Bræðrabandið - 01.03.1979, Blaðsíða 2

AFNÁM SYNDARINNAR -1
ÞÝÐINGARMESTA
VERK OKKAR
CARLYLE B. HAYNES
Er ég sný mér að efninu um afnám
syndarinnar hef ég ekki í huga fyrst
og fremst afnám syndarinnar úr alheim-
inum, heldur fremur afnám syndarinnar
úr lífi þínu og reynslu - og úr mínu.
Ég ætla ekki að eiga við það sem hug-
lægt (abstract) viðfangsefni, heldur
sem einkar persónulegt efni.
Sem slíkt er það óendanlega þýð-
ingarmikið - reyndar er það þér og
mér þýðingarmeira en nokkuð annað
viðfangsefni sem við stöndum andspænis,
Með þeim orðum hef ég ekki í huga að
gera lítið úr mikilvægi neinna þeirra
vandamála, sem mannkynið stendur and-
spænis.
Mennirnir horfast í augu við
erfiðar spurningar í dag, sem eru
verðar gaumgæfilegrar íhugunar. Alls
staðar er um bær rætt og um margar
þeirra af ótta og hræðslu, sumar bein-
línis í hryllingi.
Það eru samt sem áður ekki fjár-
hags-, félags-, hernaðar- eða alþjóða-
vandamál, sem altaka huga manns í dag,
sem ég ætla að biðja ykkur að skyggnast
með mér inn í, hversu skemmtilegt og
arösamt sem það kynni að vera. Það er
dálítið meira.
Það eru ekki yfirburðir bessa
eða hins landhers eða flota, ekki hin
tæknilega, fullkomna menning nútímans,
né möguleikarnir á falli hennar, ekki
þessi afarfullkomna vísindaöld, ekki
lýðræöið andspænis kommúnismanum.
Austrið gegn Vestrinu, hið hræðilega
ástand, einna líkast og í púðurtunnu,
sem heimurinn hefur komið sér í, ekki
hið hugsanlega hrun menningarinnar,
sem er ógnað af skelfilegum krafti
atóm- og vetnissprengja, ekki NATO
eða Sameinuðu þjóðirnar eða vonleysiö
um heimsfrið eða það að þriðja heims-
styrjöldin sé óumflýjanleg, ekki hvað
hefur gerst eða mun gerast í þessum
heimi eða tíma.
Nei, það er dálítiö þýðingarmeira
en hvert um sig eða allt þetta, nokkuð
sem er hið langþýðingarmest, nokkuð
sem er þýðingarmeira fyrir þig en allt
annað sem þú þarft að verja tíma þínum
og hugsun til.
Vandamál syndarinnar og afnám
hennar úr hjörtum okkar er þýðingar-
meira en nokkur önnur spurning sem nú
hertekur hugi manna, mikilvægara en
nokkur spurning sem heimurinn eða
söfnuðurinn stendur andspænis, meira
en nokkuð persónulegt vandamál. Og
með þessu á ég við synd í okkur, synd
í kristnum mönnum. Þetta er það sem
orsakar marga erfiöleika og vandamál
stríðs, glæpa og fátæktar og alls þess
sem fer illa í heiminum. Þetta er
einnig það sem spillir friði hugans,
hindrar andlegan vöxt okkar, ónýtir
athafnir okkar, fær okkur til að
skrika og riða í kristinni reynslu
okkar, skapar ósamhljóðan og illar
tilfinningar á milli kristinna manna,
kemur af stað öllu því sem er hörmu-
legt og rangt í safnaðarstarfi, held-
ur kristnum mönnum í fjandskap gagn-
vart hver öðrum og kollvarpar þeirri
ætlan Guðs að ljúka sigri hrósandi og
skjótt við starf sitt.
Slá aðeins taktinn?
Það er rangt ástand í söfnuðinum,
ásigkomulag, sem okkur finnst hörmu-
legt, framgangurinn hægir á sér, hjól-
in snúast þunglamalega, miklu færri
sálir unnar til sannleikans en vera
ætti, veiklun og hrörnun andlegs lífs.
Margir söfnuðir gera lítið meira en
að slá taktinn. Við ervun ekki að
starfi, ekki á leið fram á við eins
og ástæða er til að ætla, að Guð vilji
að við séum.
Hví er það að Guð flytur ekki
hinn mikla lokaboðskap sinn beint fram
fyrir hugskotssjónir manna hvarvetna?
Hann gæti það. Hví gerir hann það
ekki? Sannarlega virðist tími kominn
til að gera það.
Allt sem á sér stað í heiminum í
dag fullvissar okkur um að þetta er sá
tími er við getum vænst þess að slíkt
2