Heimilisritið - 01.08.1943, Síða 58

voguð hafði hann ekki búis-t við
að hún yrði. En Belden hlaut að
hafa gert hana mjög ástfangna
af sér, fyrst hún trúði honum fyr-
ir öllu.,
Henry Brown hafði enga löng-
un til þess að mæta honum strax.
Belden myndi ef til vill leggja
hendur á hann. „En ég hef há-
tromp á hendinni ennþá“, hugsaði
Brown. „Og ég skal sýna þess-
um herramanni, að ég á eftir
að vinna spilið!1.
Brown þótti súrt í brotið, að
áætlun hans hafði brugðist, því
að hann hafði gert sér góðar
vonir um að Belden yrði sér mik-
ill tekjuauki.
En hann huggaði sig við það,
að ekki myndi Jolette græða á
þessu. Og hann brost.i þegar hann
gerði sér i hugarlund, að nú sæti
Belden inni i stofu og biði. Áður
en langt um liði myndi hann
kannske fara að útidyrunum og
hringja aftur. Þegar hann kæm-
ist að raun um að fuglinn væri
floginn, væri hann vafalaust ekki
svo klár í kollinum, að geta í-
myndað sér þá gildru, sem verið
væri að leggja fyrir hann. Brown
var að minnsta kosti sannfærður
um að hann myndi ekki gera
neinar ráðstafanir í tæka tíð.
ÓTT klukkan væri langt
gengin ellefu um kvöldið,
gekk Brown rakleiðis að íbúðar-
húsi því, sem Irma Rimaldi átti
í sjálfri borginni, og hringdi dyra-
bjöllunni.
Þjónn kom til dyra. Kvað hann
frú Downing að visu vera heima,
cn tæki alls ekki á móti gestum.
„Þá ætla ég að fá að skrifa
henni skilaboð“, sagði Brown.
Hann ætlaði sér að tala við Irmu,
hvað sem það kostaði. Bréfið var
svona:
„Þér þekkið ekki nafn mitt,
frú Downing, en ég vinn hjá Per-
fection-félaginu, og er með munn-
leg skilaboð um Sir James Beld-
en“.
Hann skrifaði „um“ en ekki
„frá“, og vonaði að hún myndi
ekki veita því athygli eða álíta
það stílskekkju.
Og þannig reyndist það. Irmu
skildist Jim hafa sent boðbera til
sín og skipaði þjóninum að vísa
manninum inn.
Hún hafði ætlað sér snemma
t
í rúmið, því að hún hafði höfuð-
verk. Hún var ein í herberginu,
þegar Brown gekk inn.
„Hvaða skilaboð eruð þér með
frá Jim Belden?“ spurði hún og
furðaði sig á því hvernig náunga
Belden hafði valið til þessarar
sendiferðar.
„Ég er ekki hingað kominn,
frú Downing, til þess að skýra
yður frá nokkru því, sem Sir
Belden óskar eftir að ég segi
yður, heldur langar mig til þess
að tala við yður um dálítið, sem
hann vill alls ekki að ég fræði
yður um“, sagði Brown og reyndi
að bera sig mannalega.
„Eruð þér drukkinn?“ sagði
hún reiðilega og tortryggin. „Þér
56
HEIMILISRITIÐ