Prentarinn - 01.09.1995, Blaðsíða 22

Undirboð
Ingi Rúnar Edvarðsson
Mikið hefur verið rætt um undir-
boð á prentgripum undangengin
misseri. Prentsmiðjustjóri í einni
prentsmiðju segir að það sé
gegndarlaust hvað aðrar prent-
smiðjur bjóði lágt í útboði, nán-
ast gefi vinnu og tæki. Þegar for-
ráðamenn annarra prentsmiðja
eru inntir eftir þessu segja þeir
sömu söguna um hinar
prentsmiðjurnar - það tíðkist
hreinlega glórulaus undirboð við
útboð.
Það kann að koma einhverjum
spánskt fyrir sjónir að þetta
fyrirbrigði er gamalt í hettunni.
Undirboð hafa tíðkastallt frá því
að prentsmiðjum tók að fjölga
hérá landi um síðustu aldamót.
Þá tók jafnramt að gæta
samkeppni meðal þeirra.
Prentarar deila
Þrettán prentarar mættu til Prentarafélagsfund-
ar í Iðnaðarmannahúsinu sunnudagsmorgun-
inn 1. apríl aldamótaárið 1900. Er nokkuð var
liðið á íundinn reis Gunnlaugur 0. Bjarnason úr
sæti og greindi frá því að Bjöm Jónsson í
Isafoldarprentsmiðju hefði sagt sér upp störf-
um. Eðlilega fannst honum þetta ill tíðindi,
enda atvinna stopul. Astæðu uppsagnarinnar
kvað hann að Bjöm hefði getað fengið mann
Gunnlaugur Ó. Bjarnason.
Oavíd Bstlund.
fyrir minna kaup „enda yrði hann að hafa sem
ódýrasta menn til þess að standast þá niður-
færslu á prentverði, sem nú væri farin að tíðkast
hér, og jafnvel að vísa burt fleiri sveinum."
Gunnlaugur fór því næst nokkrum orðum
um undirboð á verkum og taldi það hafa illar
afleiðingar fyrir prentara ef mikil brögð yrðu
að. Einnig taldi hann þá menn þeim sannarlega
óþarfa, er slíkt gerðu.
Davíð Östlund, sænskur prentari og aðvent-
isti er fluttist hingað til lands haustið 1897 og
keypti Aldarprentsmiðju 1. mars 1899 og rak til
1901, sagðist ætla að þessum orðum væri beint
að sér. Kvaðst hann prenta fyrir dálítið lægra
verð en Félagsprentsmiðja og Isafoldarprent-
smiðja, en þrátt fyrir það sagðist hann ekki
gera sig ánægðan með þau ummæli að hann
hefði verið prenturum óþafur maður. Skoraði
hann á Gunnlaug að taka orð sín aftur, að öðr-
um kosti gengi hann úr Prentarafélaginu.
Gunnlaugur sagðist standa við orð sín og
ekkert aftur taka. Gekk þá Östlund af fundi.
Hinn 6. apríl var enn fundur haldinn um
málið. Guðmundur Magnússon (Jón Trausti),
er þá var formaður Prentarafélagsins, sagði að
sér hefði borist bréf frá Davíð Östlund og hljóð-
aði það svo:
Til „Hins íslenzka prentarafélags" í Rvík.
Hér með leyfi ég mér að biðja um að verða
strikaður út af meðlimaskrá félagsins.
Astæður mínar til þessa lét ég í ljós á fundi
22
PRENTARINN 3/95