Fylkir - 23.12.1967, Blaðsíða 20
20
JÓLABLAÐ FYLKIS 1967
Það var aðfangadagur, og uppi
á himnum, þar sem öli fallegu leik-
föngin eru búin til, voru litlu jóla-
englarnir í óðaönn að þrífa til og
sópa burtu ruslinu, sem hafði safn-
ast saman, þegar þeir voru að búa
til og lagfæra leikföngin, sem börn
in á jörðinni höfðu sent þeim.
— Jæja, — sagði einn engillinn.
— Mikið er nú gott, að allt skuli
vera tilbúið — Mánuðum saman
hafði hann ásamt hinum englunum
verið önnum kafinn við að pakka
inn gjöfum og skrifa niður heimil-
isföng, svo að allir bögglarnir gætu
komizt í tæka tíð niður á jörðina.
Nú þaut hann fram og aftur um
gólfið á vinnuherberginu með stór-
an sóp í höndunum, og þar veitti
svo sannarlega ekki af að sópa og
taka til. Tómu málningardósunum
henti hann beinustu leið út um
gluggann, það gerði ekkert til, því
að þetta var jú á himnum.
— Hvað er þetta eiginlega? —
hrópaði allt í einu einn af litlu
englunum og tók einhvern hlut
undan borðinu.
— O, fleygðu því bara út um
gluggann —, svaraði sá, sem næst-
ur stóð .
En það datt litla englinum ekki
í hug, því að það, sem hann hafði
séð undir borðinu var brúða, að
vísu ákaflega ræksnisleg, því að
bæði vantaði á hana höfuð og
hendur og þar að auki var hún
ekki í neinum fötum. Hún hafði
fallið undir borðið í öllum hama-
ganginum við viðgerðirnar og al-
veg gleymzt að lagfæra hana. Um
annan fótinn var festur miði, og á
hann var skrifað með stórum stöf-
um: Til Dísu, fyrir jól.
Þið hefðuðu bara átt að sjá, þeg-
ar litlu englarnir byrjuðu aftur að
vinna. Nú var aldeilis handagang-
ur í öskjunum, enda veitti ekki af,
þar sem kirkjuklukkurnar voru
byrjaðar að hringja inn jólin á
jörðinni. Að hálftíma liðnum hafði
brúðan skipt gersamlega um útlit.
Hún var komin með nýtt höfuð og
nýjar hendur, og fötin voru svo
falleg, að það var alls ekki hægt
að þekkja hana fyrir sömu brúðu
og áður var.
— Jæja, þá höldum við af stað,
kallaði litli engillinn, hann kunn-
ingi okkar til þess, sem næstur
honum stóð, og þeir flugu saman
af stað. Þegar þeir komu inn í
borgina, uppgötvuðu þeir, að þeir
höfðu ekkert heimilisfang til að
fara eftir, svo að þeir höfðu ekki
hugmynd um, í hvaða hús þeir
fittu að fara með brúðuna. — Við
verðum að líta í nafnaskrána okk-
ar _, sagði annar þeirra. En í
nafnaskránni voru margar Dísur.
Þarna var Dísa á Vesturgötunni,
Dísa á Skólabraut, Dísa í Austur-
stræti, Dísa í Langagerði og svona
var langur listi áfram. Englarnir
sáu, að þeir áttu töluvert starf fyr-
ir höndum, ef þeir ættu að finna
hina réttu Dísu.
Dálítið frost var, og alveg logn
úti, er þeir hófu leitina. Enginn
sást úti við, en í hverjum glugga
logaði ljós, þar sem fólk var að
halda jólin hátíðleg, og ómar af
jólasálmum bárust frá hverju húsi.
Hérna býr Dísa númer eitt —,
sagði annar engillinn, þegar þeir
komu að stóru húsi með feiknar-
stórum garði umhverfis. Glugga-
tjöldin voru dregin frá og þeir
gátu séð börnin að leik við jóla-
tréð. — Þessi börn eiga nóg af leik-
föngum —, sagði hinn engillinn, og
hann hafði líka rétt fyrir sér því að
þegar þeir börðu að dyrum, kom
þjónn til dyra og sagði, að börnin
í þessu húsi vildu ekki gömul leik-
föng. Það yrðu að vera alveg ný
og fallegri en þetta, sem þeir væru
með. Litlu englarnir sáu, að þeir
voru ekki á réttum stað og héldu
áfram, þar til þeir komu í borgar-
hluta, þar sem húsin voru ekki
eins glæsileg og fólkið ekki eins
ríkt.
