Litli Bergþór - 10.12.1987, Blaðsíða 14

/T/ns M rner jýnijt
Góóir sveitungar og lesendur þessa
blaðs, sem ég ætla nú aö heióra meó
smá greinarkorni, ef þaó mætti vera
íbúum þessarar sveitar til nokkurrar
umhugsunar nú á haustdögum, og smá
afþreyingarstund frá amstri líóandi
stundar. Það kapphlaup i leit aö
nútimagæóum, sem nú er háó, er vel
á veg komið meö aó þurrka út, meóal
íslendinga, þau timamót árstiöa-
skipta sem mér þóttu svo mikilvæg
áður fyrr og þykja reyndar enn þann
dag i dag. Tungnamönnum eins og
öórum jaröarinnar afkvæmum er hollt
að hafa þetta i huga ef þaó mætti
veröa til þess aó hjálpa þeim aó
endurheimta þann mikla félags-
þroska sem mér er sagt aó hafi
blómstraó hér i Biskupstungum i
upphafi lýóveldisins á Islandi.
"Dauft er i sveitum, hnipin þjóó
i vanda", kvaó þjóðskáldió góða.
Eitt þeirra mörgu er kvaó þessa
þjóö frá þvi aó týna sjálfri sér.
Þess vegna segi ég nú, ef ekki
veróur aó gert, er hætta á aö illa
fari og dauft veröi i þessari sveit
á vetri komanda.
NÚ fyrir nokkrum vikum hélt leik-
nefnd ungmennafélagsins leiklistar-
námskeiö, sem svo oft áöur. Aldrei
var þátttaka verri. Eftir sim-
hringingar út og suóur var hægt aó
fá 8 hræóur til aó taka þátt i
námsskeiói þessu, sumar hverjar
geröu þaö af sérstakri tryggó vió
þennan þátt i starfsemi ungmenna-
félagsins. Hægt er aó fullyróa að
þessi annars ágæta uppákoma (leik-
1istarnámsskeióiö) náöi ekki þvi
takmarki sem ætlast var til, nefni-
lega aö fá fólk til aó kasta frá sér
amstri dagsins og slappa af i góöum
hóp leik1istaráhugafólks og jafnframt
aö starfa aó uppsetningu leikrits i
vetur.
NÚ fór sem fór. Gott og vel, eigum
við aó sætta okkur viö aö starfsemi
sem þessi lognist útaf fyrir fullt og
allt? Ef ekki, hvaö er þá til ráóa?
Gaman væri aó vita það.
Ég lenti i þvi i haust aó setja
upp kvöldvöku meó nokkrum ágætis
konum úr kvenfélaginu hér i sveit.
Mikió var þaö gaman og ósköp fannst
mér notalegt aó finna, hve allir voru
boðnir og búnir aó starfa meó okkur,
konur jafnt sem karlar, allir jafn
jákvæöir. Þaö er nú það. öóruvisi
mér áóur brá. Aldeilis hafói ég ekki
vanist svona jákvæóum viðbrögóum i
starfi minu fyrir leiknefnd U.M.F.B.
Min reynsla er sú aó oftast hafi
þurft aö draga fólk á asnaeyrum til
starfs þar, þvi mióur.
Jæja, góöir sveitungar, nú gerist ég
hátiðleg á ný. Látum menningarlif
sveitarinnar blómstra i vetur, komum
út úr húsum vorum, frá videoglápi og
streitu inniverunnar. Höldum veglega
upp á 80 ára afmæli Unqmennafélagsins
meó leiksýningu einni mikilli á út-
mánuóum. NÚ skerst enginn úr leik,
ef hann veröur til kallaður af leik-
listargyöjunni, sem mér er sagt aó
búi i brjóstum svo margra hér i Bisk-
upstungum.
Tungnamenn, lifið er ekki bara
rollurassar, gúrkur og beljuspenar.
"Maóur er manns gaman'.'
Meö kveóju,
Ragnheióur Jónasdóttir.