Fylkir - 23.12.1967, Blaðsíða 3
JÓLABLAÐ FYLKIS 1967
Scra $óhann S. ‘Ulíðar:
^ólahugvckja
„Verið óhræddir, því sjá, ég boða
yður mikinn fögnuð, sem veitast
mun öllum lýðnum, því að yður
er í dag frelsari fæddur, sem er
Kristur Drottinn í borg Davíðs”.
(Lúk: 2,10-11).
„Því sjá, ég boða yður mikinn
fögnuð”.
Er það eitthvað nýtt í dag, að
mönnum sé boðaður mikill fögn-
uður? Er það ekki það, sem blasir
við augum í blöðum og gellur í
eyrum frá útvarpi, dag hvern í
auglýsingaflóði skemmtana um
land allt? Er það ekki „mikinn
fögnuð”, sem menn óska og þrá
að leita að hvarvetna? Eru þau
tvö orð ekki samnefnari lífsþorsta
fjöldans í dag? Og svo — þegar
öll kurl eru til grafar komin, —
er tómleikinn ávallt jafn sviðasár,
eftir að hafa bergt veigar hins
„mikla fagnaðar” í botn. Getum
við í raun og veru fagnað alvar-
lega, einlæglega, barnslega af
hjarta?
Hinn mikli fögnuður, sem skír-
skotað er til með tilvitnun jóla-
boðskaparins, gerir ráð fyrir fagn-
aðarefni, sem liggur fyrir ofan og
utan við allt, sem við venjulega
miðum lífsfögnuð við. Sá veruleiki,
sem skapar sannan fögnuð, er að-
eins til fyrir utan hið þrönga búr,
sem nútíma maðurinn hefir lokað
sjálfan sig inni í.
Hinn mikla fögnuð er aðeins að
finna í heimi Guðs.
Við getum undirbúið hátíð.
Tæknin getur opnað flóðgáttir
stórkostlegra hluta. — En aðeins
hjá Guði eignast hjartað hinn
mikla fögnuð.
Brjótum gat á búrið, sem við er-
um fangar í. Opnum fyrir birtunni
að ofan, opnum fyrir Guði, fyrir
eilífðinni! — Það er einmitt það,
sem við megnum ekki. Og þess er
ekki þörf. Búrið er brotið. Það er
einmitt boðskapur jólanna. Hinn
eiginlegi leyndardómur jólanætur-
innar er einfaldlega sá, sem fagn-
aðarerindið á svo barnslegan og
raunsæjan hátt lýsir: Að himinninn
opnaðist, og Guð sjálfur steig nið-
ur í fylgd lofsyngjandi englaskara.
Þá sá maðurinn, í fyrsta skipti,
beint inn í heim Guðs, heyrði og
skildi hinn mikla fögnuð og varð
sjálfur hluttakandi í honum. Þann-
ig mætti Guð vegvilltu og hræddu
mannsbarni, ekki með ytri mætti
og dómi, heldur sem þjónn. Hann
steig niður, ekki í himneskri dýrð,
heldur með hvatningu sannleikans
skírskotandi til samvizku sérhvers
manns. Hann samtengdist okkar
lífi í þjónustu og með þjáningu og
dauða 1 okkar stað. Á leiðinni frá
jötunni til krossins, mætir okkur
allt, sem Guð er og talar og ger-
ir í Kristi. Og það er það, sem
skapar hinn mikla fögnuð í því
hjarta, sem þá sér bæði Guð og
sig sjálft í réttu ljósi, ljósi misk-
unnsemi og frelsis, sem lýsir leið-
ina til hins sanna lífs og gefur út-
sýn takmarkalausra möguleika.
Eigum við þennan mikla fögnuð?
Því verður hjarta hvers og eins að
svara fyrir sig. Og svarið er fólg-
ið í afstöðu hjartans til þess lífs-
veruleika, sem okkur opinberast í
Jesú Kristi.
Guð gefi okkur öllum hinn mikla
fögnuð á þessum jólum.
Guð gefi okkur gleðileg jól,
í Jesú nafni.
óskar lcsendum sínum gleðilegra fóla, árs og ^riðar.