Skátaforinginn - 01.12.1991, Blaðsíða 24

SKÁTAMÓT í VAGLASKÓGI ’91:
TAKK
FYRIR
MIG!
TEXTI: JÓHANNES ÁRNASON MYNDIR: ÁSGEIR HREIÐARSSON
Þeui fyrirsögn er of
gefnw tilefni. Ég tök
aö mér aö vera méts-
st|érl á skétaméti f
Vagiaskégi/Á grsenni
grein** wm verslwnar-
mannahelgina. Lfk-
lega hefwr métsst|éri
á skétaméti aldrei étt
|afn éhyggfwlawsan
tíma eins og ég á meö-
an á wndirbúningi
métsins stéö.
Það er líka erfitt að ímynda sér
mótsstjóra jafn aðgerðarlausan
eins og ég var á "Graenu grein-
inni". Skátafélagið Klakkur stóð
fyrir mótshaldinu og fékk frá-
bæra aðstoð frá skátum víða að
af landinu. Um 230 skátar voru
í almennum búðum á mótinu
og um 80 í vinnubúðum.
Tókstu eftir þessu: " Áttatfu
starfsmenn"? Ennfremur voru
um 100 gestir í fjölskyldubúð-
um.
Margir höfðu efasemdir um það
að halda skátamót um verslun-
armannahelgi. Það sýndi sig að
þetta er mjög góður tími fyrir
skátamót. Mörgum foreldrum
og unglingum þykir þetta góður
valkostur þegar þau ákveða
hvert skal halda um verslunar-
mannahelgina. Fjöldinn í
vinnubúðunum sýnir þetta vel.
Skógarverðinum í Vaglaskógi
þótti ábyggilega gott að vita að
skátar væru "í Skóginum" um
þessa helgi sem oft hefúr verið
frekar erilssöm fyrir hann og
starfsfólk hans. Það sýndi sig
líka að stemmningin í Vagla-
24 - SKÁTAFORINGINN
skógi bar vitni um að þar færi
fólk sem hugsaði um hvað það
var að gera.
Skátamótið hafði einungis hluta
af Vaglaskógi til umráða og á
almennu tjaldsvæði voru um
500 gestir auk þeirra sem bjug-
gu í hjólhýsum. Skátar höfðu
vörslu við hliðið inn í skóginn
og þeim sem ekki ætluðu aö fara
á skátamót eða í fjölskylduúti-
legu var bent á að fara annað.
Á grænni grein var venjulegt
skátamót þar sem dagskráin var
vel skipulögð og allir þátttak-
endur höfðu nóg að gera frá
morgni til kvölds. Þannig eru
skátamót. Það ætti að vera um-
hugsunarefni að bera saman
skátamót og aðrar samkomur
um þessa helgi. Er það ekld
æskilegt að foreldrar viti að
böm og unglingar eiga kost á
verslunarmannahelgi þar sem
þau skapa eitthvað sjálf, t.d.
snyrtilega tjaldbúð, fræðast,
þjálfa sig og fá útrás undir leið-
sögn og eftirliti. Það er líka
æskilegt að þau geti verið á ein-
hvcrjum stað þar sem tryggt er
að þeir sem ekki ætla að hh'ta
reglum mótsins komist ekki
þangað inn.
Einn mikilvægasti eiginleiki
skátamóts sem samkomu er að
þátttakcndur láta vita með löng-
um fyrirvara að þeir ætla að
koma. Þetta er gmndvöllur
þess að skátamót gangi á fyrir-
fram ákveðinn hátt. Því miður
bar dálítið á því við undirbúning
"Grænu greinarinnar" að for-
ingjar og farastjórar létu ekki
vita með nógum fyrirvara um
alla þátttakendur. Ég skora á
alla að reyna að fá skáta til að
ákveða sig með góðum fyrirvara
hvort þeir ætla á skátamót.
Þetta er jafn mikilvægt hvort
sem um er að ræða almenna
þátttakendur eða dróttskáta
sem fara í vinnubúðir. Til að
hvetja til stundvísi mætti hafa
lægra þátttökugjald fyrir þá sem
skrá sig f tfma.
Yfirskrift mótsins:"Á grænni
grein ", vísar til umhverfisins og
við tókum mið af því. Til dæmis
voru ekki grafnar soögryfjur á
tjaldsvæðum heldur var fljót-
andi úrgangur látinn í tunnur
sem voru við hliðina á sorp-
tunnum. Tjaldsvæðin voru svo
léleg þegar við skoðuðum þau
að okkur þótti varla vogandi að
láta grafa gryfjur. Það ætti líka
að vera regla að allt skólp og soð
fari í holræsi eða rotþrær. Gott
tjaldsvæði þarf að hafa skólp-
lagnir sem geta tekið við þessum
úrgangi.
Við gerðum tilraun til þess að
láta flokka sorp en það var Ifk-
lega ekki nógu vel undirbúið
svo að það fór fyrir ofan garð og
neðan. Þetta er þó sennilega
ekki svo mikið mál ef leiðbein-
ingar eru góðar. Þá mætti til
dæmis flokka sorpið í: lífrænan
úrgang, pappír, plast og
óbrennanlegt (málmar og fl.).
Dagskrá mótsins var líka að nok-
kru leyti helguð umhverfinu.
Pappír var endurunninn og
skátarnir gátu fræðst um plönt-
ur og dýr í skóginum. Hægt var
að kynnast afurðum skógarins
við að búta niður tré og draga
þau út úr skóginum.
Ég byrjaði þessa grein á því að
lýsa því hve rólega daga ég átti á
mótinu. Starfsmenn mótsins
stóðu sig alveg einstaklega vel
og voru viljugir til að gera það
sem gera þurfti. Reynt var að
hafa dagskrá fyrir dróttskáta í
vinnubúðum og sveitarforingja.
Farið var í sund og fleira stóð til
boða. Ég var mest hissa á því
hve snemma menn fóru að sofa.
Ég vona að þau sem tóku þátt í
dróttskátadagskránni hafi verið
ánægð.
í þriðja tölublaði Skátaforingj-
ans í ár var grein eftir Reyni Má
Ragnarsson og bar hún titilinn
"Eftirþankar landsmóts". Þar
fjallar hann meðal annars um
starfsfólk. Ég er sammála hon-
um um það að starfsfólk ætti að
borga sem minnst fyrir að koma
á mót. Það er þó verjandi að
hafa staðfestingargjald og eitt-
hvað til viðbótar ef sérstök dag-
skrá er fyrir dróttskáta í vinnu-
búðum og sveitarforingja. Það
þarf að vera eitthvað spennandi
sem engir aðrir fá að taka þátt í.
Dagskrá fyrir vinnubúðir er
hinsvegar háð því að nógu
margir fáist til að vinna við mót-
ið og að þeir þurfi ekki að vera í
vinnu öllum stundum.
Á skátamótum þarf að hafa í
huga að í skátastarfi er upplifun
mikilvæg og einnig þjálfun í
ýmsum störfum og leikjum. Ég
tel að þeir sem stóðu að skáta-
móti "Á grænni grein" hafi starf-
að í þessum anda og ég þakka
þeim öllum fyrir samvinnuna.