Heimilisritið - 01.08.1943, Side 46
I
að kasta mæðinni „hefðar uppi
á jökultindi", þá komast þær að
raun um, að ást er þar ekki að
finna — hamingjan hefur ekki
beðið eftir þeim.
Þetta er þó ekki nema að litlu
leyti stjörnunum sjálfum að
kenna, heldur ráðamönnum þeirra
í leikheiminum. Aldrei er þreytzt
á því að brýna fyrir þeim ráð-
leggingar eins og þessar: „Það
er ekki sama með hverjum þið
sjáist“. „Starf ykkar krefst var-
úðar“. „Umgangist einungis þá
réttu, kynnist aðeins þeim beztu,
sýnið ykkur aðeins með þeim
frægustu“.
Þetta er allt í lagi þangað til
fröken Töfradis vaknar einn góð-
an veðurdag við þá sorglegu stað
reynd, að þótt pyngjan sé kann-
ske full, þá er hjartað tómt. Þá
fyllist hjarta hennar löngun
til ástar og hún hefur örvænting-
arfulla leit að manni sem hún
getur elskað. En í Hollywood
finnur hún fáa maka á líku reki,
svo að endalokin verða venjulega
þau, að liún stendur með þyrstan
faðminn opinn „hverjum, sem
þorir að koma og reyna“.
Stundum blessast slík hjóna-
bönd — en oftar misheppnast
þau.
BETTE DAVIS vék einu sinni
í blaðaviðtali, að þessari óham-
ingju leikkvenna í Hollywood.
Þó að hún steðji ekki að þeim öll-
um, þá vita þær bezt, sem reynt
hafa, hvilíkur sársauki fylgir
einstæðingsskapnum er fetar í
fótspor frægðarinnar. Betty sagði
að vinir hennar hefðu skilið,
hversu hún og Arthur Fams-
worth hefðu elskast heitt. Arthur
tilheyrði ekki hirð þeirri sem kon-
ungar kvikmyndafélaganna hafa
um sig, og slíkir menn hafa oft-
ast seint hugrekki til þess að
biðja sér konu, sem er einhver
af skærustu stjörnum á leik-
himninum. Þetta vissu kunningj-
ar þeirra og höguðu þvi þannig,
að Arthur þurfti ekki að tví-
stíga lengi, áður en hann bað
hennar. Hjónaband þeirra hefur
blessast prýðilega, hvort sem það
er því að þakka að þau eru á
líkum aldri eða öðru.
Áður en GREER GARSON og
RICHARD NAY giftust, var ekki
um annað talað i Hollýwood, en
það, hvort Greer, jafn roskin og
hún væri, myndi taka bónorði
Richards, sem er kornungur leik-
ari.
Þá var það einhver sem spurði,
hvort kona, sem væri eins töfr-
andi og falleg eins og Greer
Garson, hefði ekki biðla á hverj-
um fingri. x
Hvaða biðlar ættu það að vera?
Þekkjum við marga gjaldgenga
biðla, sem komnir eru um þrí-
tugt, sem eru svo aðlaðandi í
útliti og framkomu eða það vel
settir í þjóðfélaginu, að þeir geti
boðið heimskunnri kvikmynda-
leikkonu jafnræði í hjónabandi?
Og hverjum ætti filmstjama eins
og Greer að veita ást sína —
ást sem hún eins og allar aðrar
44
HEIMILISRITIÐ