var haf-
in opinber fjársöfn-
un, til að greiða með
byggingarkostnað
skipsins.
Strax eftir að skip-
ið var fullgjört, fór
það hina fyrstu löngu
ferð slna yfir At-
landshafiö til Ame-
rlku, flugferð, sem
t vissum skilningi orsakaði nokkur vonbrigði, með
þvl að hún tók mikið lengri tíma, en menn höfðu
fyrirfram gjört sjer I hugarlund. Ferðin stóð yfir
I 112 klukkustundir. Byggingarmeistari loftskips-
ins, dr. Eckener, var fararstjóri þess yfir Atlands-
hafið. Hann hafði einu sinni áður, árið 1924,
stýrt öðru Zeppelinsloftfari, „Z. R. 3“ til Amerlku;
það átti sem sje,
samkvæmt Versaille
samningnum, að af-
hendast til Banda-
rlkjanna. Þessi ferð
tók knapplega 81
klukkustund frá
Freidrichshafen til
New Jersey.
Siðan hefir „Graf
Zeppelin“fariö marg-
ar langar flugferðir
og 1 sumar sáum
vjer hann einnig hjer uppi á íslandi.
„Graf Zeppelin" er ekki lengur stærsta loft-
skipið, sem smiðað hefir verið I heiminum. Síðan
hafa verið smlðuð tvö miklu stærri, og var annað
þeirra „R 101“, sem steyptist nýlega til jarðar
og brann til kaldra kola.
Hið fyrsta loftskip, sem fór yfir Atlandshafið,
var hið enska „R 34“, sem Major Scott stýrði
og hafði 27 inanna áhöfn, árið 1919. Ferðin frá
Skotlandi til Ameríku stóð I það skifti yfir I 108
klukkustundir, en á leiðinni heim aftur var það
aöeins 75 klukkustundir.
Neðri myndin er af
hinu þekta skipi
„Mauretania", eitt af
hinum stærstu gufu-
skipum, sem sigla
um Atlandshafið, fór
frá Cherbourg til
New York á 5 dög-
um 2 thnum og 34
minútum; og var
þannig aðeins góð-
lega 2 tlmum leng-
ur en „Graf Zeppe-
lin“ sömu leið.
Risarnir, sem fara uin höfin og risarnir í loft-
inu keppast uin forustuna. Alstaðar er takmarkið:
Hraöi, hraði, meiri hraði.
Vjer lifum á tima hraðans. Mönnum finst þeir
aldrei geti komist nógu hart áfram. Samkvæmt
orðum spámannsins Dantel höfum vjer náð þvl
að lifa á tima enda-
lokanna, þegar þekk-
ingin mundi verða
margvísleg. Alt
þetta endalausa kapp
manna eftir, að ná
meiri og meiri lirað-
a, hefir við nánari
athugun, stórfelda
þýðingu. Hjer er
eitt, sem liggur á að
hraða sjer með: —
Boðskapur frá hin-
um hæsta skal boðast um gjörvalla jörðina með
miklum hraða — hin síðasta aðvörun. Þess vegna
er það, að hann uppvekur vissa menn, og gefur
þeim gáfur til að útbúa hin undursamlegu tæki
nútfmans, svo hin mikla fyrirætlan hans geti
náð framkvæmd.