— Hérna býr einhver Dísa _,
sagði annar engillinn, en það var
nú ekki rétt hjá honum, því að
eina mannveran, sem þeir fundu í
húsinu, var gömul fátæk kona, sem
lá veik inni í litlu fátæklegu her-
bergi. Og sú varð nú hissa, þegar
hún sá gestina tvo. Auðvitað átti
hún ekki brúðuna, en hún var á-
kaflega glöð yfir þessari óvæntu
heimsókn, því að litlu englarnir
sungu fallegan jólasálm fyrir hana.
í næsta húsi átti að búa telpa, er
hét Dísa, og þegar englarnir
heyrðu í börnunum inni í húsinu,
töldu þeir víst, að þeir væru á
réttri leið. Skyldi þetta nú vera
rétta húsið? Nei, þarna hafði bú-
ið lítil telpa, sem hét Dísa, en hún
var flutt fyrir löngu, og nú voru
eintómir drengir, sem bjuggu þar,
og þeir léku sér ekki að brúðum.
Og svona héldu englarnir áíram
hús úr húsi. í því næsta, sem engl-
arnir komu að, sáust engin merKÍ
þess, að neinn vissi um jólin. Garn-
all og geðillur karl kom til dyra
og hvæsti út úr sér, að þetta væri
eintóm vitleysa, þegar englarnir
spurðu hann, hvort hann hefði
sent brúðuna til himna til að láta
lagfæra hana. í næsta húsi var
enginn heima, og í þar næsta husi
var reyndar stúlka, sem hét Dísa,
en hún var bara orðin of gömul
til að hafa gaman af að leika sér
að brúðum.
Það var komið miðnætti, og fólk
var farið að slökkva ljósin og taka
á sig náðir. Börnin sofnuðu og
þau dreymdi um jólatré og falleg-
ar gjafir.
— Þá er kominn háttatími, sagði
mamma við litlu stúlkuna sína.
Þær bjuggu í litlu þakherbergi,
sem var fátæklega búið en hreint
og vistlegt. Mamma hafði sett
nokkur kerti í stjaka á borðið
og í lítilli skál við hliðina var dá-
lítið af jólagóðgæti. Litla stúlkan
hafði fengið nýja skó og nýtt pils
í jólagjöf. En hún hafði engin leik-
föng fengið. Gamla brúðan hennar
hafði ekki komið aftur, en hún
hafði einmitt sent hana til himna
til að láta gera við hana. En Dísa
var ekki búin að gefast upp og
sagði, að englarnir hlytu að koma
með hana til sín, þeir væru bara
svona lengi á leiðinni. Hún stytti
sér stundir við að syngja jóla-
sálma, en að lokum sigraði svefn-
inn og mamma bjó um hana í litla
rúminu hennar. Stuttri stundu síð-
ar komu englarnir tveir inn með
brúðuna og settu hana við hlið
hennar. Mikið var Dísa glöð og
ánægð, þegar hún vaknaði daginn
eftir. Þið vitið sjálf, hve ánægð
þið verðið, þegar þið fáið það, sem
þið hafið óskað ykkur.
En Dísa var ekki sú eina, sem
var ánægð. Við hliðina á rúmi
gömlu konunnar, sem lá veik, var
allt í einu komið jólatré, og karfa
full af ýmsu góðgæti, þegar hún
vaknaði morguninn eftir. Og gamli
úrilli maðurinn fann jólapakka við
dyrnar hjá sér, þegar hann kom á
fætur daginn eftir. En þá voru
litlu englarnir löngu komnir upp
til himna aftur og nú gægðust peir
r.rður og hlógu, þegar þeir sáu
undrunarsvipinn á öllum.
(Þýtt og endursagt úr þýzku).
Sigurgeir Jónsson.
Jólasveinninn er á leið
inni í bæinn, en nú er
hann ekki viss í því,
hvert hann á að fara.
Getur þú hjálpað hon-
um að finna leið að
húsunum?
Brúðan,
scm ghymdisi
Jólasaga iyrir börn.