blaðið - 10.12.2005, Blaðsíða 38

blaðið - 10.12.2005, Blaðsíða 38
381 VIÐTAL LAUGARDAGUR 10. DESEMBER 2005 blaöi6 Viljum auka lífsgœði án þess að auka útgjöld Blaiiö/Steinar Hugi Sel tjarnarnes er eitt smæsta sveitar- félag höfuðborgarsvæðisins, en er með stærri sveitarfélögum á landsvísu. Það hefur löngum verið eftirsóknarvert og blómlegt íbúðar- hverfi. En á sama tíma og stærsta sveitarfélag landsins þarf að innheimta hámarksútsvar vekur Seltjarnarnes athygli fyrir að enn er verið að lækka álögur á íbúa þar þrátt fyrir að þjónustustigið hafi hækkað. Andrés Magnússon tók Jónmund Guðmarsson bæjarstjóra á Seltjarnarnesi tali til þess að grennslast fyrir um þennan góða árangur, þróun í grónu sveitarfé- lagi og framtíðina. Seltjarnarnesið hefur verið með vin- sœlustu hverfum á höfuðborgarsvceð- inu um áratugaskeið. Ihvað sækirfólk á Nesinu? „Ég held að það sé fyrst og fremst þrennt, sem fólk er að leita eftir. Það er að sækja í bæjarfélag, sem er í út- jaðri stórborgarinnar og rólegt eftir því, en er jafnframt í góðu samneyti við hana og hringiðu þjóðlífsins. Fólk er einnig að sækja í sveitarfélag þar sem þjónusta er veitt með afar sam- keppnishæfum hætti, miðað við sveit- arfélögin i nágrenninu og fólk er að sækjast eftir því að geta búið hér og alið börn sín upp í öruggu umhverfi, þar sem innbyrðis tengsl eru mikil og bæjarbragurinn þekkilegur. 1 því sam- hengi spillir náttúran ekki heldur.“ Þú nefnir þjónustu bæjarfélagsins, er fólk að horfa mikið tilþess? „Já, tilfinning bæjarbúa fyrir því að vel sé á spöðunum haldið hjá sveit- arfélaginu skiptir miklu. Það heyrir maður á hverjum degi. Fólk vill auð- vitað að hér séu ábyrgir aðilar við stjórnvöfinn, sem vilji gera góða hluti, en geri það ekki á kostnað framtíðar- innar með einföldum og á stundum af- drifaríkum lausnum. Hér leitum við leiða, sem sameina tvennt: Að gera vel í rekstrinum og vera varfærin í fjármálum, því það verðum við að gera. En á sama tíma þurfum við að vera metnaðarfull í þjónustunni og útsjónarsöm.“ Kynslóðaskipti og íbúaþróun Nú hafa sjálfstæðismenn verið við völd hér frá þvt að Seltjarnarnes varð bæjarfélag, í 37 ár undir stjórn Sigur- geirs Sigurðssonar, ogsvo tekurþú við, ungur bæjarstjóri, árið 2002. Breytist mikið við þau kynslóðaskipti? „Hreinskilnislega er svarið nei. Ég kom inn í bæjarstjórnarpólitíkina hér 1998 og starfaði þar með Sigurgeir og hans mönnum og sannast sagna gekk ég til liðs við Sjálfstæðisflokkinn á Nesinu vegna þeirrar stefnu, sem hann hafði rekið, og vildi standa vörð um hana, því ég held hún hafi orðið bæjarfélaginu til mikillar blessunar og skapað Seltjarnarnesi sérstöðu sína. Auðvitað er mtmur á áherslum og áferð, en ég hef haldið fast í þá stefnu, sem Sigurgeir mótaði, að halda rekstr- inum í góðu horfi og sýna þann metnað að gera vel. Svo þarf að finna réttu milhleiðina þarna á milli, að vera ekki svo aðhaldssamur að ekkert gerist, en ekki heldur svo örlátur að menn lendi í vandræðum." En erþetta ekki bara afleiðingþess að hér á Nesinu búa tómir ríkisbubbar og sjálfstæðismenn að langfeðgatali? „Nei, nei. Það búa vissulega margir góðir sjálfstæðismenn á Seltjarnar- nesi, en okkur hefur um áratugaskeið tekist að höfða til miklu fleiri en ein- beittra sjálfstæðismanna. Við höfum oft verið að fá meira en 60% atkvæða. Auðvitað viljum við líta á það sem traustsyfirlýsingu við sjálfstæðisstefn- una, en ég held að fyrst og fremst sé fólk að láta í ljós ánægju með verkin, verklagið og þá ffamtíðarsýn, sem við eigum sameiginlega með þorra bæjarbúa." Það eru kynslóðaskipti að verða á Nes- inu, frumbyggjunum er aðfækka en ungu fólki hefur fækkað. Er bærinn ekki dæmdur til þess að vera aldrað svefnhverfi? „Seltjarnarnesið hefur kannski yfir- bragð svefnbæjar að því leyti að flestir sækja vinnu í öðrum sveitarfélögum. En svefnbær er það ekki, því hér er rekin fjölbreytt og öflug þjónusta allan daginn. Það er mikið líf og fjör í kringum skólann og íþróttirnar og sfðan er hér öflugt félagslíf af ýmsu tagi. En vissulega er það nokkurt áhyggjuefni að aldurssamsetningin hefur verið að breytast