Freyr - 01.10.1951, Qupperneq 21

FREYR
307
þangað skal stefnt. Bíllinn er illu vanur, en
lætur vel að stjórn hins æfða bílstjóra,
jafnvel í Skaftafellsá, sem sjaldan er ann-
ars bílfær. Og á leiðarenda er komið í
sama mund og Skaftafellsbændur eru að
koma með féð úr heiðinni; það þokast nið-
ur skógi vaxna hlíðina og safnazt í hóp á
sandinum neðan við brekkurnar, þar sem
Skaftafellsbærinn eitt sinn stóð á grasi
vöxnum grundum. En bæinn varð að færa
upp í heiðarbrekkuna sökum ágangs Skeið-
arár, sem nú hefir breitt sand yfir grund-
ir neðra.
Fjárhópurinn streymir framhjá og nú er
rekið til réttar. Áður en störfin hefjast er
sannreynd gestrisnin í Skaftafelli. Hafði ég
áður um hana heyrt, en reyndi nú eigi lak-
ari en af var látið. Sú saga hefir oft verið
sögð og skal eigi endurtekin hér, en víst
má á lofti halda höfðingsskap þeirra hjóna,
Ingigerðar og Odds, ekki sízt þegar þau eru
þaðan horfin, og aðrir verða að taka við þar
sem þau hafa sleppt.
Fyrir vegfarandann kemur ýmislegt hér
einkennilega fyrir sjónir, m. a. að sjá þil
öll þakin strengdum selskinnum, hér uppi
við jökla ,en 30 km eru til strandar. Skýr-
ingin er sú, að Skaftafellsbóndinn á sel-
fjöru og getur farið í látur eða hreppt þar
rekahnyðju ef svo ber undir. Og hvar á ís-
landi hefir bóndi fullt í fangi með að veria
túnið fyrir „ágangi skógarins“ annarsstað-
ar en í Skaftafelli? Eða hvar á íslandi er
annað eins Bæjargil og hér í Skaítafelli?
Er þá aðeins fátt nefnt, en ekki skal hjá líða
að minnast á gulrótaræktina og blómkáls-
ræktina hjá Ragnari bónda og konu hans,
en þar er upp^kera eins og í Hollandi væri.
Hér er veðursæld og hér er jarðvegur með
afbrigðum djúpur og frjór og hér hefir um
alla tíð verið auðvelt að framfleyta sauðfé.
Gauðirnir hafa alárei verið gjafafrekir í
Svinafell i Örcefum.
Ljósm.: G. K., október 1950.