Skólablaðið - 01.04.1966, Blaðsíða 40

188 -
Upp me6 snobbiS
Stutt samtal við jón Sigurðsson, fyrrv. forseta mál-
fundafélagsins Framtiðin
ÞAÐ er fyrstur sumardagur á þvf
herrans ári 1966 i lofti. Daginn áður
höfðu stúdentsefni kvatt skólann sinn með
glaðværum húrrahrópum og grátklökkri
ræðu inspectors scholae. Við skálmum
yfir blautt Klambratúnið i smásnjókomu,
þótt i dag só fyrstur dagur í Hörpu.
Við stefnum að stóru húsi i ofanverðri
Lönguhlíð, en þar býr Jón Sigurðsson,
þjóðernissinni og umbótamaður.
Með hálfum huga göngum við upp nokkra
miðlungsbratta stiga og kveðjum svo
dyra hjá magister Sívertssen fyrrv. for-
seta. Hurðinni er upp lokið snarlega, og
fyrir innan stendur jón Sigurðsson, rám-
ur og þrútinn og rauðeygður eftir gleð-
skapinn kvöldið áður.
Herbergið er stórt, undir súð, málað i
þremur litum. En það, sem helzt vekur
athygli gesta, er mikið magn bóka á
ýmsum tungum, sem vitna um bókmennta-
áhuga forsetans. Og á veggnum yfir
hvílu jóns hangir mynd af alnafna hans,
alþingisforsetanum, sem brosir framan í
framtúðarforsetann fyrrverandi eins og
hægt er að ímynda sér að Mona Lisa
hafi brosað til Da Vincis. Við setjumst,
og fyrst er rætt kurteislega um nýaf-
staðinn gleðskap kvöldið áður, vindáttina
og veðrið, og Jón biður okkur að staldra
ekki lengi við, þvú að hann hafi i hyggju
að lesa sér eitthvað til fyrir væntanlegt
stúdentspróf.
Við hefjum svo hið opinbera viðtal
með formlegri og hnarreistri spurn. -
- Jæja, jón, nú þegar þú lítur yfir 4
vetra setu þína í M. R. , hvað viltu þá
segja svona að skilnaðií1
Jón horfir á spyrjandann vorkunnlátu
augnaráði, en rekur súðan upp hrossa-
hlatur.
- Þá skulum við ræða um félagsmál,
hvað viltu t. d. segja um hið eilúfa deilu-
mál manna, lög og lagabreytingar ?
- Félagslífið i heild innan Mennta-
skólans er orðið allt of margbrotið.
Flestar deilur snúast nú orðið einungis
um keisarans skegg. Hvort breyta eigi
einstökum samtengingum innan laganna,
hvort betur fari á þvú að hafa og eða
en, af þvú að eða þvú að. Siðan er þetta
skeggrætt fram og aftur. SÚ della, sem
menn virðast vera haldnir að þurfa að
vera með endalausar breytingar og
hringsnúning á lögunum, sem gerir þau
flóknari og verri meðferðar, er einung-
is til bölvunar. - Það, sem þetta skóla-
félag fyrst og fremst vantar, er einfalt
kerfi, en um fram allt virkt. Gott
dæmi um slikar óþarfar lagabreytingar,
er útgáfa nýs blaðs innan skólans, sem
nefndist Menntaskólablaðið, er einhver
bar fram i vetur og rökstuddi með þvú,
að það myndi auglýsa skólann út á við.
Ég persónulega held, að skólinn þurfi
andskotann ekki meiri auglýsingu.
Þarna stunda nám 1000 manns, svo að
segja má, að óhemju margar fjölskyldur
fái nægar upplýsingar um skólann um
börn sfn og frændsystkin.
- En hvað hefur þér fundizt um út-
gáfustarfsemi innan skólans i vetur,
Skólablaðið, Menntaskólaljóð og bæklinga
Framtúðarinnar ?
- Skólablaðið í vetur hefur yfirleitt
verið gott, og sýnir það, að gróska er
ríkjandi i ritlífi innan skólans. T. d.
hafa mér þótt sögur ólafs Torfasonar
ákaflega skemmtilegar og sérlega fersk-
ur og nýr andi yfir þeim. Útgáfa
Menntaskólaljóðanna var mjög lofsverð,
og er eiginlega hneykslanlegt, að nokkrir