Skátaforinginn - 01.12.1991, Blaðsíða 23

málin eru útrædd eru þau úr
sögunni og ættu ekki að þurfa
að hafa eftirmál. Sú hefur stund-
um ekki orðið raunin þegar
þurft hefur að þvinga fram
ákvarðanir sökum tímapressu
án þess að allar staðreyndir
lægju fyrir.
Um útlhátUMr
Það sem hér hefur verið sagt á
við fjáraflanir og/eða kynningar-
mál, sem komið hafa tíl fram-
kvæmda. Fiskurinn sem liggur
undir steini í grein Tryggva Páls
er samt málið um það hvort
halda skyldi útíhátíð á Úlfljóts-
vatni. Þar vorumvið Tryggvi Páll
ósammála. Hugmyndin sem
borin var fyrir framkvæmda-
stjóm var þessi:
Halda skyldi útíhátíð á Úlfljóts-
vatni þar sem markhópurinn
væri 14-17 ára unglingar. Þar
skyldi vera vönduð dagskrá,
m.a. gönguferðir og annað í
skátastíl, en meginkostnaðurinn
yrði samt af dýrum aðkeyptum
skemmtikröftum. Aðgangseyrir
yrði allhár, allgóða aðsókn
þyrfti til að bera fastan kostnað,
en ef aðsókn færi vel upp fyrir
það yrði af verulegur hagnaður.
Auk þess yrði bætt aðstaða á Úl-
fljótsvatni.
Margt má ræða um það, hvort
rétt sé fyrir bandalagið að taka
þátt í fjáröflun þar sem fjárhags-
leg áhætta er veruleg, og hvort
rétt sé að leggja Úlfljótsvatn og
gróðurinn, sem verið er að
rækta þar upp, undir mörg þús-
und manna útíhátíð. En fyrir
mérvar mergurinn málsins samt
enn annar. Þegar nánar var farið
ofan í saumana kom í ljós að
þetta átti ekki að vera fjölskyldu-
hátíð og það átti ekki amast við
áfengisneyslu. Hins vegar yrði
góð öryggisgæsla, þannig að títíl
hætta væri á að ungviðið færi sér
að voða, ef það missti töldn á
áfengisneyslunni, í samanburði
við það að vera á ósldpulagðri
samkomu úti í móum.
Foreldrum boðifi upp
á falskt ðryggi
Þama greinir okkur Tryggva Pál
verulega á. Ég tel að þama væri
verið að bjóða foreldrum upp á
falskt öryggi fyrir böm sín. Það
eru margir foreldrar sem telja
það ekki sjálfsagt að 14-17 ára
unglingar neyti áfengis eftírlits-
laust. Foreldrar, sem hafia verið
skátar, minnast ofurstrangrar
tjaldbúðagæslu á skátamótum
og vænta ef til vill svipaðrar
reglusemi, en ekki þess að gassl-
an beinist að því að gæta þess að
unglingamir ofkælist ekld af því
að sofna ofurölvi á víðavangi.
Skátahreyfingin vill stuöla að heilbrigðum lífsvenjum.
Margir þessara unglinga fengju
ekid leyfi heima hjá sér tíl að fara
á ósldpulagðar samkomur útí í
náttúrunni. Þar eru aðallega að
verki eldri aldurshópar, sem
koma ekki við sögu í þessari um-
ræðu.
Skátahreyfingin
ábyrg uppeldishreyf-
Ing
í mörgum skólum er unnið mik-
ið starf með þó nokkrum ár-
angri í þá átt að koma í veg fyrir
neyslu áfengis unglinga í grunn-
skólum og fyrstu ámm fram-
haldsskólanna á hópwamkom-
um á vegum skólanna. Öðrum
aðilum, sem fást við uppeldi,
ber skylda tíl að styðja þá við-
leitni. En málið er erfitt viður-
eignar. Þótt áfengis sé neytt við
margvísleg tækifæri í öllum vest-
rænum þjóðfélögum, einnighér
á landi, er umræðan hér á því
stígi, að það er mjög erfitt að
kenna ungviðinu að greina á
milli hvenær áfengisneysla er yf-
irleitt viðeigandi og gera ungu
fólki það skiljanlegt að enginn
maður ættí nokkum tímann að
stefna að því að tapa ráði og
rænu, þegar loks er komið að
því að mega hafa vín um hönd.
„Enginn tkyldl bæta
•ld á eld"
Hvenær ættí ungt fólk að mega
hafa vín um hönd? Ég leyfi mér
að vitna í grein eftir Óttar Guð-
mundsson lækni sem er kunnur
fyrir störf sín að áfengismálum.
