Freyr - 15.01.1971, Blaðsíða 21

Stóra byggingin er fjós og svínahús á Staur, fóður- og vélageymsla er á lofti. Útsýn er yfir akra, vatnið
er Mjösa, en Helgaey hinumegin.
vatn sé leitt um þessar nýju byggðir og
skólpveitur frá þeim lagðar og aðrar þrifn-
aðarráðstafanir gerðar.
Við lítum yfir landið í dagsferð um forn-
ar Birkibeinaleiðir. Vegur frá Litla-Hamri
norður heiðarnar og yfir í Austurdal, þar
sem áður voru troðningar og reiðgötur,
hefur nú verið lagður svo, að samgöngu-
tæki nútímans verði notuð á þessum leið-
um og á auðveldan hátt komist til sumar-
byggða bæjafólksins. Um 40 km leið
norður, á þessari slóð, var fullgerð sem
akvegur árið 1968 og var reistur steinn á
hæsta stað og á hann höggvið vottorð um,
að þessi nýi BIRKIBEINAVEGUR hafi
verið opnaður til umferðar nefnt ár.
Heil landsvæði heiðanna eru þakin
byggðum með bæjasniði. Stöku sel standa
þó enn og eru byggingar sumra notaðar,
en þröngt finnst nútíma fólki þar innan
veggja og dyrnar lágar. Utlendingar sækj-
ast þó mjög eftir að leigja þar sumarbúðir
og þykir ævintýri.
Eftir að hafa skoðað minjar fornrar
menningar á byggðasafninu á Maihaugen
á Lillehammer og snætt bjarnarsteik, lá
leiðin um þessi heiðalönd og hugurinn
reikaði nokkrar aldir aftur í tímann. —
Þá vegu var nú ótt skeiðað, sem birki-
beinar höfðu forðum farið albrynjaðir, við-
búnir að buga hvern óvin en krefjast hvers
er vera skyldi er til byggða var komið og
fara þar með ofbeldi eða sem verndarar,
eftir því hvernig þeim var tekið. Heiða-
löndin eru gróin þó að komið sé upp fyrir
skógarmörk, en auðvitað er þar heiða- og
háfjallagróður því að hér komumst við í
meira en 1000 metra hæð. En ekki vantar
F R E Y R
47