Skólablaðið - 01.04.1966, Blaðsíða 32

EINHVERN kann e.t.v. að furða sú
bí’ræfni greinarhöfundar, að takast á
hendur að rita gagnrýni, eða einhvers
konar umsögn um sýningu Listafélagsins
á myndlist nemenda. Þvx er til að
svara, að greinarkorni þessu er ekki
ætlað hlutverk beinnar gagnrýni, heldur
miklu fremur að styrkja þá staðhæfingu,
að slák myndlistarsýning á fullkominn
rétt á sér og beint erindi til nemenda
og þvi sjálfsagðan og eðlilegan stað 1
málgagni þeirra.
Árið 1959 gengust nokkrir listunnend-
ur fyrir stofnun Listafélags Menntaskól-
ans. Eiga núverandi félagar þess lík-
lega erfitt með að ímynda sér það and-
rúmsloft, er myndaðist um stofnun
þessa. Áður fyrr höfðu menn jú ort,
skrifað, teiknað, málað o. s. frv. , en nú
var til orðið heilt félag kringum þessa
hluti. Nú átti að"skipuleggja listina" og
gera venjulegan hversdagslegan nemand-
ann að þátttakanda skipulagsins. Að vfsu
voru væntanlegir félagar ekki allir jafn
yfir sig hrifnir af hugmyndinni, töldu
höfunda skipulagsins aðeins vera að setja
sig á háan hest, enda gengu mennirnir
með stéra trefla, ortu og skrifuðu 1
Skélablaðið og sátu löngum á Mokka.
Skilgetið afkvæmi skipulagshugmynd-
arinnar var sýning á myndum nokkurra
nemenda skólans, þess skóla, er all-
mörgum árum áður hafði tekið þá tíma-
sparnaðarákvörðun að fella niður af
stundarskrá kennslu í teikningu og segja
upp teiknikennaranum. Sýning þessi var
haldin 1 Fjósinu. Var Jlitið á hana sem
heldur lítilfjörlegt fyrirtæki nokkurra
merkikerta, sem vildu vekja á sér at-
hygli. Gestir voru fáir, einn og einn,
sem virtist villast inn eins og af tilvilj-
un, enda ekki gefnar snittur 1 þá daga.
En viðhorfin hafa breytzt. Listafélag-
ið er ekki lengur efni 1 kjaftasögur, það
er almennt viðurkennt og hvarvetna má
heyra minnst á öll þess "lofsverðu
framtök". Það er orðið sjálfsagður
þáttur 1 skólalífinu og stór hópur nem-
enda fylgist af áhuga með starfsemi þess,
auk þeirra sem 1 henni taka beinan þátt.
Að kvöldi mánudagsins 21.marz var
opnuð í kjallara Casa Nova myndlistar-
sýning nemenda ársins 1965-^66. Er
fyrstu gestina bar að garði var verið að
leggja siðustu hönd á uppsetningu sýning-
arinnar, myndir merktar 1 flýti, hamri
og nöglum forðað, stundin var runnin upp.
Eitt er það sem kann að valda miklu
um hversu sýning fellur 1 geð sýningar-
gestum, en það er heildaryfirbragð sýn-
ingarsalarins, þ. e.a. s. uppsetning og
niðurröðun mynda. Má segja að afburða
vel hafi tekizt til 1 þetta skipti. Var upp-
setningin vönduð og vel skipulögð, enda
aðstæður furðu góðar miðað við marga
aðra starfsemi skólans, haft er eftir
ýmsum listamönnum, að Casa Nova
salurinn sé sá bezt fallni hér 1 bæ til
sýningahalds, auk þess sem að þessari
sýningu stóð dugnaðarfólk, fullt af áhuga,
starfandi undir handleiðslu Sverris Har-
alds sonar.
Á þessari sýningu bar að líta margvús-
lega hluti. Þarna voru teikningar, mál-
verk, mosaikmyndir og skulpturar að ó-
gleymdum ljósmyndum ( framlag ljós-
myndaklúbbs Framtiðarinnar ). Höfundar
þessara verka voru margir og ógern-
ingur að geta þeirra allra hér. Vil ég
þvf aðeins fara fáeinum orðum um þá,
er mér þóttu sérstaklega eftirtektarverð-
ir.
Trausti Valsson er nú löngu kunnur
innan skólans fyrir teikningar sínar,
bæði 1 Faunu og Skólablaðinu. Hann
átti á þessari sýningu allmargar ágætis-
teikningar, fjöldann allan af olíú-, krít-
ar- og vatnslitamyndum og nokkra járn-
skúlptura. Lætur nærri að Trausti hafi
átt um fjórðung sýningarinnar, þ. e. a. s.