Geislinn - 01.09.1930, Blaðsíða 11
GEISLINN
jeg hefi gjört pað, sem jeg hefi f>jer heitið.“
Drottinn þekti hin slæmu áhrif, sem mundu
umlykja Jakob í framtíðinni, og allar hættur
pær, sem hann mundi mæta. í náð sinni upp-
lauk hann íramtíðinni fyrir hinum angurværa
flóttamanni, til pess að hann gæti skilið til-
gang Guðs með hann og undirbúið sig til að
mæta freistingum peim, sem hann gat ekki
komist hjá að mæta, pegar hann var orðinn
einn síns liðs meða! afguðadýrkenda og sjálfs-
elskufullra manna. Hið háleita takmark, sem
hann yrði að ná, mundi pá jafnan vera fyrir
sálarsjón hans, og fullvissan um, að tilgangur
Guðs mundi uppfyllast í honum, mundi pá
stöðugt hvetja hann til trúmennsku.
í vitrun pessari var frelsunaráform Guðs
uppmálað fyrir Jakob, að vísu ekki í allri sinni
fyllingu, en svo vítt, sem nauðsynlegt var fyrir
hann á peim tíma. Pessi leyndardómsfulli
stigi, sem opinberaður var honum í draumi,
var hinn sami, sem Kristur benti til í samtali
sínu við Natanael: „Þjer munuð sjá himininn
opinn og engla Guðs stíga upp og stíga niður
yfir manns-soninn.“ Alt par til maðurinn gjörði
uppreist gegn stjórnarfari Guðs, hafði Guð
talað við manninn augliti til auglitis. En synd
Adams og Evu gjörði aðskilnað milli himins-
ins og jarðarinnar, sem varð til pess, að mað-
urinn gat ekki talað við skapara sinn, á sama
hátt og áður. Samt var heimurinn ekki eftir-
skilinn án vonar. Stiginn bendir til Jesú, sem
er orðinn meðalgangari milli Guðs og manna.
Ef hann hefði ekki með fórn sinni lagt brú
yfir djúp pað, er syndin myndaði, pá gætu
pjónustubundnir englar ekki heldur talað við
fallnar manneskjur. Jesús hefir fært hinn van-
máttuga og hjálparvana mann að uppsprettu
hins Almáttka.
í hinni djúpu kyrð næturinnar vaknaði Jakob
af draumi sínum. Hinar skínandi verur, sem
hann hafði sjeð í vitraninni, voru nú horfnar.
En hann hafði fengið hátíðlega sannfæringu
um, að Guð væri með honum. Nærvera hinna
ósýnilegu vera lífgaði upp einveru hans. Hann
sagði: „Sannlega er Drottinn á pessum stað,
og jeg vissi pað ekki. . . Hjer er vissulega
Guðs hús og hjer er hlið himinsins.“ l.Mós.
28, 16. 17.
59
Hinir ósýnlegu hjálpendur — Framh. frá bis. 55
í varðhald, af pví peir boðuðu fagnaðarerindi
Krists; en engill opnaði dyr fangahússins,
leiddi pá út og bauð peim að halda áfram að
prjedika. Post. 5, 17—21. Og pegar Heródes
nokkuru seinna ljet taka Pjetur fastan og setja
hann í dýflissu, og hafði í hyggju að lífláta
hann, kom engill til Pjeturs um nóttina, los-
aði hlekkina af lærisveininum og bjargaði
honum fullkomlega undan valdi óvinanna.
Á öllum hinurn umliðnu öldum, hafa pessir
ósýnilegu hjálpendur aftur og aftur birst, til
að varðveita Guðs börn og bjarga peim
frá allskonar hættum. Enn pann dag í dag
eru peir jafn vissulega viðstaddir, par sem
trúaðir samansafnast. Deir ryðja brautina fyrir
boðbera fagnaðarerindisins, pegar einhverjar
sýnilegar eða ósýnilegar hættur leggja tálm-
anir í veg fyrir pá.
Degar verk Guðs hjer á jörðunni er á enda
og öllu stríði er lokið, munu „englanna tl-
púsundir“ (Hebr. 12, 22) fylgja Kristi, sem pá
kemur til að sækja hinn mikla skara sinna
barna, sem hann hefur endurleyst með blóði
sínu, og flytja pau til hinna eilífu heimkynna.
Um petta segir hann sjálíur: „En er manns-
sonurinn kemur í dýrð sinni og allir englarnir
með honum, pá mun hann setjast I hásæti
dýrðar sinnar.“ Og ennfremur: „Og hann mun
senda út engla sína ineð hljómsterkum lúðri,
og peir munu safna saman hans útvöldum frá
áttunum fjórum, himinsendanna á milli. Matt.
25, 31 og 24, 31.
Allur hinn mikli guðsbarna-skari, mun pá
samansafnast á himnum. Degar vjer viður-
kennum Krist sem Drottinn vorn og Frelsara,
verðum vjer meðlimir í hinni sömu fjölskyldu
og englarnir; eins og hið pekta orð Ritningar-
innar I Ef. 3, 15, samkvæmt sumum biblíu-
pýðingum, orðar pað: „ ... sem öll fjölskyldan
á himni og jörðu dregur nafn sitt af.“ Engl-
arnir eru nú önnum kafnir í samstarfi sínu
með hinum mikla yfirhirði, í leit hans eftir
hinum týndu sauðum. Með gleði munu peir
á sínum tima fylgja peim inn í dýrðina, sem
peir hafa verndað hjer á jörðu, varðveitt og
fylkt sjer umhverfis. Lofaður sje Guð fyrir
pjónustu pessara ósýnilegu vera, sem hjálpa oss.