Litli Bergþór - 01.12.1993, Síða 25
Umhverfis jörðina.frh.
þegar viö sigldum af staö. Og í nesti fengum viö tvo
feita humarhala til viöbótar frá Seitu. Þeir vissu
nefnilega á Penrhyn aö hvítu fólki finnst fínt aö
boröa humarhala!
Penrhyn kvödd. Volleyball, Sisi maður
hennar,frændi hennar, Seitu með stœrðar
bananaknippi og Jim við léttabátinn.
SUVAROV hringrifið.
Þaö haföi veriö strekkings austan vindur allan
tíman sem viö vorum í Penrhyn og þegar viö
komum út úr lóninu tóku himin háar haföldur viö
okkur og humarinn fór aö segja til sín. Ég varö
sjóveik og var sjóveik næstu tvo daga. Humarhala
gat ég ekki séö, hvaö þá hugsað um án þess að
kasta upp. Kveðjugjöfin hans Seitus fékk því vota
gröf!
Þaö tók okkur fjóra daga aö sigla til SUVAROV
hringrifsins í strekkings meövindi og sjógangi.
Sterkir straumar báru okkur nokkuð af leiö fyrstu
nóttina, -reyndar hættulega nálægt lítilli eyju,
Manahiki, - svo eftir þaö var staðin næturvakt allar
nætur. Þetta varö erfiðasta sigling feröarinnar og
gott aö komast í var inni á lóninu.
Bátalœgið á Suvarov.
Suvarov líkist nokkuö Penrhyn hringrifinu en er
óbyggt og þarna dvöldum viö næstu 6 dagana. Þaö
eru aöeins 3 pálmaeyjar á hringrifinu og á stærstu
eyjunni bjó Nýsjálendingur einn í mörg ár, liföi þar
einskonar Robinson Cruso lífi. En hann dó 1976 og
síðan hefur enginn búiö þar enda eyjarnar
vatnslausar. Hús hans stendur þó enn og hænsn
hans lifa enn góðu lífi. Skútukarlar og kerlingar hafa
gert þessa eyju aö sinni paradís og hafa haldið húsi
og hænsnum viö af mikilli nostursemi. Allir leggja
eitthvaö af mörkum. Meðan viö vorum þar lágu allt
aö 5 skútur viö akkeri á bátalæginu og þaö var góö
stemmning þarna. Á kvöldin var grillaöur fiskur og
annað sjávarfang á ströndinni og etið
pálmahjartasalat meö. En salat þaö er hiö mesta
lostæti, búiö til úr innsta kjarna ungra kókospálma.
Svo var spilað á gítar og sungiö fram á nætur í
kringum báliö. Einn daginn fórum viö ásamt fleirum
í rannsóknarleiöangur út í flak af kóreönskum
togara, sem lá þarna á rifinu. Gullgrafaraæöi greip
karlana og þeir “björguöu” fleiri kílómetrum af kosta
reipi og heilmiklu af bronsdóti úr vélarrúminu. Viö
konurnar syntum hinsvegar um og skoðuðum
kóralla og fiska innan um hákarlana.
Viö gerðum reyndar tilraun til hákarlaveiöa einn
daginn, en gáfumst upp eftir aö hákarlarnir voru
búnir aö slíta öll færi og hesthúsa alla önglana.
Hvílíkur atgangur! Vissulega enginn skortur á
hákörlum. Þetta byrjaði reyndar allt meö saklausu
smáfiskiríi. En í hvert sinn og fiskur beit á, þurfti aö
draga hann upp í hvelli, áöur en hákarlarnir gómuöu
hann og okkur þótti of margir enda sem
hákarlafóöur. - Annars eru hákarlar mestu heiglar,
sem leggja á flótta um leið og gerö er snögg
hreyfing í átt til þeirra, - þ.e. meöan maöur er
ósæröur. Ef einhversstaðar blæöir er maður í
vanda staddur og eins gott aö foröa sér uppúr áöur
en hákarlarnir renna á blóðlyktina.
En ekki var hægt aö vera endalaust í “Paradís”,
Jim þurfti aö komast í vinnu sem hann átti vísa á
eyjunni AMERÍSKU SAMÓA nokkru vestar. Svo
þann 23. september undum viö upp segl á ný og
stefndum til Pago Pago (lesist Pangó Pangó),
höfuðborgar Amerísku Samóa.
Litli - Bergþór 25