Dagblaðið Vísir - DV - 20.08.2005, Side 31

Dagblaðið Vísir - DV - 20.08.2005, Side 31
DV Helgarblað LAUGARDAGUR 20. ÁGÚST2004 31 Kærustuparið í heimsókn á íslandi James líkaði vel við landið þótt veðráttan hefði verið önnur en hann átti að venjast. Kann ekki að vera stressuð Ég hef verið mjög heppin því ég hef fengið að takast á við ótrúlega fjölbreytta hluti á þeim stutta tíma sem ég hef verið héma úti," tekur Halla fram. „Ég er ekki mjög vandlát og ef mér býðst eitthvað verkefni sem mér finnst spennandi, tek ég því. Ef það er á einhvern hátt áskor- un þá er ég til í leikinn. Ég elska að leika íyrir sjónvarp en leiksviðið heiilar alltaf." Það er ekki erfitt að ímynda sér að það taki ögn á að standa á sviði fyrir framan fjölda fólks án þess að fá vott af sviðsskrekk og mætti halda að það ætti við alla leikara. En á hinn bóginn em alltaf þeir sem lifa fyrir leikinn og njóta þess til hins ýtrasta að vera mið- punktur athyglinnar. „Uppáhalds hlutinn af starfinu er að vera á svið- inu. Þá er ég hamingjusöm, enda er ég er svo hryllilega athyglissjúk. Ég fæ aldrei sviðsskrekk því mér finnst þetta svo ofboðslega gaman. Ætli ég kunni nokkuð að vera stressuð. Ég held ég geri mér ekki grein fyrir því hvað það væri slæmt ef ég myndi klikka. Flestir verða stressaðir að ég held þvf þeir em hræddir um að gera mistök. Það er eitt af því sem ég lærði í leiklistarnáminu, að óttast ekki mistök. Málið er að standa og falla með þvf sem maður gerir og fara alla leið. Annars er maður bara að skemma fyrir sér. Furðulega liðugur saxafón- leikari Það er mikilvægt að hafa sem flesta hæfileika á ferilskránni því samkeppnin er mikil. Leikstjórar skoða oftar en ekki hundmðir um- sókna fyrir hvert og eitt verk. Það er því eins gott að standa upp úr á ein- hvern máta og em allir hæfileikar vel metnir. Sama þó þeir séu kannski ögn skrýtnir. Halla er einmitt svo heppin að búa yfir hæfileika sem getur látið fólk gapa. „Ég kann að sitja á hausnum á mér. Ég er það sem kalla má ónáttúrulega liðug. Get ég farið tvöfalt splitt og svo framvegis. Þetta hefur oftar en ekki komið sér vel en á sama tíma getur þetta verið pirrandi. í hvert skipti sem leikstjórar sjá á ferilskránni að þetta er í boði, nota þeir það. Ég hef því þurft að fetta mig og bretta á all- mörgum sýningum. Það væri alveg eins hægt að senda mig í Sirkus," segir Halla. Það er einnig vert að geta þess að Halla leikur listavel saxafón þótt hún viðurkenni það ekki sjálf. „Eg keypti saxafón fyrir fermingarpeningana mína og hef verið að fitla við hann síðan. Margir reka upp stór augu þegar þeir heyra að ég valdi saxafón. Af hverju ekki eitthvað týpískara, spyr fólk. Hann pabbi spilar á gítar og saxafón og ólst ég því upp við að saxafónnin hljómaði um húsið dag- inn inn og daginn út. Ætli ég hafi ekki bara vilja feta í fótspor hans. Svo er heldur ekki frá því að ég hafi orðið fyrir einhverjum áhrifum eftir að hafa horft of mikið á The Simp- sons en eins og margir vita þá spilar Lísa Simpson á saxafón," tekur Halla fram og hlær. Höfnun ekki slæmur hlutur Það getur verið erfitt að koma sér á framfæri í leiklistinni þegar hund- ruð leikara berjast um að næla sér í sama hlutverk. Það þarf því sterk bein til að vera í þessum bransa enda þurfa leikarar eins og Halla sem eru nýskriðnir úr leiklistarskóla að geta tekið höfnun. Þess má geta að þó hún hafi útskrifast úr leiklist- arskóla fyrir stuttu þá hefur hún tek- ið virkan þátt í leiklistarlífinu á ís- landi frá því að hún var smástelpa og er því enginn grænjaxl í þessum geira. „Ég lít ekki á höfnun sem slæman hlut. Ef ég kemst í prufu hef ég unnið sigur, hvort sem ég fæ hlut- „Kærastinn minn heit- irJames og er alveg