Skátablaðið - 01.01.1947, Síða 22

NU SKULUM VIÐ
o
Gátuvísa.
(Karlmannsnafn.)
Hálft er nafn við saltan sjó,
— svo í ljóði bundið —
annan liluta’ í öskustó
áttu’ að geta fundið.
E. K.
Kfossgáta.
Lárétt:
2. stúlka. — 6. fjölmennt félag. — 8. megin-
gjörð. — 9. húsdýr (þf.). — to. úr-hljóð. — n.
fæða. — 13. meindýr. — 15. trog. — 16. grönn.
— 17. verkfæri (þf.). — 19. — •/ — ••/ 20. á
fötum. — 21. ónefndur. — 23. sláttur.
Láðrétt:
1. hlútafélag. — 3. veiðitæki. — 4. mannsnafn.
— 5. reita. — 7. einbúinn. — g. mikið skáld. —
11. forsetning. — 12. veizla. — 13. • • — • /-/
14. tveir eins. — 17. mjög. — 18. fugl. — 19.
feiðsla. — 22. nei.
Hver sagði þetta?
(Spurningar úr íslendingasögunum og íslands-
sögunni.)
t. Þeim var ég verst, er ég unni mest.
2. Gömium kennum vér nú goðanum að geifla
á saltinu.
3. Engin hornkerling vil ég vera.
4. Berr er hver að baki nema sér bróður eigi.
5. Eigi skal gráta Björn bónda, heldur safna
liði.
6. Góðar eru gjafir þínar, en meira þykir mér
verð vinátta þín og sona þinna.
7. Skaltu það muna, vesæll maður, meðan þú
lifir, að kona hefir barið þig.
8. Enginn frýr þér vits, en meir ertu grunað-
ur um græsku.
9. Urn hvað reiddust goðin, þá er hér brann
hraunið, er nú stöndum vér á?
10. Lítið lagðist hér fyrir góðan dreng, er þræl-
ar skyldu honum að bana verða.
Felumynd.
Hvar.er heimsskautafarinn?
14
SKATAB LÁÐ IÐ