Litli Bergþór - 02.03.1987, Síða 17

irci betác C/ ffeykAóttJdc'ír&L'
jériáí^
Einu sinni var mjög fín frú sem var
mjög gleymin. Eitt sinn var hún
úti aó labba, og svo þegar hún
ætlaói aó fara heim þá mundi hún
ekki hvar hún átti heima. Þá hitti
hún stelpu og spurói hvar á frú
Hansína heima. Þá sagói stelpan,
æi láttu ekki svona raarhma.
Jónina.
Einu sinni kom Vignir heim meó ein-
kunnirnar. Mamma hans kom til hans
og sagói: "Sestu og láttu mig sjá
einkunnirnar," en þá sagói Vignir,
"en ég get þaó ekki ég er nýbúinn aó
sýna pabba þær."
Margrét Guómundsdóttir
Þegar ég og Þórhalla kaupakona
fórum í reiótúr á Kaktusi og Grána,
fórum vió framhjá Felli. Vió vorum
alveg aó komast aö Brautarhóli,
þegar hestarnir sáu svarta stóra
símastaura. Þeim brá svo, aó þeir
stukku upp og hlupu svo burt, auó-
vitaö duttum við af baki en þá voru
þeir farnir. Við þurftum aö ganga
upp aó Fellskoti, en þar náöust þeir
Sylvía.
Einu sinni fór ég meó systur minni
og kærasta systur minnar (eöa bara
Ragnheiói og Eymundi). Við fórum aó
Fosslæk og þar stoppuóum viö. ^Hest-^
arnir sem vió vorum á voru: Brúnn, Sóti
og Yggdrasill. Ég var á Sóta. Sióan
héldum vió áfram. Viö skoðuóum landió
hans pabba, siöan fórum viö heim.Svo
geróist sá atburöur aö Eymundur f.lækti
sig i gaddavir og siðan losuöum viö
Ragnheióur og ég. Ég fór aðeins af
staó en svo fór hann á mikinn hraöa og
ég var á undan og hann kom á eftir
mér og ég dattaf baki og Eymundur
lika og við náttúrlega misstum hestana
og vió löbbuóum heim.
Kristrún Bragadóttir