Fylkir - 23.12.1950, Blaðsíða 1

MáEgagn
Sjáífstæðis-
flokksins
Vestmannaeyjum — Jólin 1950
Séra Halldór Kolbeins:
JOLAHUGLEIÐING
Bcen.
Faðir vor. Blessa pú oss þessa
lieilögu hálið. Lál hana auka
frið og kœrleika, gleði og góð-
leika. Lál liana kenna oss að
scettast og fyrirgeja og rétta hver
öðrum bróðurhönd. Lát hana
vekja i hjörtum vorum óslökkv-
andi prá eftir meiri kærleika.
Lát oss hverfa allan ótta.
Drottinn, Jesiís Kristur. Vér
pökkum pér, að pú hefur kom-
ið lil vor. Gef oss náð, til pess
að fylgja pér i sælu og pjáningu
kærleikans■
Guð, heilagur andi. Vér lof-
um pig og vegsömum, tignum
pig og tilbiðjum. Þú ert eilifur
kærleikur og óumbreytanlegt
Ijós. Hrif pú hugi vora. Stjórna
pú höndum vorurn. Helga pú
vilja vorn.
Guð, faðir, sonur og heilag-
ur andi. Þú, sem ert og varst. og
verður. Þér sé dýrð um aldir
alda. Hjörtu vor horfa fagnandi
i hæðirnar til pin. Hjálpa pú
oss að elska pig. Ver pú Ijós
vort og lif um allar eilífðir.
Amen.
Lúk. 2., 7. Fæddi María pá
son sinn frumgelinn og lagði
hann i jötu. Amen.
Svo segir skáldið: „Það dimm
ir svo oft i heimi hér. Þvi hroki
og sundrung veldur. Og útskúf-
að friðarengli er, en ofstopinn
velli heldur. — En jólanna
helgi um hjörtun fer, sem
hreinsandi Drottins eldur. Þá
bjóða menn fúsir bróðurhönd.
Þá birtist i hugans l'eynum. Þá
knýtast að nýju brostin bönd.
Þá bætt er úr sárum meinum.
Og pá er, sem tengist lönd við
lönd i Ijómandi kærleik hrein-
um.
Vér hugsum i samræmi við
pessar Ijóðlinur, er vér óskum
hver öðrum gleðilegra jóla. —
Fæðingarhátið Jesú e.r í raun og
veru nýárshátið. Vér miðum
timatal vort við fæðingu hans.
Og pegar hann fæðist rennur
upp uýtt ár i sögu veraldarinn-
ar, friðar- og kærleiksár. — Og
á pessum degi verður á ótelj-
andi tungumálum minnzt pess, ■
hvernig pelta hefur orðið. Um
petta efni eins og önnur eru til
óteljandi sjónarmið, svo að ræð-
urnar á jólunum verða viðs veg-
ar hver annari mjö'g ólíkar, pó>
muu ein hugsjón par af öllurn
bera sem Drottning, pvi að án
hennar er i raun og veru ekki
hægt að flytja jólaræðu. Sú hug-
sjón er kærleikurinn, hið eina,
sem er óumbréytanlegt i tilver-
unni. Kærleikur Guðs og
manna. — Gefi Guð oss öllum
gleðileg jól i peim skilíiingi, að
kærleikurinn, ástúðin, bróður-
hugurinn og fyrirgefningarvilj-
inn aukist. Verði gleðileg jól i
peim skilningi, að kærleikurinn
verði allt i öllu i lifi voru.
Hve undusramlegur er kær-
leikur Guðs, allt megnar hann.
Og allt liið góða gjörir hann.
— Jafnvel pótt smágjör foldar-
fræ frjósi i vctrarins hriðurn,
vákna pau samt i vorsins blæ,
vaxa. i sumarsins bliðum.
Hver kallar á híð lcynda líf,
pegar loks endar vetrarkíf?
Blómanna og birtunnar faðir.
— Hvernig sem hugur vor kann
að myrkvast og vér að fara af-
vega, kemur pó Drottinn Guð
sjálfur á pessari nótt og kallar
á hið leynda lif, sem með dylst,
kallar fram kœrleikseðlið, sem
með oss býr og hjörtu vor end-
uróma boðskap hans: Elskaðu
barnið mitt, elskaðu af öllu
hjart.a. Eg vil gefa pér kærleik-
ann. — Svo elskaði Guð heim—
inn, að hann gaf son sinn ein-
getinn, til pess að hver sem
á hann trúir glatist ekki, held-
ur hafi eilift lif. Og elskán er
sterk, hefur almættiskraft, pví
að á pessari nótt hefur sonur
Guðs rofið fortjald efnisins og
iklæðzt. mannlegum likama, svo
að vér öll. getum skilið undur-
samlega möguleika elskunnar,
elsku Guðs, til pess að frelsa
synduga menn. Jafnvel pótt sálu
sýndugs manns sýnist oft, glaðar
hér vera, megnar sarnt kraftur
kærleikans kraftaverk dýrlegt
gera. Skapast af nýju hjarta
hreint, liönd Guðs er par að
slarfi leynl. — Kærleikurinn gel-
ur sigrað, pvi að par sem kær-
leikurinn er, par er almættis-
kaftur Guðs. Vér eigum aldrei
að óltast að reyna veg kærleik-
ans, pó að visu sá vegur verði
Framh. á 2. síðu.