Heimilisritið - 01.08.1943, Síða 29

Það var barið á káetudyrnar og
þjónn fékk honum bríf. Hann las
það í flýti og astlaði svo að hlaupa
út, en þjónninn stöðvaði hann og
sagði:
,,Fröken Miller bað mig að sjá urri
að þér læsuð bréfið vandlega“.
Bob leit hissa á hann og síðan aft-
ur á bréfið. Þá tók hann eftir smá-
letraðri eftirskrift, sem hljóðaði
þannig:
..Hittu mig ekki strax. Engan á
\
Lincoln var
i
Abraham Lincoln var orð-
heppinn maður og hafði mjög
gaman af skopsögum, enda hef
ur verið sag-i um hann, að hann
væri eins og gangandi smásagna-
safn.
Eitt sinn, þegar borgarastyrj-
öldin í Bandaríkjunum stóð sem
hæst, kom þingmaður, Wade að
nafni, inn til forsetans og fór að
tala um stríðið, mjög alvarlegur
í bragði, enda leit þá ekki sigur-
vænlega út fyrir Norðurríkja-
menn.
,,Wade“, sagði Lincoln og
teygði úr skönkunum, „þú minn-
ir mig á sögu“.
Wade spratt á fætur:
„Sögur! Sögur!“ hrópaði hann.
„Landið er að fara í hundana,
við erum að ta.pa strlðinu, og
allt sem þér aðhafizt, er að
segja sögur! Herra forseti! Þér
mynduð segja sögur þótt þér
væruð ekki nema eina mílu frá
skipinu má gruna, að við séum góð-
ir vinir. Þess vegna var ég auðvit-
að svona kaldranaleg við þig í
morgun. Skildirðu það ekki? Símaðu
til mín í fyrramálið, ég verð á Wal-
dorf Astoria. — Þín Dorothy".
Bob rétti úr sér. í gegnum káetu-
gluggann sá hann frelsisstyttuna,
sem er við innsiglinguna í New York.
Klukkan var nákvæmlega 25 mínút-
ur yfir tólf.
gamansamur
Helvíti!“
„Athugið það, Wade“ svaraði
Lincoln, „að ein míla er ná/-
kvæmlega sú vegalengd, sem er
héðan til dómkirkjunnar“.
Þegar Lincoln bauð sig fyrst
fram til þings, átti hann í höggi
við æfðan stjórnmálamann, enda
var kosningabardaginn harður
og tvísýnt um úrslitin.
Á einum framboðsfundinum
bað andstæðingur Lincolns alla
þá að standa upp, sem vildu fara
til Himnaríkis. Allir stóðu upp
nema Lincoln. Því næst bað
hann bá að starida upp, sem
vildu fara til Helvítis og enn sat
Lincoln. Þá sagði andstæðingur-
inn háðslega:
„Fyrst Lincoln vill hvorki fara
til himnaríkis né helvítis, þá
væri gaman að fá upplýst, hvert
hann \dll fara“.
„Ég ætla á þing“, svaraði
Lincoln.
HEIMILISRITIÐ
27