Dagblaðið Vísir - DV - 22.03.2006, Síða 21

Framleítt af Múlalundi vinnustofu SfBS
r
X
Menning DV
MIÐVIKUDAGUR 22. MARS 2006 2 7
Bauja
breytir
prinsi
ísvan
„Hljóðfærið er ískrandi og klingjandi á háu nótunum sem eru ansi háar og óspart not
aðar [...] eins og þegar frauðefni er nuddað við gler og gerir mann brjálaðan á nokkru
sekúndum,“ segir Sigurður Þór Guðjónsson m.a. um glerhörpuna sem Thomas Bloch
lék á í Salnum. En Sigurður hefur að vísu afbrigðilega viðkvæmt taugakerfi.
Einleikurinn Dimmalimm
verður sýndur í Möguleikhúsinu
við Hlemm á sunnudaginn. Leik-
urinn verður sýndur tvívegis; kl.
14 og 16 og verða þetta einu al-
mennu sýningarnar í Reykjavík.
Það er Kómedíuleikhúsið á ísafírði
sem setur Dimmalimm á svið og
hafa sýningar verið síðustu vikur í
leikskólum á höfuðborgarsvæð-
inu við góðar undirtektir. Leikur-
inn er byggður á samnefndu æv-
intýri eftir Mugg og hefur notið
gífurlegra vinsæjda allt frá því æv-
intýrið kom fyrst út á bók árið
1942. Ævintýrið fjallar um prins
sem verður fyrir því óláni að verða
breytt í svan af norninni Bauju.
Þegar Dimmalimm prinsessa
kemur til sögunnar tekur sagan á
sig ævintýralegar myndir enda
getur allt gerst í ævintýrunum.
Höfundar leiksins eru þeir Elfar
Logi Hannesson og Sigurþór A.
Heimisson. Logi leikur og Sigur-
þór leikstýrir. Leikmynd er eftir
Kristján Gunnarsson, Marsibil G.
Kristjánsdóttur og Sigurþór.
Brúðugerð annast þær mæðgur
Alda Veiga Sigurðardóttir og
Marsibil. Alda sér einnig um bún-
inga. Jónas Tómasson tónskáld er
höfundur lagsins Ðimmalimm
sem er samið við ljóðið fræga
Dimmalimm. En lagið er sérstak-
lega samið fyrir þessa sýningu.
Miðaverð er 1.500 kr. og miða-
pantanir eru í Möguleikhúsinu í
síma 5625060.
Nánari upplýsingar má finna á
heimasíðu Kómedíuleikhússins
komedia.is.
Draugalegt en sviplítið verk
Hins vegar er vitað að Anna
Guðný Guðmundsdóttir lék adagio
K 280 eftir Mozart undarlega hart
og kalt. Kannski átti þetta þó að
vera þannig til undirbúnings þeim
bróderingum sem Arvo Part hefur
gert við adagioið og var ekki
óskemmtilegt á að hlýða þótt skrýt-
ið væri.
Glerharpan var reyndar þolan-
leg, af því að hún hafði sig lítt í
Auðmjúkur gagnrýnandi DV
viðurkennir vanmátt sinn fyrir
glerhörpum og honum er gersam-
lega um megn að meta það hljóð-
færi að verðleikum kunni þeir ein-
hverjir að vera. Oft og tíðum
runnu allir hörpunnar hljómar í
einn graut þar sem eitt varð varla
greint frá öðru. Verra var hvað
hljóðfærið er ískrandi og klingj-
andi á háu nótunum, sem eru ansi
háar og óspart notaðar, og fóru
þær „í gegnum mann" inn að
beini, eins og þegar frauðefni er
nuddað við gler og gerir mann
brjálaðan á nokkrum sekúndum.
Á svona hörpu er áreiðanlega sleg-
ið í Abúgræ nótt sem nýtan dag.
Auðmjúkur gagnrýnandi DV við-
urkennir reyndar fúslega að hann
er haldinn ofnæmi og er með af-
brigðilega viðkvæmt taugakerfi,
alveg svona líkamlega séð. Þessir
tónleikar voru honum því hið
mesta kvalræði lengst af. Af öllu
þessu leiðir að gagnrýnandinn veit
hreinlega ekki hvort „vel" eða
„illa“ var leikið á þetta hryllilega
hljóðfæri.
frammi, í draugalegu en annars
sviplitiu verki Mikalsen sem hér var
frumflutt. Verk Mozarts fyrir árans
glerhörpuna eru glannalega ofmet-
in af mörgum tónlistarfræðingum,
svo sem af Landon sem efnsskráin
vitnaði í, og af Einstein sem
gagnýnandinn ætlar ekki að vitna í. LLj’tíStÍLS
Verkið K 617 er alveg dæmigcrt fyr-
ir Mozart þegar hann beitir sínum
billegustu og sjálfvirkustu kiisjum. ,
Leikur Kammersveitarinnar var ‘ 1
alltaf glerfínn í þessum verkum. um og ítrekuninni kom fram eins
konar þreytt stefnuleysi í formmót-
Logar af þjáningu og ein- un. En margt var þó fallega gert og
manaleika hendingar oft vel mótaðar. Menú-
Strengjakvintettinn K 516 er ef ettinn og hægi kaflinn voru leiknir
til vill dýpsta og áhrifamesta af talsvert meira næmi. Dálítið var
kammerverk Mozarts og kannski um feilnótur í leiknum yfirleitt, ein
það verk hans þar sem hann sýnir læddist inn í lagið á versta stað, rétt
dýpst inn í sjálfan sig. Tónlistin áður en allegróið byrjar í lokaþætt-
logar af þjáningu og einmanaleika inum og skemmdi þetta mikið. f
en leiðir samt ekki til dapurleika í lokakaflanum skorti flutninginn því
þeim sem hlustar. Enda er verkið miður þann fljúgandi glæsileik sem
ekkert nema umbyltandi og vekj- verður að vera. Astæðan var skortur
andi snilld í hverri nótu. Flutning- á skýrleika, léttleika og virtúósateti.
urinn byrjaði vel, af miklum hita og
krafti. En því miður dofnaði leikur-
inn þegar á leið. f úrvinnsluhlutan-
SigurðurÞór Guðjónsson.
Elfar Logi Hannesson
Annar höfundur einleiksins Dimmalimm.
yndir • Skeyti
LITIÐ VIÐ 1 NÆSTUOG BIÐJIÍ
UM UM FERMINGARDAGINN
MINN ____
FÆSTI OLLUM HELSTU BLOMA- IVIULMLUIMUUn ^
OG BOKAVERSLUNUM LANDSINS VINNUSTOFA SÍBS • Hátúni lOc • Pósthótf 5137 • 12S Reykjavík
Kammersveit
Reykjavikui'.
Efnisskrá: C.P.E. Bach.
Sónatina f. glerhörpu og
strengi; Mozart: adagio K.
2S0: Fört: Mozart-Adagio (eft-
ir K. 2S0); Mozart: adagio f.
glerhörpu. K 356 adagioog
rondo K. óí 7, stiengjakvinteti
K. 516; Jan Erik Mikalsen:
„kveinstafir og draugar" f.
glerhörpu og strengjakvar-
tett. Einleikari á glerhörpu:
Thomas Bloch. Salurinn i
Kópavogi. 19.mars.
Bókmenntir
FERMINGARDAGURINN MINN
vDyn&r
Sk«y«

í