hryllilega stuðnings- ríkur og yndislegur á allan máta. Ég kynnt- ist honum í gegnum vini en hann spilar í rokkgrúppu sem ber nafnið Bohica. Ég myndi ekki vilja vera með leikara enda eru þeir stöðugt í nafla- skoðunsegir Halla. og erum ekkert að taka þetta alvar- lega. Að vísu erum við komin með meira en nóg efni fyrir heila breiðskífu en það er þó ekki á döf- inni að gefa neitt út. Allavega ekki eins og málin standa í dag," útskýrir Halla en bætir við að tónlistin sé í takt við rokktónlist níunda áratugar- ins. Ástin leikur á alls oddi Þegar Halla er svona yfirdrifið upptekin er ekki frá því að maður spyrji sig hvernig ástarlífinu er hátt- að eða hvort það sé eitthvað á ann- að borð. Einhvern veginn tókst henni þó að hafa tíma fyrir ástina. Er ekki líka sagt að ástin sigri allt? „Kærastinn minn heitir James og er alveg hryllilega stuðningsríkur og yndislegur á allan máta. Eg kynntist honum í gegnum vini en hann spil- ar í rokkgrúppu sem ber nafnið Bohica. Ég myndi ekki vilja vera með leikara því fyrir mér er svo mikilvægt að kynnast fólki úr ólík- um áttum. Ég passa alltaf að hafa fólk í kringum mig sem er ekki eins og ég. Svo eru leikarar líka svo upp- teknir af sjálfum sér. Að vera tvö saman í naflaskoðun er ekkert gam- an," útskýrir Halla. James er söngvari í rokkhljóm- sveit og starfar í tölvugeiranum. Meðlimir í rokkgrúppunni eru þrír félagar hans og samantendur sveitin því af tölvugúrú, arkitekt, ljósmynd- ara og loks vísindamanni. Afar óvenjuleg samsetning. Við fyrstu sýn mætti halda að James væri al- gjör rokkari en Halla segir hann vera ljúfling inn við beinið. „Hann er ekki þessi rokkaratýpa sem segir „sex, drugs and rock and roll." Sem betur fer segi ég bara. Maður verður að geta talað við fólk á eðlilegan máta án þess að það þurfi alltaf að vera fast í einhverju hlutverki. Hann er algjört yndi og er ég að springa úr ást þessa dagana," segir Halla með bros á vör. Leiklistin er draumastarfið „Ég er rosalega sátt við lífið og til- veruna og vakna ég hamingjusöm á hverjum morgni. Ég hef verið svo heppin að ég hlýt að hafa verið al- gjör ljúflingur í fýrra lífi," segir Halla og hlær dátt. „Ég var heppin með skóla, heppin með umboðsmann og allan pakkann. Ég er mjög sátt hér í London og er enginn Hollywood- neisti í mér. Ég er ekki mikið fyrir þá glansmynd. En maður á aldrei að segja aldrei. Hver veit hvar ég verð I Ástfangin upp fyrir haus I Halla og James I bregða á leik. verkið eða ekki. Því með að mæta hef ég komið mér upp tengilið og fólk veit hver ég er," segir Halla. Lítið þarf að gerast til að hlutirnir fari úrskeiðis Prufur geta verið skondnar að mörgu leyti og þegar tugir manns mæta á svæðið getur ýmislegt gerst. Sérstaklega þegar leikstjórarnir gleyma að koma til skila hvers kyns hlutverk er um að ræða. „Einu sinni var umboðsmanni mínum sagt að senda mig í prufu þar sem ég átti að leika nemanda. Týpískan breskan nemanda. Ég mætti því í hettupeys- unni og strigaskónum með hárið slegið eins og sannur nemandi. Mér brá heldur í brún þegar ég mætti á svæðið og salurinn var fullur af ung- um skvísum í dragt og háum hælum. Til að toppa það voru þær allar upp- strflaðar með hárið í snúð og vits- munaleg gleraugu á nefinu. Það gef- ur því augaleið að ég fékk ekki hlut- verkið enda er alltaf mikilvægt að smellpassa í hlutverkið við fyrstu sýn. Ef mér er sagt að fara í dömu- bindaauglýsingu þá mæti ég eins og dömubindi! Ég var eins og algjör vit- leysingur," rifjar Halla upp og glott- ir. „Eftir allt heila klabbið kom í ljós að leikstjórinn hafði veitt umboðs- manni mínum rangar upplýsingar. Ég átti að vera nemandi en nýút- skrifaður nemandi úr háskóla á leið í fyrsta