Freyr

Årgang

Freyr - 01.02.1951, Side 29

Freyr - 01.02.1951, Side 29
FREYR 53 Sýnishornið, sem tekið var í mai s.l., er úr gryfju eins og gerist og gengur þar um slóðir. Heyið, sem greint var, er taða úr Broddey. Margur bóndinn hefir kostað miklu til, en vart feng- ið betra fóður en þarna reyndist, verkað eins og al- mennt gerist á Vestfjarðakjálkanum. Það er svo oft, að menn leita langt yfir skammt, og svo leynist lausn- in við bæjarvegginn, en er of hversdagsleg til þess að henni sé veitt athygli. Nú virðist svo komið, að ýmsir einblína á háreista votheysturna. Gryfjur eins og sú, sem Stefán á Brodda- nesi verkar votheyið í, eru taldar úreltar. Menn sjá hraðþurrkun heysins í hillingum. Súgþurrkun, sem ásamt eðlilegri votheysverkun gerir heyskapinn í venju- legu árferði leik einn, er jafnvel talin úrelt. Leitin að öðru fullkomnara má ekki standa eðlilegum fram- förum í atvinnuháttum fyrir þrifum. Biðin eftir því fullkomna getur orðið það löng, að um kyrrstöðu verði að ræða eða jafnvel afturför. Landbúnaðurinn er í eðli sínu hin öruggásta at- vinnugrein, sem nokkur getur stundað á landi hér og veitir í flestum tilfellum, er til lengdar lætur, örugg- ari og betri lífsafkomu en nokkur önnur atvinna. Ef bóndinn er forsjáll þarf hann ekki að kvíða, en svo lengi má allt „danka“ i von um einhverja ævintýra- lega framþróunarbyltingu, að til vandræða komi. í gegnum aldirnar hefir skipzt á skin og skúrir, góð- æri og illt árferði, oft nokkur ár saman. Þessu hafa náttúruöflin valdið. Þau eru enn að verki, þrátt fyrir alla tæknina. Það hafa áður komið fiskleysisár, snjóa- vetur og óþurrkasumur. Við það ráðum við ekki, en það er nauðsynlegt að draga sem rnest úr þeim vand- ræðum, sem slíkt getur valdið. Fiskiskipaflotinn er ekki staðbundinn. Skipunum er hægt að beina á þessi eða hin míð, eftir því hvar mest aflavon er í það skiptið. Hinir hraðskreiðu botnvörpungar geta afsett afla sinn við þessa eða hina höfnina, svo að þeir, sem atvinnu hafa við að breyta því, sem dregið er vir djúpi hafs- ins, í verðmætari og seljanlegri vöru, fari ekki alls á mis, þó að afli bregðist á heimamiðum. En bændur verða að brynja sig gegn náttúruöflunum. Þeirra lífs- afkoma er staðbundin. Hún er bundin jörðinni sem þeir sitja. Þar verða þeir að skapa sér öryggi, svo að landbúnaðurinn skipi það öndvegi, sem honum fylli- lega ber í atvinnulífi þjóðarinnar. En bændurnir mega aldrei leggja allt á eitt spil. Þeir mega ekki blindast af von um skjótfenginn gróða eins og því miður sum- um varð á viðkomandi karakulfénu og loðdýrarækt- inni. Slíkt samrýmist í rauninni aldrei hinum raun- verulega landbúnaði. Erfiðleikarnir, sem steðja að unv stundarsakir, mega ekki draga kjark úr svcitafólkinu. Það verður í raun- veruleikanum að taka undir með Guðmundi Inga: „hertu þig þá“. Erfið lífsbarátta þroskar einstakling- inn, og allir erfiðleikarnir eru undanfari nýrra úrræða. Óáran steðjar að á ýmsa lund, en það, sem gerir fjár- hagslega afkomu þjóðarinnar tvísýnasta, er hvorki afla- leysi né óþurrkar, heldur það, hve margir lifa raun- verulega á hinum fáu framleiðendum. Jóh. Kristmundsson. Alþingi hefir nýlega lögfest þau fyrirmæli, að framvegis skuli allar dráttarvélar skrásettar og á þær skuli fest spjald með einkennisstöfum þeirra. Að þessu leyti erum vér íslendingar jafnfljótir og aðrar þjóðir til þess að taka nauðsynlega ákvörðun. A síðasta sumri var þetta fyrirkomulag lögfest í Danmörku um leið og sam- þykkt var reglugerð um akstur dráttarvéla á almenn- um vegum. Á síðari hluta ársins staðfestu Svíar á- kvæði uni þessi efni. Með auknum dráttarvélafjölda hefir brýn nauðsyn þótt bera til lögbundinna fyrir- mæla um ferðir þessara ökutækja, því umferð þeirra um þjóðvegi, og aðra vcgi, er óumflýjanleg þó að dráttarvélar séu ekki nolaðar sem samgöngutæki. fóðurblöndur. Belgía hefir keypt þurrmjólk í allmikl- haf kyns þessa er Merínófé og Southdownfé. Þetta Landbúnaðarráðuneytið í U. S. A. hefir tilkynnt, að samkvæmt talningu á síðasta surnri hefir það sýnt sig, að í fyrsta sinni í sögu landsins hafi bændur haft fleiri bíla en hesta. Bílarnir voru 5,8 milljónir, en hestarnir 5,3 milljónir. Útgefendur: Búnaðarfélag íslands og Stéttarsamband bænda. — Útgáfunefnd: Einar ^ / ^ Ólafsson, Pálmi Einarsson, Steingr. Steinþórsson. — Ritstjóri: Gisli Kristjánsson. — BÚN AÐARBLAÐ Ritstjórn, afgreiðsla og innheimta: Lækjarg. 14 B, Reykjavík. Pósth. 1023. Sími 1957. Prentsmiðjan Edda h.f.

x

Freyr

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Freyr
https://timarit.is/publication/863

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.