Litli Bergþór - 01.06.2006, Blaðsíða 7

Með trú og bjartsýni að vopni!
Stiklað á stóru í fylgd Margrétar Annie Guðbergsdóttur að Bjarkarbraut 30
í Reykholti, sem dvaldi nýlega við hjálparstörf á Indlandi
Viðtal: Helga Ágústsdóttir
Hvaðan er Margrét Annie?
Eg fæddist í Reykjavík árið 1960, nánar tiltekið í
aprílmáuði og er því í nautsmerkinu. Ekki veit ég
samt hvort það hefur haft afgerandi áhrif á líf mitt, en
svo mikið er víst að ég vil, eins og segir í lýsingunni á
því merki, „hafa öryggi og heimili mitt
skiptir mig verulegu máli. Það þarf að vera
þægilegt og á að vera skjól. Jú og svo hef ég
gaman af ýmsurn lífsins lystisemdum, þ.m.t.
að halda veislur, ferðast, fegra garðinn minn
o.fl.“
En hvað um það, æska mín var að flestu
leyti ósköp venjuleg, nema ef til vill að því
leyti að ég bjó, ásamt bræðrum mínum
tveimur og foreldrum, í breska sendiráðinu í
nokkur ár, en þar störfuðu foreldrar mínir.
Sennilega hefur það sett eitthvert mark á
mig, þar eð lífrð á slíkum stöðum er ekki
beinlínis eftir íslenskri forskrift.
Og skólagangan?
Eg lauk gagnfræðaprófi frá trésmíðadeild
Armúlaskóla því ég ætlaði að verða smiður.
En leikar fóru svo að ég giftist einum
slfkum í staðinn og læt hann um það sem lýtur að
iðninni!
Þeir sem þekkja eitthvað til þín segja að trúmálin
séu þér mikilvæg. Nánar um það?
Já, ég er mormóni og það kom svolítið einkennilega
I skólanum.
til. Ég var stödd úti í Englandi og mamma skrifaði
mér að hún hefði boðið mormónatrúboðum, sem
knúðu dyra hjá henni, í mat. Þá hélt ég nú að móðir
mín hefði dottið á höfuðið! En svo eitt kvöldið eftir
heimkomu mína fór ég að vanda í vinnuna mína á
veitingastaðnum Broadway. Það var fimmtudags-
kvöld, lítið að gera og við vorum flest send fljótlega
heim. Þá voru trúboðarnir einmitt staddir hjá foreldr-
um mínum og voru að ljúka lexíu með þeim. Þeir
spurðu hvort ég hefði áhuga á að fræðast um kirkjuna
þeirra. Mér fannst það bara forvitnilegt og hlustaði
gaumgæfilega á orð þeirra. - Eftir þetta fór ég að
sækja sakramentissamkomur, en svo nefnast guð-
þjónusturnar okkar, og skírðist svo til mormónatrúar í
júní 1982. Hins vegar hafði ég alltaf verið mjög trúuð
frá því ég man eftir mér, en þurfti bara að finna mína
réttu braut.
Annað sem blundaði ætíð innra með mér var sterk
löngun til að láta gott af mér leiða fyrir meðbræður
mína og systur. Það birtist í ýmsum myndum allt frá
því ég var lítil. Stundum gat það jafnvel valdið örlitl-
um misskilningi, þegar ég af barnslegum áhuga reyndi
að færa hluti til betri vegar, að ég taldi.
En núna þegar ég er - vonandi - orðin svolítið
þroskuð, hef ég náð að marka mér ákveðnari braut í
þessum efnum. Og alltaf hefur mig langað sérstaklega
til að leggja okkar minnstu bræðrum lið. Sem dæmi
Margrét að störfum.
7 Litli Bergþór