Heimilisritið - 01.08.1943, Qupperneq 13

Útdráttur úr grein eftir próf. j
I Halvor Solbjerg, sem fjallar um j
i stórkostlegustu náttúruhamfar- i
i irnar, sem veraldarsagan getur i
| um — þegar geysistór vígahnött- I
i ur hrapaði á jörðina og kom nið- i
| ur í Síberíu, 30. júní 1908.
Þegar „halastjarnan6 rakst á jörðina
FYRIR NOKKRUM ÁRUM mátti
lesa þá frétt í heimsblöðunum, að
rússneskur flugleiðangur hefði fund-
ið. gíg þann, sem hinn risastóri „sí-
beríski“ vígahnöttur myndaði; þeg-
ar hann féll úr lofti árið 1908.
Árekstur þessa vígahnattar á jörð-
ina er stórkostlegasta náttúruundr-
ið, sem mannkynið hefur sögur af.
Það er mun hrikalegra en mestu
jarðskjálftar, sem við þekkjum, eins
og þeir, sem urðu í Lissabon 1775
og í Japan 1923 — eða hörmulegasta
eldgos veraldarsögunnar, eins og
Vesúvíusargosið árið 79 og Kraka-
taugosið 1883.
Árla morguns 30. júní 1908 urðu
íbúarnir í Tungusia, vestanvert við
Baikalvatnið, skelfingu lostnir, er
þeir litu geysistóran eldhnött þjóta
eftir himinhvolfinu með stefnu í
norð-norðaustur og hverfa nálægt
upptökum Tunguskafljótsins. Tekizt
hefur að ákvarða stefnu þessa víga-
hnattar, eftir framburði hinna fjöl-
mörgu sjónarvotta. Hann hefur
stefnt undan sól með 40 kílómetra
hraða á sekúndu, en þar sem braut
hans var gegnt snúningi jarðar um
sólina, hefur hraði vígahnattarins
verið 70 kílómetrar á sekúndu í af-
stöðu til jarðarinnar.
Vegna núningsmótstöðu loftsins
varð vígahnötturinn fljótlega gló-
andi. Á hinni sýnilegu braut sinni,
sem var um það bil 700 km. löng,
var umhverfis hann bláleitur baug-
ur og aftur úr honum var langur
hali.
Þegar vígahnötturinn rakst á jörð-
HEIMILISRITIÐ
n