Skátablaðið - 01.07.1948, Qupperneq 17

traust, sjálfsagi, sjálfsvirðing og sjálf-
stæði sett í hásæti, en í mörgum kirkj-
unnar skólum voru eiginleikar þessir allt
að því á borð við synd, þeim var auð-
nrýktin hin æðsta dyggð.
Baden Powell var riddarasinnis en af
kirkjulegu bergi brotinn. Hann steypti
því þessu tvennu hiklaust saman í skáta-
kerfinu.
Með vaknandi þjóðernistilfinningu
skipaði ættjarðarástin snrám saman sess
þann í hugum einstaklinganna, sem óðul
aðalsmannanna höfðu gert í hugum
þeirra. Baden Powell fannst uppeldi
æskulýðsins að þessu leyti einna mest
ábótavant og miðaði því skátakerfið við
það að reyna að bæta úr þessu eftir
nrætti — bæta úr því á riddaravísu en með
kristilegu hugarfari. Hann aðhylltist
kennisetningar Pestalozzis, að allt upp-
eldi verður að vissu leyti að vera kristi-
legt uppeldi.
Baden Powell lifði það að sjá þjóð-
ernistilfinninguna, sem a. m. k. í sex ald-
ir hefur verið ein sterkasta tilfinning hjá
einstaklingum og þjóðum, ná hátindi
sínum og valda hinum stórfeldustu
árekstrum sem sögur fara af, fyrri og
síðari heimsstyrjöldinni. Baden Powell
hafði sjálfur tekið þátt í ófriði og stjórn-
að í ófriði, en fundist meira en nóg um.
Hann sá því fyrir sígandi sól þjóðernis-
tilfinningarinnar en óraði fyrir alheims-
borgaranum. Hugboðum um hann yrði
því að koma inn hjá unga fólkinu. Þess
vegna er ákvæðið: „allir skátar eru góðir
lagsmenn“ og þess vegna mynda öll skáta-
félög eitt alheimsbræðralag.
En Baden Powell gerði meira en hugsa
þetta — hann beitti sér á öðru ári eftir
fyrri lieimsstyrjöldina fyrir alþjóðamóti
skáta (Jambore) í London. „Það er ekk-
ert ráð til þess að útrýma hleypidómum
og misskilningi þjóða og einstaklinga á
milli sem jafnast á við persónulega við-
kynningu.“ Síðan hafa að jafnaði slík
skátamót verið haldin fjórða hvert ár.
Alþjóðaskátamótin eru hagnýt land-
kynning, hagnýt námskeið í menntun
heimsborgarans, þess hugarfars sem virð-
ist hljóta að koma þar eð framundan
virðist ella aðeins um annað hvort að
ræða, einn heim eða engan heim.
Baden Powell ólst upp á tímum þegar
stjórnarfarsleg breyting í lýðræðisátt var
að búa um sig í hugum mannanna og
kornast í framkvæmd í ýmsum löndum,
byltingar voru á sviði trúarbragða, heim-
speki, uppeldisfræði, náttúruvísinda og
heita má að sífelldur ófriður ríki ein-
hversstaðar í heiminum. Hann var góð-
ur maður, sem vildi gera sitt til þess að
hjálpa öðrum til þess að lifa lífinu í
friði.
Hann fékk góða hugmynd sem virtist
geta sameinað allar þæx megin hugsana-
stefnur, sem uppi voru á hans ævi, og
virðist hafa getað aðlagað sig högum og
háttum allra þjóða. Hugmynd hans um
skátafélagsskapinn virðist snerta almenna
mannlega strengi, strengi sem til eru í
ungu fólki allra landa og hún virðist
hafa uppfyllt einhverja þörf hjá mörgu
af þessu unga fólki.
í þessu virðist mér muni falin skýr-
ingin á hinni geysimiklu útbreiðslu
skátafélagsskaparins á svo fáum árum —
SKATABLAÐIÐ
111