atvinnuviðtalið." Skrifar barnabækur í frítím- anum Að vera leikari felur í sér óreglu- lega vinnutíma og er því mismun- andi hversu mikið er um að vera hjá Höllu. Stundum er mikið að gera en aðra daga eru rólegheitin yfirvof- andi en það er eitthvað sem Halla forðast eins og heitan eldinn. „Ég er svo ofvirk að ég gæti ekki hugsað mér að hanga heima í letikasti fyrst að dagurinn býður upp á svo mörg tækifæri. Undanfarið hef ég verið að nota frítímann til að skrifa barna- bók. Ég sá nefnilega fyrir slysni í sjónvarpinu að það stóð yfir keppni í bókaskrifum. Eg er búin að senda bókina inn en ég veit samt ekkert hvernig það fer. Eg viðurkenni samt fúslega að ég á það til að taka of mik- ið að mér. Eg er svo mikill vinnualki að ef ég hef einhvern frítíma þá sest ég niður og skrifa bók, bara svona til að gera eitthvað. Það getur komið sér illa upp á álagið að gera en ég er að læra af reynslunni," tekur Halla fram. Tónlistarpía Órtúlegt en satt hefur Halla enn fleira fyrir stafni en kannski skiljan- legt fyrst hún er sjálftitlaður vinnu- alki. „Vinkona mín úr leiklistarskól- anum kom til mín einn daginn og sagði mér að hún vissi um tvo tón- listarmenn sem væru að leita að undarlegri manneskju og sagði hún þeim því frá mér. Ekki spyrja mig hvers vegna," segir Halla. „Mér finnst ég ekkert undarleg. Kannski er maður strax orðinn undarlegur þeg- ar maður er íslendingur. Hver veit? Þegar ég mætti á svæðið bentu tón- listamennimir á mig á mig og sögðu að ég hlyti að vera Halla. Það er þó spurning hvort það sé gott eða slæmt." Síðastliðin þrjú ár hefur Halla verið að dútla sér í hljóðveri ásamt tónlistarmönnunum tveimur. „Við erum í raun búin að vera að þróa stflinn okkar á þessum tíma eftir þrjú ár,“ segir Halla og er greini- lega sátt við sitt. Er líka ekki draum- ur hvers manns að fá borgað fyrir það sem hann hefur yndi af að gera? Myndi aldrei gefast upp Að sögn Höllu hefur leUdistin alltaf fylgt henni og kom aldrei neitt annað til greina. „Ef ég væri ekki leikkona væri ég örugglega lögfræð- ingur. Þá væri ég aUavega að læra handrit. En það er ekki þar með sagt að ég hefði komist inn í lögfræðina," segir HaUa og skeUir upp úr. „Leik- listin á hug minn og hjarta og er ég mjög sátt við að hafa skeUt mér í þetta nám enda hefði ég eflaust aldrei verið sátt ef ég hefði ekki reynt," segir HaUa. „Foreldrar mínir eru mjög skynsamar týpur og er ég eiginlega að brjóta fjölskylduhefðina með því að fara í listgrein. Þau benda mér stundum að ég gæti nú gert þetta og hitt ef leiklistin gengur ekki upp. Þau styðja mig samt í einu og öllu og eru ánægð með að ég skuli vera að gera það sem ég hef mesta ánægju af. Enda hefði ég eflaust aldrei verið sátt ef ég hefði ekki reynt. Maður verður einhvern tíma að fylgja draumnum." iris@dv.is Wí&:m§, . Fjamam með áherslu á starfstengt nám HSHHHMBNBHS Innritun stendur yfír á vef skólans www.ir.is (sjá fjarnám) Kennsla hefst fímmtu- daginn 7. sept. Nánari upplýsingar á www.ir.is og ísíma 522 6500. Byggingagreinar Efnisfræði, grunnteikning, framkvæmdir og vinnuvernd. Crunnnám rafiðna Rafmagnsfræði, efnisfræði og rafeindatækni. Rafvirkjabraut Lýsingatækni, rafmagnsfræði, reglugerðir, raflagnateikning, stýringar. Rafeindavirkjun Allar greinar á 3. og 4. önn. Tækniteiknun Grunnteikning, húsateikning, innréttinga- teikning, raflagnateikning, vélateikning og AutoCad. Töivubraut Forritun, gagnasafnsfræði, vefsíðugerð, netstýrikerfi. Uppiýsinga- og fjölmiðlabraut Allar greinar í grunnnámi upplýsinga- og fjölmiðlabrautar. Meistaraskóli Allar stjórnunar- og rekstrargreinar. IÐNSKÓLINN í REYKJAVÍK Traust menntun í framsœknum skóla

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.