Freyr - 01.05.1987, Blaðsíða 9

Mjólkurbú Flóamanna á Selfossi. Myndin er tekin rétt fyrir 1950.
laupana. Þá komu kaupmenn úr
Reykjavík og keyptu mjólk, eink-
um á veturna. Það var mest í
Sandvíkurhreppnum og Ölfusinu
sem skipt var við þá. En ég hafði
ekkert af þessu að segja, héðan
var aldrei seld mjólk eftir þeim
leiðum.
Síðasta stig Flóaáveitunnar eru
svo vegir um allt svæðið. Það er til
dæmis lagður vegur frá Selfossi
austur að Gaulverjabæ. Áður var
farið þaðan í kaupstaðina á
Stokkseyri og Eyrarbakka og ef
menn fóru til Reykjavíkur var far-
ið í gegnum Stokkseyri. En svo er
lagður Gaulverjabæjarvegur og
annar er lagður upp að Langholti í
Hraungerðishreppi, þriðji hingað
upp að Stóru-Reykjum og Litlu-
Reykjum, kallaður Reykjavegur.
Fjórði var Villingaholtsvegur og
fleiri voru angarnir af Flóavegin-
um. En áveitan bætti ekki sam-
göngur að öðru leyti en þessu. Það
var ófært yfir skurðina ef vatnið lá
á. Það gagnaðist betur okkur
unglingunum í ungmennafélaginu
hérna. Við fórum að nota áveit-
una til að læra að synda á vorin.
Breytingar á heyskapartækni?
Smátt og smátt fara menn svo að
eignast hestasláttuvélar; Herkú-
les, sem voru sænskar, og
McCormick, amerískar, báðar
fyrir tvo hesta. Fáir gátu átt nema
tvo sláttuvélarhesta. En það dugði
vel. Það voru ekki margir sem áttu
mikið véltækt land.
Menn sáu þó að þeir þurftu með
einhverjum hætti að slétta áveitu-
landið svo þeir gætu notað vélar.
En það var andskoti erfitt að taka
allar þúfurnar burtu.
Þá datt Sigfúsi Þ. Öfjörð á
Lækjamóti í Sandvíkurhreppi það
í hug að smíða bara nógu stóran
valtara, draga yfir mýrarnar og
slétta þannig landið. Þetta var
gert. Þessi valtari var mannhæðar
eða meira og fylltur með vatni.
Beltadráttarvél eða jarðýta dró
hann. Eftir hvert verk tappaði Sig-
fús vatninu af og ók létt á milli
bæja. Með þessari aðferð voru
sléttaðar óhemju stórar spildur
hér í Hraungerðishreppnum. Og
ég veit ekki til þess að þessi tækni
hafi verið tekin upp nokkurs stað-
ar í heiminum nema hér.
Svo voru sumir náungar skolli
duglegir að slá með sláttuvélum í
þýfi. Þeirra frægastir voru bræður
frá Hálsi í Grafningi, Hannes-
synir, dugnaðarmenn miklir. Þeir
Sláttuvél, Herkúles, frá Arvida-Verken í Svíþjóð.
Freyr 337