Aðventfréttir - 01.03.1996, Síða 10

ÞRIÐJUDAGUR
Golgatahæð
Þar sem Kristur fórnaði sér fyrir okkur á altarinu
GEORGE W. REID
Ifjórða og fimmta kafla Opi n bci'unai bókari n nar er
fjallað um bókrollu með sjö innsiglum og okkur
sagt að enginn verðugur finnist til að opna bókina.
Allt virðist vonlaust en enn er von því einn er sá
sem uppfyllir öll skilyrði. Þetta er sá sem kallaður
er ljónið af Júda ættkvísl, sá sem hefur sigrað. Hann má
opna bókrolluna með innsiglunum
sjö.
Strax stígur fram einstaklingur í
sviðljósið og við sjáum „lamb standa,
sem slátrað væri“ (Oplt 5.6). Lambið
stígur fram, tekur bókrolluna og allir
viðstaddir láta sig falla með andlit við
jörð því til hyllingar: „Verður ert þú að
taka við bókinni og ljúka upp innsigl-
um hennar, því að þér var slátrað og
þú keyptir menn Guði til handa með
blóði þínu af sérhverri kynkvísl og
tungu, lýð og þjóð“ (Opb 5.9). Stór
bópur engla svara þessu með yfirlýs-
ingu: „Maklegt er lambið hið slátraða
að fá máttinn og ríkdóminn, visku og
kraft, heiður og dýrð og lofgjörð"
(Opb 5.12).
Það sem við erum vitni að er hylling á Kristi við upp-
stigninguna, að honum er fagnað sem sigurvegara yfír öll-
um þeim sem snúast gegn Guði. Okkur finnst stórkostlegt
að heyra honum lýst sem lambi og sigursælu ljóni af Júda
ættkvísl. Bæði þessi tákn segja okkur margt um frelsar-
ann. I honnm er styrk stálsins að finna vafið í ull. A sama
tíma og hann hefur mátt til frelsa eftir sigur sinn á and-
stæðingum sínum þá umvefur hann umhyggju þá sem sár-
ir eru orðnir í lífsbaráttunni.
Opinberunarbókin kynnir okkur Krist sem sigurvegara
sem sigrað hefur Satan og alla þá sem honum fylgja að
málum. Hann stendur nú á himnum umkringdur aðdá-
un engla og þeirra sem hann frelsaði, sem sameinast í
söng honum til dýrðar.
ÞRISVAR SINNUM ÍHLUTAÐ
Þrisvar sinnum hefur Guð verið með afgerandi íhlutun
í sögu þessa heims. Fyrst þegar hann skapaði heiminn og
einstaklinga þá sem hann skóp í sinni mynd sem hann gaf
svo einkenni svipuðum sínum.
I seinna skiptið var það holdtekjan. Hún var einstök.
Þetta hafði aldrei fyrr sést í sögu eilífðarinnar. Skaparinn
tók á sig mynd og eðli þess skapaða. Ekki bara tók hann á
sig mynd þess sem hann hafði skapað, heldur þess lægst
setta meðal skapaðra. Það var ekkert við hann sem okkur
ætti að þykja til um. Niðurlægjandi sjálfan sig enn frekar
tók hann á sig samanlagða sekt mannkynsins og dó að lok-
um þakinn syndum þessa heims. Síðan hefur hver sá sem
óskar getað nálgast hann treystandi
því að verðleiki og hreinleiki Krists er
þess máttugur að þvo burt hverja ein-
ustu synd. Dauði Krists á Golgatahæð
var okkur til handa.
Þriðja skiptið liggur enn í framtíð-
inni. Það var það sem englarnir sögðu
hinum undrandi lærisveinum þegar
þeir vitnuðu upprisuna: „Þessi Jesús,
sem varð upp numinn frá yður til him-
ins, mun koma á sama hátt og þér
sáuð hann fara til himins" (P 1.11).
Hann mun snúa aftur. Það er fram til
þessa atburðar sem við horfum í dag.
Það verður í þriðja sinn í sögunni sem
Guð verður með bein afskipti. Það er
þá sem syndinni verður eytt og heirn-
ur Guðs mun endurskapaður í sinni
fullkomnu mynd á ný.
Þungamiðja þessara þriggja atburða er holdtekjan. Þar
kom Guð inn í þennan heim til að snúa við þeirri þróun
til eyðingar sem hafm var og til að frelsa okkur frá ömur-
legu hlutskipti okkar. Við þekkjum vel þá sögu hvernig
sonurinn neitaði sér um djrð himinsins til að verða einn
af okkur. „Og Orðið varð hold, hann bjó með oss, fullur
náðar og sannleika, og vér sáum dýrð hans, dýrð, sem son-
urinn eini á frá föðurnum" (Jh 1.14).
Hámark þjónustu Krist féll á páskahátíð Gyðinga. Þessi
hátíð var stofnsett 1500 árum lyrr meðal fólks Guðs.
Lambi var þá slátrað og hver trúuð fjölskylda rauð blóðinu
á dyrastafma til að hljóta líf þegar engill dauðans sótti að.
Páskahátíðin var því tákn um frelsun frá synd öllum þeim
til handa er treystu á Krist. Þess vegna er Kristur uppfýll-
ing páskahátíðarinnar.
SÍÐASTA VIKAN
Síðasta vikan í lífi Krists er okkur vel kunnug. Löng var
leið óréttlætisins þar sem hann var leiddur sem lamb til
slátrunar. Lærisveinarnir flúðu þegar hann var handtek-
inn og leiddur íyrir háðuglegan dómstól þar sem óréttlátt
Alheimur
var vitni ad því
hversu langt Guð
er revöubúinn
að teygja
sig til aðfresla
einn lítinn heim.
10
AðventFréttir