Skólablaðið - 01.10.1947, Blaðsíða 6

framhald af bls. 6»
á Grand Hotel. Veðrið var, eins og ég
hef áður sagt mjög gott þessa daga,
sólskin og logn, og hitinn oft milli
3o°og 4o° í skugga. Þess vegna máttum
við ekki vera mikið úti í sólinni, nó
stunda sjóinn nema mjög takmarkað, vegna
keppninnar sem framundan var. Af sömu
ástæðu fókk hópurinn ekki að fara^nena
tvisvar inn £ Oslo. Einn daginn tólcst
mór og Erni, hróður mínum, að telja
Bergfors trú um að við ættum ættingja
inni £ Oslo. Og hann sleppti okkur, en
við máttum ekki vera meir en 3 tíma x
burtu, en við komum ekki heim fyrr en
um kvöldmat. Þetta sama kvöld var okkur
boðið í sjóferð um Oslofjörð. Meðal
annars sigldum við rótt fram hjá sumar-
bústað hinnar heimsfrægu o'orsku skauta-
drottningar Sonja Henie. Ludvig ferju-
maður sagði okkur að hún hefði dvalið
þarna síðustu tvo mánuðina, en væri
farin til Lmeríku fyrir tveim dögum.
innars hefðum við vafalaust farið
og heimsótt ''hænuna”.
Við kepptum í Oslo miðvikudaginn
27. og fimmtudaginn 28, ágúst, Meðal
þátttakenda voru noklirir af beztu
frjálsíbróttamönnum Bandaríkjanna, og
þar á meðal hinn heimsfrægi spretthlaup-
ari og grindahlaupari negrinn ^arrison
Dillard, og Fortnne A, Gordien, sem
nú er talinn bezti kringlukastari
heimsins. Þrátt fyrir þessar "stjörnur",
sögðu norsku blöðin £ fyrirsögnum sinum,
að "Islendingarnir" hefðu stolið hylli
áhorfendanna frá Bandarilcjamönnunum."
Seinna kvöldið, sem við kepptum
á Bislet i Oslo, urðum við Finnbjöm
að hlaupa beint úr 2oo. m, hlaupinu
í bílinn, sem flutti okkur £ næturlest-
ina til Stockholm. Lestin lagði af stað
kl, 8,lo, en hlaupið fór fram kl. 7»5o>
svo að við höfðum ekki einu sinni tíma
til að klæða okkur í æfingabúningana,
enda horfðu Norðmennirnir steinhissa
á okkur á járnbrautarstöðinni. Við
komum til Stockholm rótt fyrir kl. 7
að morgni hins 29. ágúst, eftir svefn-
litla nott. Við vorum nefnilega óvanir
að ferðast í svefnklefa í járnbrautar-
lest, Fyrsta keppni okkar í Sviþjóð var
strax fyrsta kvöldið, sem við vorum í
Stockholn, Keppni þessi var á hinum
dásamlega fagra Olympíuvelli í Stockholm
■ Stockholm Stadion. Meðal keppenda £>ar
ivoru, auk okkar íslendinganna, margir
|beztu íþróttanenn Svía og Frakka, og þar
i á meðal hinir frægu frönsku hlauparar
.Marcel Hansenne og Chef d^Hotel.
Daginn eftir, eða laugardaginn 3o.
! ágúst, fórum við 7 í, R,-ingar saman
jnorður til Sandviken með járnbraut,
Sandviken er járnframleiðslubær um
! það 2oo km, frá Stockholm. Þar áttum við
, að keppa Sunnudaginn 31. ágúst. Móttökurn
Jar þarna voru með afbrigðum góðar. Um
1 kvöldið var okkur öllum boðið á útiskemmt
j stað -þar í borginni, Þar var margt hægt
; að skemmta sór, meðal annars dansa.
Okkur þótti dálítið undarlegt, að
þar kaupir maður ekki miða í eitt skipti
fyrir öll, heldur er borgað fyrir hverja
'"syrpu", sem er tvö lög. Stúlkurnar
. standa svo í stórhópum fyrir utan dans-
pallinn, og bíða eftir herrnnum. Það er
; mjög algengt £ Sv£þjóð að sjá stúlkur
1 dansa hverjar við aðra. MÓr var sagt
að þetta stafaði af karlmannsleysi.
Daginn eftir kepptum við svo, eins
og áður er sagt, en fórum svo með lestinn
aftur til Stockholm um kvöldið. Næsta
keppni var svo Norðurlandamótið, en þar
i áttu aðeins tveir okkar að keppa , Finn-
björn Þorvaldsson og óg. Fimmtudaginn 5<-.
j sept. fluttum við tveir út á Bosön, sem
er iþróttastofnun sænska rikisins, rótt
utan við Stockholm, en þar áttum við að
‘ búa, ásamt öllum þeim frá hinum Norður-
: löndunum, sem attu að keppa a þessu moti
j gegn Sviunum. MÓtið stóð yfir i 3 daga og
hófst laugardaginn 7» sept. úhorfendur
. voru um 2o þúsund hvern dag, og var motið
eins og Sviarnir sögðu, mesta íþrótta-
! keppni á Norðurlöndum, siðan Olympíuleik-
j arnir voru haldnir á sama velli arið 1912
Mót þetta var líka ætlað sem eins
konar undirbúnings keppni Norðurlandanna
undir Olympíuleikana í London 1948.
Ég ætla ekki að lýsa hór úrslitunum
í hinum einstöku íþróttagreinum, en eg
get þó ekki annað en sagt, að ein hatíð--
: legasta stund, sem óg hef lifað,var síð~
; asta kvöld þessa móts, þegar mótinu lauk
j og hinir 2o.ooo áhorfondur sungu sænska
• þjóðsönginn, á meðan hinn fagri Olympíu-
] völlur var upplýstur með ótal Ijosköst-
urum. Þeirri stund gleymi óg aldrei.