Heimilisritið - 01.08.1943, Qupperneq 44

■ ri$t|
Bína: Jæja, Rúna mín. Er
manni boðió inn?
Rúna: Þó væri nú! Það eru
sjaldséðir svartir svanir. Skutl-
aðu þéi' inn.
Bína: Takk.
Rúna: Hvað segirðu gott. Hef-
urðu séð Kobba nýlega?
Bína: Ekki síðan síðast i
Hljómskálagarðinum. Þú vissir,
að hann var þá eins og snúið
roð í hundskjaft.
Rúna: Já, hann hefur líklega
eitthvað frétt.
Bína: Hvað ætli ég nenni að
vera að dekstra hann. En hverm
ig hefur þú það annars?
Rúna: Ég er eins hamingju-
söm og býfluga í blómabúð og
ánægð eins og leikkona á spegla-
sýningu.
Bína: Naumast er það. Er Keli
svona góður við þig ?
Rúna: Hann er góður svona út
af fyrir sig — en annars hef ég
ekkert upp á heiminn að klaga.
Keli (ber að dyrum og opnar
hurðina): Nú já það er þá svona.
Er ekki óViðkomandi mönnum
bannaður aðgangur að kvenna-
búrinu ?
Rúna: Þú getur komið inn.
Annars var hún Bína að koma
og við þurfum að rabba saman.
Keli: Ég skal ekki eyðileggja
kvöldið fyrir ykkur. En hvernig
er með fjölkvænismanninn Bina?
nyUtí
Rúna: Vertu nú ekki með þess-
ar eilífu striðnisglósur.
Keli: Nei, nei. En ég skil bara
ekkert í manninum að vera að
spandera vínflöskum, sem kosta
150 til 200 krónur á kvenfólk,
auk alls annars kostnaðar, þegar
hann getur keypt sér konu á
Suðurhafseyjum fyrir 50 krónur,
fyrir utan frakt.
Bína:: Hugsa sér! Er það satt?
Keli: Já meira að segja fæst
afsláttur, ef keypt er i slumpum.
þá er hægðarleikur að fá dúsinið
fyrir 500 kall.
Bína: Þetta er ómögulegt.
Keli: Finnst þér! En hvers
virði er ekki góð kona! Þetta er
gjaf... .
Rúna: Taktu ekki mark á hon-
um Bína mín. Hann er ekki meira
virði en tíeyringur á Borginni.
Annars. . . .
Keli: Nú ýkirðu vina kær. Þú
Rúna: Ég verð að biðja þig um
að gjöra svo vel og þegja, þeg-
ar ég gríp framm í fyrir þér.
Bína: Ef þið ætlið að fara að
rífast, þá ætla ég bara að láta
ykkur vita það, að ég er farin.
Aldrei hef ég séð Ameríkana
hérna svo dónalegan að rífast við
kvenfólk.
Keli: Þarftu ekki gleraugu?
Nei, Rúna mín, ég er hættur.
Verið'þið bless?
42
HEIMILISRITIÐ