Freyr - 01.10.1951, Blaðsíða 10

296
FRZTR
að stóraukast. Veitti ekki af að áróðurs-
maður færi um sveitir landsins til að brýna
fyrir bændum að auka ræktunina. Að lok-
inni skýrslu formannsins voru bornar fram
ýmsar fyrirspurnir, en síðan gefið fundar-
hlé.
Fundur hófst að nýju kl. 1.30.
Formaður tók síðan til máls og svaraði
fyrirspurnum og gerði m. a. nánari grein
fyrir viðhorfi stjórnarinnar til verðlags-
grundvallarins.
2. Reikningar sambandsins og skýrsla
framkvœmdastjóra.
Sæmundur Friðriksson, framkvæmda-
stjóri, lagði fram reikninga Stéttarsam-
bandsins fyrir árið 1950 og gerði grein fyr-
ir einstökum liðum í tekjum og gjöldum.
Tekjur sambandsins frá Búnaðarmálasjóði
á árinu urðu rúml. 185 þúsund, en tekju-
afgangur 57 þús. Ennfremur lagði fram-
kvæmdastjórinn fram fjárhagsáætlun
fyrir sambandið árið 1952 og skýrði hana.
Fengu fundarmenn afrit af reikningum
og fjárhagsáætlun.
Framkvæmdastjóri gaf m. a. yfirlit um
þátttöku Stéttarsambandsins í útgáfu
Freys, kostnað og skiptingu efnis.
Síðan gaf hann glögga skýrslu um að-
stoð þá, sem sambandið veitti bændum við
öflun heys og fóðurbætis vegna óþurrka og
harðinda. Kvað hann það mikils virði, að
Stéttarsambandið hefði reynzt fært um að
framkvæma þessa aðstoð.
Ólafur Bjarnason ræddi um sama efni og
þakkaði framkvæmdastjórunum, Sveini
Tryggvasyni og Sæmundi Friðrikssyni, ó-
metanleg störf í þessum efnum.
Páll Metúsalemsson bar fram þakklæti af
hálfu austfirzkra bænda fyrir þá hjálp, er
þeir urðu aðnjótandi vegna ills árferðis.
Eggert Ólafsson þakkaði af hálfu Norður-
Þingeyinga og kvað þessa hj álparstarfsemi
hafa sýnt félagslegan þroska bændastétt-
arinnar.
3. Skýrsla framleiðsluráðs.
Framkvæmdastjóri þess, Sveinn Tryggva-
son, skýrði frá starfsemi ráðsins og fyrst
og fremst verðlagningunni, sem er mesta
og tímafrekasta verkefni þess. Rakti hann
verðlagsbreytingar frá því á síðasta sumri
og til þessa tíma. Gerði hann grein fyrir
rökstuðningi hverrar verðlagsbreytingar á
hverri tegund framleiðslunnar.
Um milliliðakostnað sagði framkvæmda-
stjórinn það, að hlutverk framleiðsluráðs
væri fyrst og fremst að sjá um, að bænd-
ur fengju fyrir vörur sínar það verð, sem
gert væri ráð fyrir í verðlagsgrundvellin-
um. Álagningin væri ekki tekin af tekj-
um bænda. Framleiðsluráð hafði þó lagt
mikið kapp á að halda niðri álagningu eftir
því sem unnt hefði verið og t. d. margsinn-
is látið vigta sundur kjötskrokka til þess
að finna sem bezt, hvað væri hæfilegt í
þessum efnum. Framkvæmdastjóri gaf ít-
arlega skýrslu um framleiðslumagn land-
búnaðarins árið 1950 og sölu þess. Að lok-
um ræddi hann um fjárhagsafkomu fram-
leiðsluráðs og reikninga þess. Skýrði hann
þá einnig frá skiptingu á verðjöfnunar-
gjaldi mjólkurinnar, útgáfu Árbókarinnar
og ýmsum skýrslugerðum, innheimtu bún-
aðarmálasjóðsgjalda og útborgana úr hon-
um og fleiri málum, er framleiðsluráð hafði
með höndum eða beitti sér fyrir.
Því næst talaði Benedikt Kristjánsson
aðallega um milliliðakostnað, er legðist á
landbúnaðarvörur og nauðsyn þess að
lækka hann.
Garðar Halldórsson spurðist fyrir um út-
borgunarverð einstakra mjólkurbúa og
deildi á breytingu á verðlagningu eggja,
sem hann taldi hafa komið á óheppilegum
tíma.
Páll Metúsalemsson spurði hvers vegna
kjötverð hefði ekki verið hækkað um leið
og mjólkurverð.
Bjarni Sigurðsson taldi nauðsyn að
flokka vörur t. d. kjöt til neytenda á sama
hátt og það væri flokkað eftir slátrun.
Ólafur Bjarnason kvað bændur yfirleitt
fá of lágt verð fyrir sína vöru og taldi verð-
lagsdóm eiga að hverfa af vörum bænda.
Jón Gauti Pétursson spurðist fyrir um
það, hvað hefði veriö gert til þess að fá
framkvæmdar tillögur síðasta fundar í
verðlagsmálum.
Bjarni Bjarnason kvað bændur á Suður-