Freyr - 01.10.1951, Blaðsíða 9

FRE YR
295
Suður-Múlasýslu:
Björn Guðnason, Stóra-Sendfelli,
Sigurður Magnússon, Hjartarstöð'um.
Austur-Skaftafellssýslu:
Steinþór Þórðarson, Hala.
Kristján Benediktsson, Einholti.
Vestur-Skaftafellssýslu:
Sr. Gísli Brynjólfsson, Kirkjubæjar-
klaustri,
Sveinn Einarsson, Reyni.
Vestmannaeyjum:
Hannes Sigurðsson, Brimhóli.
Voru allir þessir fulltrúar samþykktir.
Ennfremur mættu á fundinum allir
stjórnarnefndarmenn sambandsins. Voru
þeir Sverrir Gíslason og Sigurjón Sigurðs-
son meðal fulltrúa, en hinir eru:
Einar Ólafsson, Lækjarhvammi, Jón Sig-
urðsson, Reynistað og Pétur Jónsson, Egils-
stöðum. Þá voru og mættir aðrir Fram-
leiðsluráðsmenn:
Helgi Pétursson, Kristján Karlsson, Pét-
ur Ottesen og Sveinbjörn Högnason. Enn-
fremur sátu fundinn:
Páll Zóphóniasson, búnaðarmálastjóri,
Pálmi Einarsson, landnámsstjóri, Gísli
Kristjánsson, ritstjóri Freys, Arnór Sigur-
jónsson, ritstjóri Árbókar landbúnaðarins,
framkvæmdastjórarnir: Sœmundur Frið-
riksson og Sveinn Tryggvason, Þorsteinn
Sigurðsson, formaður Búnaðarfélags ís-
lands, Hannes Jónsson, endurskoðandi og
nokkrir menn aðrir.
Formaður nefndi til fundarstjóra Jón
Sigurðsson á Reynistað. Tók hann þá við
fundarstjórn og nefndi til varafundar-
stjóra Jón Jónsson, á Hofi og til fundar-
ritara sr. Gísla Brynjólfsson og Guðm.
Inga Kristjánsson.
Þá var gengið til dagskrár.
1. Skýrsla stjórnarinnar.
Formaður Stéttarsambandsins, Sverrir
Gíslason, flutti ýtarlega skýrslu og rakti
helztu mál, er stjórn Stéttarsambandsins
hafði haft til meðferðar. Ræddi hann fyrst
um fjárþörf landbúnaðarins samkvæmt
þeirri áætlun, sem sambandið hefði látið
gsra, um þörf fyrir fjárfestingu í landbún-
aði íslendinga. Kvað hann ókleift að full-
nægja þeirri þörf með innlendu fé, enda
væri því ennþá mjög beint til sjávarútveg-
arins, og því stæðu nú helzt vonir til að fá
lán í þessu skyni úr Alþjóðabankanum, og
væri verið að gera tilraunir í því skyni.
Þá hafði stjórnin haft til athugunar
vandkvæði á geymslu og sölu jarðávaxta og
falið 4 mönnum að gera tillögur til úrbóta
í þeim efnum. Á sama hátt hafði stjórn-
in látið athuga, hvað gera mætti til þess að
tryggja verðlag á eggjum og sölu þeirra og
bæta um skipulag þeirra máia. Ennfremur
var unnið að því að greiða fyrir fram-
leiðslu á bandi úr ull til heimilisiðnaðar.
Síðan vék formaður að þátttöku Stéttar-
sambandsins í alþjóðasamtökum I.F.A.P.
Gat hann þess m. a. að fulltrúi frá Stétt-
arsambandinu hefði mætt á samvinnumóti
í Hollandi á vegum þeirra samtaka. Var það
Magnús Guðmundsson, frá Hvítárbakka,
starfsmaður hjá S.f.S. Á aðalfundi bænda-
sambands Norðurlanda hafði mætt Sveinn
Tryggvason, framkvæmdarstjóri. Formaður
sagði síðan frá störfum Stéttarsambands-
ins til hjálpar bændur á óþurrka- og harð-
indasvæðunum austanlands og norðan.
Þakkaði hann öllum þeim, sem tekið hefðu
þátt í þeirri hjálp. Síðan ræddi formaður
verðlagsmál landbúnaðarins. Verðlags-
grundvöllurinn er í ár hinn sami og áður,
þar sem honum var ekki sagt upp, hvorki
af fulltrúum bænda né neytenda. Skýrði
formaður frá því, hvers vegna stjórnin
hafði ekki sagt upp verðlagsgrundvellinum,
þrátt fyrir ályktun síðasta aðalfundar. Ollu
því breytt viðhorf, svo sem hækkað verð
á ull og gærum, og vaxandi atvinnuleysi
meöal verkamanna og tekjurýrnun hjá
þeim, og ennfremur sjómönnum, vegna
aflabrests.
í sambandi við verðlagsmálin rakti for-
maður einstaka liði verðlagsgrundvallarins
og þátt þeirra í áætluðum tekjum og til-
kostnaði bóndans. Gaf hann margar mikil-
vægar upplýsingar um hag og afkomu land-
búnaðarins. M. a. um töðufeng bænda og
kvað helming þeirra hafa um 200 hesta
töðuheyskap eða minna á ári. Þetta þyrfti