Foreldrablaðið - 01.01.1968, Blaðsíða 33
Ytwmvwv Y.
Eins konar íor-
máli á fremstu síðu.
Hann þarf ekki
skýringar við.
hann stöðugt: „Hvað get ég gert næst?“
Ég hef spurt Magnús um fyrirkomu-
lag sjóðsins og verkefni. Hann gefur þessi
svör: „Sjóðinn skortir ekki verkefni, en
hann vantar fé. Hann þarf að stækka.
Skipulagsskrá mælir svo fyrir, að árleg-
um tekjum hans (þar með vöxtum) megi
verja til hjálpar, ef þörf þyki. Búið er
að styrkja 40 börn og unglinga með
ýmsu móti, og mér er óhætt að fullyrða,
að það er þegar komið í Ijós, að sjóðsins
er brýn þörf. Umsókn um styrk verð-
ur að fylgja meðmæli barnaverndar-
uefndar, viðkomandi skólastjóra eða
prests. Stjórn sjóðsins skipa auk mín:
Gunnar Guðmundsson, skólastjóri og
séra Ingólfur Ástmarsson".
Þannig fórust Magnúsi orð.
Ég ætti kannski að biðja afsökunar á
því að taka rúm í Foreidrablaðinu til
þess að skrifa lof um einn mann. Viður-
kenni ég, að slíkt getur orkað tvímælis.
Hins vegar er hér um svo einstakan
áhuga og dugnað að ræða, að ástæða er
til um að geta. Auk þess kann ég ekki
að draga strik á milli mannsins, Magn-
úsar Sigurðssonar, og þess málefnis, sem
hann helgar krafta sína og frístundir
allar, en málefninu vil ég leggja lið með
línum þessum.
FORELDRABLAÐIÐ 31