Fréttatíminn - 14.10.2011, Síða 20

M
argar konur velta
því fyrir sér þegar
þær eiga von á öðru
barni sínu hvort þær
geti elskað barnið
jafnmikið og það fyrsta. Þær eru jafn-
vel kvíðnar og óttast að barnið fái ekki
eins mikla ást og fyrsta barnið. Svo
kemur barnið, nýtt hólf opnast í hjart-
anu, hólf sem var ekki til, og þær eiga
endalausa ást handa nýja barninu eins
og því eldra. Þetta gerist í hvert skipti.
Það er yndislegt að fá börnin í fangið.
Þá skiptir engu máli hvort þetta er
fyrsta eða fimmta barn. Tilfinningin
er alltaf jafnæðisleg,“ segir Sigur-
laug Hauksdóttir
sem á
dögunum eignaðist sitt fimmta barn á
sjö árum með manni sínum, Finnlaugi
Pétri Helgasyni.
Eftir áralanga baráttu við að fá frjó-
semisgyðjuna í heimsókn virðist hún
hafa sest að hjá þeim Sillu og Finna.
„Ég er hætt en yrði ég ólétt væri barn-
ið velkomið,“ segir hún hlæjandi. „Svo
ökum við um á níu manna Hyundai
Starex svo það er enn pláss.“
Sú minnsta kúrir í rúminu og sefur.
Börnin eru í skólanum; þrjú í leikskóla
handan götunnar og sá elsti, Helgi
Fannar, fæddur 10. janúar 2004, er
í öðrum bekk í grunnskóla. Næstur
á eftir Helga Fannari fæddist Pétur
Snær 11. jan 2006, þá Dagbjört María
9. ágúst 2007. Óskar Jökull fæddist 14.
mars 2009 og loks litla óskírða mýslan,
26. septem-
ber 2011.
Finna fyrir fordómum
Silla og Filli eru oft spurð hvort þau
eigi svona mörg börn af trúarástæðum
og megi ekki nota getnaðarvarnir.
„Svona spurningar fáum við í IKEA
eða Nóatúni. Fyrsta spurningin er þá
gjarna: Eigið þið öll þessi börn saman?
Þegar við svörum því játandi, erum
við spurð hvort við séum í sértrúar-
söfnuði.“
Hún viðurkennir því að þau finni
að vissu leyti fyrir fordómum vegna
barnafjöldans. „Við hittum kannski
fólk úr fortíðinni sem spyr okkur
í niðrandi tón hvort við séum ekki
örugglega hætt barneignum núna.
Þetta eru svona svipaðar spurningar
og þegar pör eru spurð hvort þau ætli
ekki að fara að eignast börn, svo hvort
ekki eigi að koma með annað, hvort
ekki eigi að kaupa stærri íbúð, fara að
gifta sig og þess háttar,“ segir hún.
„Flestir í nánasta umhverfi okkar
eru samt mjög jákvæðir, en það er
kannski vegna þess að fólk veit að við
biðum svo lengi eftir því að eignast
barn og líka að börnin voru velkomin
hvort sem þau voru plönuð eða komu
okkur á óvart,“ segir hún.
„Við Filli byrjuðum saman 11. sept.
1993. Þá var ég
18 og hann 25
ára. Ég var í
Menntaskól-
anum á
Akureyri
og hann
vann á
þess-
um
tíma í Mývatnssveit. Við kynntumst í
gegnum sameiginlega vinkonu. Hann
segir að þetta hafi verið ást við fyrstu
sýn en ég að ástin hafi þróast þar til
við smullum saman. Ég leitaði að strák
sem var tilbúinn í alvöru samband.
Hann var það,“ segir Silla.
„Fljótlega fórum við að huga að
barneignum. Ég var óviss um hvað
ég vildi taka mér fyrir hendur eftir
menntaskóla og vildi gjarna eignast
barn. Við reyndum því fyrst 1994-95
en það liðu tíu ár þar til fyrsta barnið
fæddist. Fram að því stóðum við í alls
konar rannsóknum. Það tók á,“ segir
Silla en ítrekar að sambandið hafi
verið sterkt, eins og þurfi þegar svona
stendur á.
Af hverju barneignir?
„Ég átti einu sinni spjall við góða
konu sem vakti mig til umhugsunar
snemma á ferlinu fram að fyrsta barni.
Ég var þá alltaf að missa fóstur, lá
oft á sjúkrahúsi og læknakostnaður
var mikill. Hún spurði mig áleitinnar
spurningar: Af hverju viltu eignast
börn? Þetta er spurning sem við höfð-
um ekki velt fyrir okkur, heldur litið
á barneignir sem sjálfsagðan hlut og
næsta skref í sambandinu. Við veltum
þessu því fyrir okkur og hvað myndi
gerast ef við eignuðumst engin börn.
Þetta er spurning sem fólk sem á við
frjósemisvanda að stríða gæti hugleitt
áður en það kannski stekkur upp í
rúm við hvert egglos í von um barn; já,
þegar allt snýst um barneignir. Þetta
hjálpaði okkur og við ákváðum að
njóta þess að vera saman, barnið kæmi
þegar og ef það kæmi.“ Silla segir að
það þýði ekki að setja allt annað í lífinu
á bið.
„Þetta er kannski það sem margt
fólk meinar þegar það segir við þau
sem vilja eignast börn að reyna nú
aðeins að slaka
á. Ég held að
fólk meini
ekkert
illt
Fimm börn á sjö árum
Maðurinn sem ber atvinnuheitið pabbi í símaskránni ber það með rentu því hann
hefur á undanförnum sjö árum eignast fimm börn með konu sinni, Sigurlaugu
Hauksdóttur. Þau dreymdi lengi um að eignast barn og reyndu í áratug án árangurs.
Glasafrjóvgun færði þeim fyrsta barnið en síðan hafa fjögur bæst í hópinn. Gunn-
hildur Arna Gunnarsdóttir ræddi við Sigurlaugu um blessað barnalánið.
Framhald á næstu opnu.
Fjölskyldan samrýmd
og sátt í Grafarholti.
Fyrstur Finnlaugur, þá
Pétur Snær, Sigur-
laug með þau Óskar
Jökul og þá nýfæddu
í fanginu. Loks Helgi
Fannar og Dagbjört
María. Ljósmyndir/Hari
Helgi Fannar elstur, fæddur í janúar 2004, svo kom Pétur Snær í janúar 2006, þá Dagbjört María í ágúst 2007, Óskar Jökull í mars 2009 og loks sú stutta nú í september 2011.
20 viðtal Helgin 14.-16. október 2011