Freyr - 01.12.1984, Side 12

Til framhaldsnáms í Skotlandi
í síðari hluta október, að loknum
heimsóknum á fjárræktarbúin hélt
ég til Edinborgar og vildi hefjast
handa við einhverjar tilraunir eða
rannsóknir til að auka þekkingu
mína á eiginleikum hinna mörgu
fjárkynja, sem Bretar ræktuðu.
Því miður var aðstaðan við
þessa merku stofnun, sem ég hafði
innritast hjá, ekki eins góð sem
skyldi. Þrátt fyrir mikið nafn og
glæsileg húsakynni var þar engin
vísindastarfsemi stunduð með bú-
fjárkyn til kjötframleiðslu, heldur
unnu rannsóknarmennirnir og
stúdentarnir fyrst og fremst að
erfðafræðirannsóknum á flugum
og öðrum slíkum kvikindum. Sá
sérfræðingur, sem hafði búfjár-
rannsóknir með höndum, A. D.
Buchanan Smith, nú Balernó lá-
varður, hafði að vísu undir sinni
Háskólinn í Edinborg var stofnaður fyrir
fjögur hundruð árum.
stjórn tilraunabú með nokkrar
kýr, en ekkert sauðfé, né nokkra
aðstöðu til rannsókna á því. Hann
og yfirmaður hans Prófessor
F. A. E. Crew komu sér því sam-
an um það að senda mig til Cam-
bridge, til dr. John Haminond
(síðar Sir John), er þá var orðinn
heimskunnur fyrir rannsóknir
sínar á vaxtarlífeðlisfræði sauðfjár
og æxlunarlífeðlisfræði búfjár yfir-
leitt, og biðja hann að aðstoða
mig við að skipuleggja fram-
haldsnám mitt.
Eg féllst á þessa uppástungu, en
hafði samt ekki efni á að yfirgefa
Edinborg og innrita mig í annan
háskóla, vegna þess að ég hafði
þegar innritað mig í háskólann þar
þennan vetur. En tímann mátti ég
ekki missa, vegna þess að ég þurfi
að ljúka framhaldsnámi á þeim
tveimur ár, sem ég hafði styrk til
að dvelja við nám.
í Cambridge hjá dr. John Hammond
Ég fór til Cambridge, og það vildi
svo vel til, þegar ég lýsti áhuga-
máli mínu við Dr. Hammond, að
hann sagði: Mann eins og þig
hefur mig vantað í stúdentahópinn
hjá mér, vegna þess að ég þarf að
fá kannað gildi skrokkmælinga
með krufningu á kindaskrokkum í
einstaka líkamshluta og vefi. En
þar eð þú óskar eftir að kynna þér
eða rannsaka, hver sé munur á
kjötgæðum einstakra fjárkynja,
vil ég ráðleggja þér að fá leyfi til
að taka öll þau mál á skrokknum,
sem reynslan sýnir, að hægt sé að
taka með sæmilegri nákvæmni, af
þeim kynjum sem þú rannsakar og
taka svo til krufningar sýnishorn
af hverju fjárkyni. Þau sýni þarf
að sjálfsögðu að velja af eins mik-
illi nákvæmni og unnt er til þess að
þau gefi rétta mynd af viðkomandi
fjárkyni.
Um þessar mundir var Argen-
tínumaður, dr. J. B. Vergés, ný-
kominn til Hammonds til að vinna
að rannsókn á sauðfé og kom dr.
Hammond okkur í samband við
kjötbúðir í Cambridge, þar sem
við fengum leyfi til að mæla
skrokka til þess að finna, hvaða
mál væru þess virði að taka þau.
Framfótleggurinn
Þá fann ég út, að framfótleggurinn
væri mikilvægt bein til rannsókn-
ar. Það væri auðvelt að ná honum,
án þess að skemma skrokkinn, og
það væri hægt að vigta hann, mæla
og ljósmynda eftir þörfum.
Ég mundi eftir því frá því að ég
lék mér að leggjum sem barn, að
leggirnir voru mjög ólíkir hver
öðrum að lögun. Sá ég strax þegar
ég fór að skafa leggina í Cam-
bridge, að þeir voru allólíkir að
lögun og mátti í ýmsum tilvikum
segja af leggnum einum, hvort
lambið var af þessu kyni eða öðru.
Kom þessi athugun sér vel síðar í
námi.
Eftir 2—3 vikur gengum við
Vergés á fund dr. Hammonds og
sögðum honum frá árangri okkar.
Var hann ánægður með hann og
gaf mér nokkrar leiðbeiningar
áður en ég lagði út í baráttuna við
að afla mér fróðleiks.
Dr. Hammond skrifaði með
mér bréf til Dr. A. D. Buchanan
Smith, þar sem hann gerði grein
fyrir námsáætlun minni, en hún
var í aðalatriðum sem lýst var hér
að framan.
Var strax samþykktur sá þáttur
Sir John Hammond.
932 — FREYR