Hann segir í grein í Pressunni
24. jútí s.l.:
„Drykkjuskapur ungUnga hefur
um árabil verið Iandlægur á ís-
landi. Fólk hefur sætt sig við að
ungt fólk 14-15 ára gamalt sé
farið að drekka reglulega um
helgar. Sumir foreldrar kaupa
vín fyrir böm sín fljótlega efrir
fermingu „svo að þau þurfi ekki
að fara eitthvað annað”. Þetta er
mikil óheillaþróun; áfengi er
hættulegt efni sem hefur víðtæk
andleg áhrif á neytandann...
Það er ekki að ófyrirsynju að
löggjafar á öllum tímum hafa
reynt að stemma stígu við
drykkjuskap unglinga. Plató,
grísld heimspekingurinn, bann-
aði strákum undir 18 ára aldri
að smakka vín „því enginn skyl-
dibætaeldáeld” (dryklquskpur
stúlkna var óhugsandi).
Mér finnst að ekkert foreldri ætti
að sætta sig við drykkju fólks
undir 18 ára. Áfengiskaup full-
orðinna fyrir unglinga eru for-
kastanlegur ósiður sem einung-
is ber vitni uppgjöf og ræfildómi
gagnvart vandamálinu...FuU-
orðnir verða auk þess að gefa
sér tíma til að ræða mál í róleg-
heitum án þess að predika eða
æsa sig upp. Það þarf að styðja
ungUnginn til að standast þann
þrýsting sem kemur frá öðrum
ungUngum um að drekka eða
neyta vímuefna...Verst er af-
sldptaleysið þegar unglingur
finnur að enginn skiptir sér af
honum og hann fær að haga sér
að vild.”
Skátahreyflngln vlll
stuðla að heilbrigðum
lífsven|um
Þetta voru orð Óttars Guð-
mundssonar læknis og ég vil
taka undir þau. Ég hef lagt svo
mikla áherslu á þessa umræðu
um áfengismál vegna þess að ég
tel að nú sé lag í þjóðfélaginu til
þess að snúa þessum málum á
betri veg og skátahreyfingin hafi
þar hlutverld að gegna. Skáta-
hreyfingin er eldd bindindis-
hreyfing, en hún viU stuðla að
heilbrigðum tífsvenjum. Það er
sveifla í þjóðfélaginu í átt til
nýrra tífshátta. Þróunin um
verslunarmannahelgina nú á ár-
inu 1991sýniraðfólkviUlátasér
annt um böm sín, sækja með
þeim útíhátíðir og skemmta sér
með þeim á þeim árum sem þau
eru á milU vita. Þar bíður hlut-
verk okkar skátanna og fáir eru
bctur f stakk búnir en einmitt
björgunarsveitimar til þess að
bjóða fjölskyldum upp á æfin-
týralega dagskrá. Ég á þá von að
með haustinu fari í gang um-
ræða um það hvemig að þess-
um málum megi standa á næsta
ári. EðUlegur umþóftunartími
fáest þá tíl að ákveða megintínur
og smærri framkvæmdaatriði án
þess að verulegir fjármunir Uggi
við að ákvarðanir séu teknar að
óathuguðu máU.
Framkvæmdastfórn
sterk og samheldln
Ég vil svo að lokum taka undir
það með Tryggva PáU að skáta-
hreyfingin er heppin að hafa
fengið Gunnar Eyjólfsson til Uðs
við sig. Það er mikiU fengur að
fá tíl forystu mann sem er skáti
að uppruna, getur séð hreyfing-
una utan frá ef svo má að orði
komast, og er jafn hugmyndarík-
ur og áhugasamur og Gunnar
er. Samstarf okkar hefur verið
með miklum ágætum. Það hefur
verið gott að vinna með honum,
bæði í málum þar sem við höf-
um verið sammála og einnig þar
sem skoðanir okkar hafa verið
skiptar. Það er mikiU vandi fyrir
alla að lenda í þeirri stöðu að
þurfa að fylgja sannfæringu
sinni gagnvart fólld sem maður
virðir og treystír, en er samt
ósammála. Framkvæmdastjórn
hefur komið sterk og samheldin
út úr þeirri glímu.
Skátl er traustur
félagl og vlnur
Mér sýnist einnig teikn á lofri um
það að samheldni aðalstjómar
sé að aukast. Það tekur sinn tíma
að læra á samstarfsfólk sitt. Það
fylgir því að vinna að hugsjóna-
starfi að sjást stundum ekki fyrir
í umvöndunum, þegar heiður
og virðing hreyfingarinnar Ugg-
ur við. En í skátalögunum segir
einnig (samkvæmt nýju orða-
lagi): Skátí er traustur félagi og
vinur, og mér sýnist að það sé
einlægur vilji aðalstjómar að
starfa í samræmi við það.
Með skátakveðju
Kristín Bjamadóttir
aðstoðarskátahöfðingi
SKÁTAFORINGINN - 23