talsvert. Fólkið í bænum hefur hlutfallslega verið að eldast hraðar en annars staðar á sama tíma og barnafólki hefur fækkað nokkuð. Að hluta til er það vegna þess að hér hefur verið nokkur skortur á íbúðarhúsnæði, því vandinn er þessi: Fasteignir á Seltjarn- arnesi eru mjög stórar, að meðaltali með stærstu fasteignum á landinu. Þær voru byggðar af fólki með mörg börn, sem síðan hafa flust að heiman, þannig að húsin eru orðin fullrúm og fólkið vill gjarnan minnka við sig, en vill ekki fara af Seltjarnarnesi. Þá er hins vegar ekki um auðugan garð að gresja. Þetta hefur haft þau áhrif að Seltirningum hefur fækkað nokkuð að undanförnu á sama tíma og fólks- fjöldi á höfuðborgarsvæðinu hefur farið vaxandi. Áhrifin eru margvís- leg. Barnaárgangarnir hafa verið að minnka býsna hratt, úr 80-90 börnum niður í 50. Það getur enginn litið framhjá þessu áhyggjuefni og þetta er eitt okkar helsta viðfangsefni, að viðhalda lifandi og kröftugu samfé- lagi i góðu jafnvægi.“ Átök um skipulagsmál En getið þið svo mikið gert? Það er búið að byggja bæinn upp að mestu og breytingar á skipulaginu hafa valdið talsverðum átökum. „Skipulagsmál hafa verið átakamál á Seltjarnarnesi um langt skeið og í raun og veru eini málaflokkurinn, sem verulegar deilur hafa risið um. Það má kannski segja að það sé af hinu góða meðan ekki er rifist um annað, en skipulagsmál eru afar veiga- mikil fyrir sveitarfélagið og skipta marga mjög miklu. En það er alveg rétt, að við höfum ekki marga kosti i stöðunni. Ekki vegna þess að við höfum ekki land- rými, því Seltjarnarnesið er jafnstórt Mónakóborg og þar búa 30.000 manns en hér ríflega 4.500 manns. En við viljum ekki ganga langt í land- nýtingu. Éitt helsta sérkenni bæjarins eru þessi stóru, opnu svæði og greið leið út í náttúruna. Því jafnvægi viljum við halda. Þar með er þó ekki sagt að engu megi breyta, því ella er hætta á stöðnun og afturför. Það er ég viss um að enginn Seltirningur vilji. Fólki þykir vænt um bæinn sinn og hefur stolt fyrir hans hönd. Þetta er blanda af stórborgarumhverfi og þorps- stemningu, þar sem nándin er mikil og viðkunnanleg. Því viljum við ekki fórna, en við viljum líka efla bæjarfé- lagið. Til dæmis með uppbyggingu, sem gefur unga fólkinu og hinu elsta færi á því að búa í bænum sínum.“ Er það ekki erfitt miðað við aðhér eru flest hús dýr einbýlishús eða raðhús? „Jú, það má halda því fram að húsnæðið sé of einsleitt. Það er um fjórðungur húsnæðis hér í fjölbýli, en annað er sérbýli og það kann að halda aftur af eðlilegri búsetuþróun. Hins vegar sjáum við ekki fýrir okkur að við getum farið í allt aðrar áttir eftir því, sem við teljum henta hverju sinni. En hér vantar íbúðir og það er erfitt að koma þeim fyrir nema í fjölbýli af einhverju tagi.“ En um þetta var harðlega deilt, ekki satt? „Jú, hér var grundvallarágreiningur um það hversu mikið væri vert að byggja upp á Seltjarnarnesi, svo nóg væri. En það var ekki deilt um þá framtíðarsýn okkar að við vildum búa í notalegu, litlu sveitarfélagi með áherslu á góða þjónustu. En það var deilt um leiðirnar. Menn skiptust í tvo hópa í afstöðu sinni til tveggja bygg- ingareita, sumir töldu að sú uppbygg- ing yrði of mikil eða úr takt við bæjar- braginn, en aðrir töldu hana hæfilega til þess að viðhalda eðlilegum vexti bæjarins og stöðva fólksfækkunina. Þetta var hið helsta, sem um var deilt, hvernig við gætum tryggt að Seltjarn- arnes verði lífvænlegt, öflugt og þrótt- mikið bæjarfélag til framtíðar.“ En niðurstaðan var sú að ekki var gengiðjafnlangt í uppbyggingu ogbæj- arstjórnin lagði til... „Nei, en það er nú varla aðalmálið. Við fórum þá leið að láta íbúana kjósa um málið og fengum þannig fram nið- urstöðu. Skipulagsmál eru í eðli sínu afar flókin, þau byggja bæði á rökum og tilfinningum og það hafa allir skoð- anir á þeim. Þeir, sem bera ábyrgðina á því að leiða mál til lykta, geta því
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

blaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: blaðið
https://timarit.is/publication/941

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.