Árbók Tannlæknafélags Íslands - 01.01.1940, Blaðsíða 11

7
eoa Tjelagsskap eða þess konar, riema fjelagið viður-
kenni stöðurnar, og þær hafi verið auglýstar opin-
berlega, og allir skilmálar sjeu samþyktir af fjelags-
stjórninni.
Við slíkar stofnanir má enginn fjelagsmaSur bjóð-
ast til að vinna fyrir lægra gjald en annar fjelags-
maSur, sem ráSinn heíir verið, eða gjöra tilraun til
að bola honum frá á neinn hátt. Enginn má taka
siíka stöSu eftir annan fjelagsmann, fyr en öll mis-
klíð er jöfnuð við þann fyrri, ef einhver hefir veriS.
Enginn fjelagsmaður má gera fjelag um tánnlækn-
ingar við utanfjelagsmann eða taka starfa hjá utan-
fjelagsmanni.
Stjórnin getur veitt undanþágu frá þessu ákvæði,
el' um almennar eða góðgerða-stofnanir er að ræða.
4. gr. Fjelagsmenn mega ekki byrja tannlæknis-
starf sitt í sama húsi og annar fjelagsmaður, án leyf-
is þess, sem fyrir er, og eigi heldur í húsi, þar sem
fjelagmaður hefir starfað áður, riema með samþykki
lsess, er fyr var þar, eða erfingja hans, ef ekki eru
liðin 2 ár frá því, að starfsemin hætti þar.
5. gr. Fjelagsmenn, sem starfa sem aðstoðartann-
læknar eða „Vikarar", mega ekki hefja sjálfstætt starf
á sama stað (bæ eða sveitarfjelagi) og þeir tann-
læknar starfa, er þeir hafa unnið hjá, fyr en 2 ár
eru liðin frá því, að ráðningartíma lauk, nema hús-
bónda-tannlæknirinn (eða ef til vill dánarbú hans)
gefi samþykki sitt til.
C. gr. Éf einhyer fjelagsmaður tekur sjer aðstoðar-
tarinlækni, sem ekki er meðlimur fjelagsins, skal hann
gera bindandi samninga við aðstoðarmanninn og
skuldbinda hann til að setjast ekki að hjer á landi
sem tannlæknir, hvorki sjálfstætt starfandi nje í fje-
lagi við aðra, eða aðstoðarmaður hjá tannlækni i
sama bæ eða sveitarfjelagi, nema með samþykki fje-
lagsstjórnarinnar, ella sæti sektum, sem fjelagið á-
kveður, og renna þær í sjóð fjelagsins.
Ef fjelagsmenn vilja kenna einhverjum tannagerS
(Tandteknik), t. d. til þess að útvega sjálfum sjer
aðstoð við tilbúning tanna, skulu þeir, áður en kensl-