Litli Bergþór - 01.03.2005, Qupperneq 17

Björgunarsveit Biskupstungna
Þættir úr tveggja áratuga sögu
Flutt á afmælishátíð að Bjarkarbraut 1, þann 12. 3. 2005
Góðir samkomugestir.
I ársbyrjun 1985 komst hreppsnefnd Biskupstungna-
hrepps að þeirri niðurstöu að rétt væri að stofna
björgunarsveit í Biskupstungum. Af gögnum má
ráða að helsti hvatinn að því hafi verið að farið var
að leita hófanna um fjárstuðning úr hreppssjóði til
styrktar björgunarsveitar, sem „aðallega starfar í
Hrunamannahreppi". Tveir valinkunnir sveitar-
stjórnarmenn, þau Sigurður Þorsteinsson á Heiði og
Þuríður Sigurðardóttir í Vegatungu, voru kvaddir til
að koma þessu í kring.
Þau boðuðu til fundar í Aratungu sunnudaginn 17.
febrúar og komu á hann 24 menn af báðum kynjum.
Miklar umræður fóru fram um hvers konar félag
skyldi stofna, en flestir voru þeirrar skoðunar að
stofna skyldi slysavama-
deild til að vinna fyrir-
byggjandi slysavamastarf
jafnframt björgunarstarfi.
Niðurstaðan var að fela
þremur mönnum að hafa
samráð við fulltrúa
Slysavarnafélags Islands
um stofnum slysvama-
deildar og eða björgunar-
sveitar hér í sveit. Til
þessa verks vom valdir
Björn B. Jónsson á
Stöllum, Karl Jónsson í
Gýgjarhólskoti og Gunnar
Guðjónsson á Tjöm.
Að tæpum þrem vikum liðnum, laugardaginn 9.
mars, boðar undirbúningsnefndin til stofnfundar í
Aratungu. Gestir á fundinum voru Haraldur
Henrysson, forseti Slysavarnarfélags íslands, Jón
Wium erindreki þess og Olafur Ishólm á Selfossi.
Snemma fundar var samþykkt „með atkvæðum allra
fundarmanna“ að stofna bæði slysavamadeild og
slysavarnasveit. Deilt var um nokkur atriði í
samþykktum, m. a. nafn deildarinnar. Þrjú komu til
álita; Slysavamafélag Biskupstungna,
Slysavamadeildin Narfi, og var það rökstutt með því
að maður með þessu nafni hefði verið eitt mesta
hraustmenni, sem hér færu sögur af, en hann var
bóndi á Brú um miðja 19. öld og hafði legið í gröf
sinni 125 ár þegar þessi hugmynd kom fram, og í
þriðja lagi Slysavarnadeild Biskupstungna, og var
það að lokum samþykkt samhljóða. Helsta breyt-
ingin á þeim drögum að lögum fyrir deildina, sem
lögð voru fram, var að fella burt ákvæði um að
„deildin skyldi vera óháð kynskiptingu fólks“, þar
sem tekið var fram að allir geti orðið félagar.
Nokkuð var deilt um tilhögun á kosningu stjórnar, en
samþykkt var að formaður skyldi kosinn sér. Kosning
formanns var skrifleg og hlutu 12 atkvæði, en Sigur-
jón Kristinsson í Vegatungu hlaut flest og því kjör-
inn. Meðstjórnendur voru kjörnir samkvæmt uppá-
stungu; Loftur Jónasson á Kjóastöðum og Páll M.
Skúlason í Kvistholti. Á sarna hátt var Erlendur
Gíslason í Bergholti kosinn varamaður, en hann var
þá fullra 77 ára. I ávarpi forseta Slysavarnafélags
fslands kom fram að þetta
væri 96. deildin innan
Slysavarnafélagsins.
Á sama fundi var
Slysavarnasveit Biskups-
tungna stofnuð, starfs-
reglur hennar samþykktar,
Guðni Lýðsson á
Gýgjarhóli kosinn
formaður og Páll Óskars-
son í Brekkuskógi varafor-
maður.
Á fundinum voru skráðir
50 félagar í
Slysavarnadeildina, en það
var um tíundi hluti íbúa í hreppnum, og í
Slysavarnasveitina voru skráðir 28 félagar.
Félagsgjald var ákveðið kr. 400,- fyrir fullorðna en
kr. 200,- fyrir yngri en 12 ára og ævifélagsgjald kr.
1.500,-.
Kvenfélag Biskupstungna gæddi fundarfólki á kaffi
og kruðeríi. Til þeirra orti Jón Karlsson í Gýgjar-
hólskoti:
Kaffið fór í kroppinn inn,
kætti okkar sinni.
Fyrir þetta klappp á kinn
konur eiga inni.
Ekki fer neinum sögum af því hvort kvenfélagskonur
hafa tekið út þessa inneign sína.
I fundargerð frá stjórnarfundi, sem haldinn var
skömmu eftir aðalfund, kemur fram að helsta
Fyrsti björgunarbíll í Biskupstungum.
Litli Bergþór 17