Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.02.2004, Blaðsíða 21

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í febrúar 2004
má við bæta að við ræðum um allt sem mönnum
kemur til hugar og snertir ættfræði, ræðum um ætt-
fræðibækur og um uppsetningu þeirra, á tveimur
fundum ræddum við um Islendingabók eftir að hún
kom á netið. Frá þessum fundum er alltaf skýrt í
Suðurnesjadálki Morgunblaðsins, venjulega í laugar-
dagsblaðinu næstan á undan fundi.
Við höfum að undanteknum fyrsta starfsvetri
haldið fyrsta fund fyrsta mánudag í október og
síðasta fund fyrsta mánudag í maí. Um þetta er ekki
mikið meira að segja og ef einhver vill spyrja frekar
út í þetta þá mun ég reyna að svara því.
Þar sem í auglýsingu um þennan fund er gert ráð
fyrir að rætt sé um ýmislegt fleira en ættfræðiáhuga
Hafnfirðinga og Suðurnesjamanna, þá ætla ég að
koma á framfæri og til umræðu eftirfarandi:
1. Mér finnst hlutur kvenna ekki meðhöndlaður á
sama hátt og karla í mörgum ættfræðibókum. Það
heyrir t.d. til undantekninga að getið sé um starfs-
heiti kvenna. Eg opnaði Víkingslækjarætt I bls. 31
af handahófi og þar stendur eftirfarandi:
„Þórunn Úlfarsdóttir, f. 31. jan. 1903 í Fljótsdal,-
5. nóv. 1925, Björn Haraldur bflstjóri í Reykjavík,
f. 19. júní 1899, d. 19. jan. 1931, Sigfússon á
Brekku í Svarfaðardal, f. 22. sept. 1871, drukkn-
aði 12. maí 1904, Björnssonar í Ytra-Garðshorni,
f. 20. nóv. 1831, Jónssonar í Botni í Þorgeirsfirði,
f. 19. ágúst 1794, d. 7. jan. 1837, Jónssonar
„stamps“ á Klúkum og víðar, f. 1744, Þórðarsonar
í Eyrarsveit á Snæfellsnesi".
Þarna er ekki getið um að Bjöm Haraldur hafi átt
móður, en karlleggurinn rakinn afturundir 1600.
Þarna er því um mikla mismunun að ræða og ekki
tekið mið af því sem að einn merkur maður sagði: Er
ekki kvenleggurinn tryggari?
2. I annari ættfræði bók, Longætt, er eftirfarandi skráð:
„Guðfinna Sigfúsdóttir frá Fannardal giftist ekki og
var lengst af vinnukona í Norðfirði, fyrst hjá
foreldmm sínum í Fannardal til 1848, á Orms-
stöðum 1848-50, í Seldal 1850-51 og í Sandvíkur-
seli 1851-52. Þar gerðist hún full nærgöngul nv
kvæntum húsbónda sínum. Davíð Jónssvni (f.
1822) frá Viðfirði, en síðar bónda á Grænanesi, og
eignaðist með honum son hinn 24. júní 1852. Hann
var skírður Davíð og mun hafa alist upp í
Fannardal. Þar var hann í vinnumennsku ásamt
Sigríði Ofeigsdóttur frá Hofí í Norðfirði, þegar þau
giftust 8. okt. 1876. Þau munu hafa búið um tíma í
Neðri-Skálateigi og á Hofi, en þaðan sigldi Davíð
vestur um haf 1901 og lést þar 28. mars 1938.“
Þama er um fullyrðingu að ræða, sem ég veit ekki
hvernig hægt er standa við, því eftir því sem ég best
veit þá eru yfirleitt betri heimildir til um fæðingu, en
getnað. Um annað í þessum kafla er notað: mun hafa
alist upp, munu hafa búið. En um búsetu eru til mun
betri heimildir, heldur en hvar og hvenær fólk hafði
samfarir og að frumkvæði hvers.
3. Þá vil ég að endingu gera fyrirspum til mér fróðari
manna hér á fundinum:
Hvemig á að meðhöndla ættleiðingar í ættfræði-
skráningu? Mér sýnist allur gangur á því hvemig slíkt
er meðhöndlað, í sumum tilfellum er ekkert getið um
slfkt, viðkomandi er bara skráður bam kjörforeldra
sinna án þess að getið sé blóðforeldra. Því endurtek ég
spuminguna: Hvemig á að meðhöndla ættleiðingar?
„Út er komin bókin Guðríðarætt, sem er niðjatal Guðríðar
Hannesdóttur, en Hólmfríður Gísladóttir er höfundur bókarinnar.
Guðríður Hannesdóttir var frá Hrólfskálakoti á Seltjamarnesi.
Niðjar hennar eru flestir á Snæfellsnesi og á
höfuðborgarsvæðinu. í bókinni eru nokkrar mannalýsingar og
um 1.100 mannamyndir.
Hólmfríður Gísladóttir og eiginmaður hennar,
Eggert Thorberg Kjartansson, hafa stundað
ættfræði um langt skeið og komið að útgáfu
nokkurra ættfræðirita. Hólmfríður var
formaður Ættfræðifélagsins í átta ár.
Það er félag í eigu þeirra hjóna Nörlur ehf, sem gefur
bókina út. Bókin er 471 bls. í fallegu bandi og prentuð í Odda hf.
Nánari upplýsingar er hægt að fá á vefsíðunni, www.norlur.net. þar er og hægt að senda
tölvupóst á norlur@norlur.net. Bókin er til sölu hjá þeim hjónum og hægt að panta í síma
557-4689 og 821-1844“
http://www.vortex.is/aett
21
aett@vortex.is