Skólablaðið - 01.04.1966, Blaðsíða 33

- 181 -
u. þ. b. 40 myndir, og mun þaö þó aö-
eins vera brot þeirra verka, er Trausti
á x fórum sínum. Trausti er gæddur
dirfsku, óbeizluðu hugmyndaflugi og
oheyrilegum dugnaði auk listrænna hæfi-
leika sinna.
Að þvá er mér fannst voru járnmynd-
ir hans hvað eftirtektarverðastar, en
einnig voru margar krítarmynda hans
prýðisgoðar. Teikningar Trausta er
óþarft að ræða.
Margret Reykdal var láklega sú, sem
kom hvað mest á óvart; hafa fáir vitað
að stulkan fyrirfýndist 1 skólanum og
enn færri vitað um hæfileika hennar ; á
listum þeim, er límdir voru upp um alla
veggi skömmu fyrir jól og liöfðu að
geyma meðlimi jólagleðinefndar, var
nafn hennar hvergi sjáanlegt. En fjand-
inn finnur sina, eins og sagt er. Voru
þeir vafalaust fáir, sem gengu út áf
þessari sýningu án þess að hafa virt fyr-
ir sór tröllamyndir hennar með brosi á
vör eða dáðst að eðlilegum og yfirlætis-
lausum málverkum hennar. Hún hefur
handbragð, sem margur háskólaður lista-
maðurinn mætti vera stoltur af.
Bjarki Zóphóníasson var höfundur
nokkurra mynda, olíúmálverka og vatns-
litamynda. Vil óg sórstaklega hrósa
vatnslitamyndum hans, sem voru skín-
andi fallegar. Eins voru sum málverk
hans ágæt, þó er eins og hann nái ekki
sama flugi í meðferð olíú og vatnslita;
olíúmálverkin eru þyngri, meira leitandi
og e.t. v. ósjálfstæðari.
Sigurður Örlygsson sýndi allmargar
olíúmyndir 1 súrrealistúskum stíl, fullar
af hugmyndaflugi og litríkar með af-
brigðum. Það bezta sem Sigurður átti
þó á þessari sýningu var litil gi'þsmynd
"Dauði Hamlets". Sýnir hún glögglega,
að hann hefur auga fyrir formi og ætti
að mínu áliti frekar að snúa sér að
gipsinu en málningunni. Einnig átti hann
mjög sórstakt og sjaldséð vérk, en það
var hluti af modeli, sem hann vinnur nú
að, er sýnir gömlu Reykjavík. Ber það
glöggt vitni um mikla handlagni, nostur-
semi og þolinmæði Sigurðar ; þetta er
hið mesta nákvæmnisverk og ekki á
hvers manns færi að leika það eftir.
Björn Björnsson átti nokkrar slettu-
myndir, að því er mér fannst bráð-
skemmtilegar. Eitt er vúst, að hann
slettir betur en margur annar. Hann er
tvímælalaust mjög listfengur eins og sjá
má á svó mörgum öðrum sviðum, hann
hefur smekk fyrir litum og formi ;
myndir hans eru "smart".
Framlag Björns Kristleifssonar til
sýningarinnar var heldur fátæklegt, að-
eins þrjú olfumálverk. Eins og margir
vita er Björn ágætis teiknari og hefði
verið gaman að sjá eftir hann nokkrar
teikningar. Málverk hans virtust móir
öllu fremur tilraunaverk en alvarlegs
eðlis, þó voru stfll og litasamsetning
með'ágætum, sem sagt, góð byrjun.
ólafur Torfason átti dágott teikni-
myndasafn. Voru myndirnar allmikið
sitt úr hverri áttinni, en margar mjög
vel gerðar og 1 þeim var að finna
margar skemmtilegar hugmyndir.
Af dráttlistarmönnum vil óg síðastan
nefna Jón Thoroddsen og ávexti hans.
Voru þeir fáir og smáir en vel skapaðir
og ekki með öllu óþroskaðir. Þetta litla
sýnishorn bar ljósan vott um fingralip-
urð Jóns sem virðist standa tungulipurð
hans lítið að baki.
Að lokum vil óg fara fáeinum orðum
um ljósmyndir þær, sem voru á sýning-
unni. Stóðu að þeim þrír höfundar, hvað
mér fannst fulllítið af jafn fjölmennum
hóp, sem ljósmyndaklúbburinn telur.
Hefðu fleiri mátt eiga hlutdeild þar að,
en sýna 1 staðinn færri myndir eftir
hvern einstakan.
Að mínu áliti voru flestar þessara
mynda vel gerðar og mótífin mörg alveg
stórkostleg. Nægir þar að nefna draug-
inn dansandi eða forsetana tvo 1 faðm-
lögum - að vúsu við sitt hvora dömuna.
Þeim, sem sáu þessa sýningu hlýtur
að vera ljóst, að hér 1 pistli þessum
eru henni hvergi nærri gerð full skil.
Hvort tveggja er, að slíkt er engan veg-
in á mínu valdi og ennfremur að 1
rauninni er ákaflega erfitt, ef ekki ó-
gerningur, að skilgreina og dæma til
fulls alla þætti hinna mörgu mynda.sem
fram komu. Þar veldur mestu, að
þeir nemendur, sem þarna sýndu, geta
vart eða alls ekki talizt fullþroskaðir
túlkendur og skapendur sjálfstæðra lista-
verka. Illmögulegt er að segja um,
Frh. á bls.204.