Símablaðið - 01.01.1958, Síða 21

SÍMABLAÐIÐ
15
Til fyrirwnyndar
Við hliðina á hinum nýja langlínusal í
Reykjavík er rúmgóð stofa með litlu eld-
húsi inn af. Þessi stofa er nú orðin vist-
legasti verustaðurinn í híbýlum Landssím-
ans. Enda er hún hvíldar- og kaffistofa fyrir
70—80 stúlkur.
Hingað til hafa slíkar kaffi- og hvíldar-
stofur Landssímans verið heldur óvistleg-
ar, og á stóru stöðvunum utan Reykjavík-
ur er vart um nokkuð að ræða, sem þvi
nafni getur nefnst. Er þó langt siðan F.Í.S-
byrjaði að benda á nauðsyn þess, að starfs-
fólk á f jölmennum stöðvum ætti slíkan sama
stað. — Fyrir talsímakonur er þess mikil
nauðsyn, þegar afgreiðslan er mikil, að geta
„slappað af“ I nokkrar mínútur.
Ritsímastjórinn í Reykjavík hefur nú
skapað hér fordæmi, sem er til fyrirmyndar.
1 stofunni eru smekkleg og þægileg hús-
gögn og teppi á gólfi. Sem sagt: hér er
um óvenjulegan menningarbrag að ræða.
En slikur menningarbragur hefur fljótlega
sín áhrif. Nú hafa stúlkurnar byrjað að
koma sér þarna upp vísi að bókasafni, enda
er þar smekkleg bóka og blaðahilla. Þá hafa
talsímakonurnar stofnað sjóð, sem verja á
til þess að gera stofuna enn vistlegri, t. d.
með því að kaupa gólflampa, málverk á
veggi o. s. frv.
Vonandi er hér um að ræða upphafið að
þeim draumi símafólksins, að yfir vinnu-
staði stofnunarinnar færist meiri menningar-
bragur en verið hefur.
Deildarstjórnir F.l.S. utan Reykjavíkur
ættu að gefa stjórn F.l.S. skýrslu um ástand-
ið í þesum efnum hver á sínum stað. Mætti
þá vera, að úr rættist fyrr en búizt hefur
verið við.
Þröngsýni í þessum efnum er ekki til
sparnaðar. En það er lengri saga.
SKIPJ'ING VAKTA.
Að gefnu tilefni þykir rétt að rifja upp
þau ákvæði í Reglugerð frá 30. júlí 1945
að ekki er leyfilegt að skipta vöktum, held-
ur skal vaktin vera órofin, og milli vakta
skulu vera minnst 9 klst. Sé um að ræða
samning um annað, milli starfsmanns og
viðkomandi símastjóra, ber að fá leyfi stjórn-
ar F.l.S. til þess. Sé það ekki gert, getur
viðkomandi félagsmaður stuðlað að því, að
skapa hefð sem nýtt fólk þekkir ekki upp-
tökin að, — og einnig að því að veikja
þau réttindi, sem félagssamtökin hafa unn-
ið að. —
Einnig skal, að gefnu tilefni vakin at-
hygli á því, að skylt er að gera vaktaskrá
fyrir aS minnsta kosti einn mánuð, og er
óheimilt að víkja frá henni til að forðast
að kalla fólk á aukavakt á aukavinnutaxta.
LÁNS- OG LATJNARÉTTUR.
Fjöldi símamanna hefur nú notið hag-
kvæms láns úr Lífeyrissjóði til að eignast
íbúð. —
Að gefnu tilefni þykir rétt að vekja at-
hygli á því, að ekkjur eða ekkjumenn, sem
njóta lífeyris eftir dáinn maka, eru taldir
félagar í Lífeyrissjóði og eiga því sama
rétt til láns úr sjóðnum og aðrir félagar.
Ástæða er til að ætla, að mörgum ekkj-
um sé þetta ekki ljóst, og ætti símafólk,
sem þekkir ekkjur, sem ekki er Ijós þessi
réttur, að benda þeim á hann.
Skv. lögum um réttindi og skyldur starfs-
manna ríkisins, 21. gr., á eftirlifandi maki
starfsmanns rétt á að fá greidd laun hans
í þrjá mánuði eftir fráfall hans.
Lög þessi taka til hvers manns, sem er
skipaður settur eða ráðinn í þjónustu ríkis-
ins með föstum launum, meðan hann gegnir
starfanum, enda verði starf hans talið aðal-
starf.
♦