Fréttatíminn - 05.04.2013, Page 15

Við bjóðum
góða þjónustu
Vantar unglinginn á heimilinu
smá bíópening?
Við einföldum millifærslur í snjallsímanum
margfalt. Með nýja Íslandsbanka Appinu
má nálgast stöðuna á reikningum og færa
smærri fjárhæðir á vini og vandamenn með
fáeinum smellum.
islandsbanki.is | Sími 440 4000
Skannaðu
kóðann til að
sækja Appið.
Millifærðu með
hraðfærslum í Appinu
Þjónusta í gegnum Appið:
Hraðfærslur á þekkta viðtakendur
Staða reikninga með einum smelli
Myntbreyta og gengi gjaldmiðla
Upplýsingar um útibú og hraðbanka
Aðgengi að Netbanka o.fl. sem opnar
á fleiri möguleika
Kynntu þér nýja Appið betur
á www.islandsbanki.is/farsiminn
Veldu hraðfærslur
á upphafsskjámynd
og smelltu á þekktan
viðtakanda
Veldu eða skráðu
inn upphæð
Millifærsla
framkvæmd!
Þjónustan er í boði fyrir fjárráða einstaklinga með aðgang að Netbanka Íslandsbanka.
einn tveir þrír!og...
1.000 kr.
E
N
N
E
M
M
/
S
ÍA
/
N
M
5
11
4
2
völlum. „Eigum við ekki að fá okkur ís?“ spyr
Sigmundur þegar við ökum af stað. „Það er
aldeilis dagur til þess.“ Það er létt yfir honum.
„Jú, jú,“ svarar ljósmyndarinn, en ég minni á
að við séum tímabundin.
Við vindum okkur í pólitíkina og ég spyr
Sigmund Davíð hvort honum finnist hafa verið
sótt að Framsóknarflokknum úr öllum áttum,
eins og hann hefur áður haldið fram. „Það var
eitthvað sem við var að búast að aðrir flokkar
reyndu að sækja að okkur þegar Framsóknar-
flokkurinn bætti við sig svona miklu fylgi og
mældist jafnvel stærstur,“ segir hann. „Það
getur í sjálfu sér verið eðlilegt ef það er á
pólitískum grundvelli en svo hefur ekki alltaf
verið og ýmsum brögðum hefur verið beitt.
Því hefur verið haldið fram að tillögur okkar
séu óraunhæfar og að kostnaðurinn falli allur
á ríkið, þetta séu bara töfrabrögð,“ segir hann.
Þar á hann meðal annars við gagnrýni
Bjarna Benediktssonar, formanns Sjálf-
stæðisflokksins, á kosningaloforð Fram-
sóknarflokksins sem hann hefur sagt að sé
„óraunsæ“ og reiknað hefur verið út að kostn-
aður við 20 prósenta niðurfellingu lána sé um
240 milljarðar króna og að langstærsti hluti
þess, um 130 milljarðar, mundi lenda á ríkis-
sjóði vegna Íbúðalánasjóðs.
Sigmundur segir að vogunarsjóðirnir svo-
kölluðu eigi að taka á sig tapið, vogunarsjóð-
irnir sem keyptu kröfur föllnu bankanna á um
brot af nafnvirði. Þeir keyptu því eignir gjald-
þrota fyrirtækja á mjög miklum afslætti, sem
svokallaða áhættufjárfestingu, vitandi að þær
innheimtust ef til vill aldrei. „Vogunarsjóð-
irnir vissu að aðstæður gerðu það að verkum
að ekki væri hægt að hleypa þeim úr landi
með allt þetta fjármagn og því væru til staðar
höft. Þeim mátti því vera ljóst að það þyrfti að
ganga til samninga um niðurfærslu. Má því
ekki nýta það svigrúm sem þar skapast til að
koma til móts við heimilin sem færa má rök
fyrir að hafi í raun fjármagnað þá með því að
taka á sig tapið af hruninu með verðtrygg-
ingu?“ spyr Sigmundur Davíð.
Kunnuglegur málflutningur
Málflutningurinn hljómar kunnuglega: Er-
lendir kröfuhafar, svokallaðir vogunarsjóðir,
einnig nefndir hrægammasjóðir, eiga að
endurgreiða íslenskum lánþegum hluta af tap-
inu sem hlaust vegna hrunsins. Hver vill það
ekki? Og hvers vegna ættum við ekki að trúa
Maður
sem fer á
íslenska
kúrinn
hlýtur
að elska
landið sitt
meira en
við hin
sem för-
um bara á
Atkins og
hvað þetta
nú heitir
allt.
því að það sé hægt þegar hann hefur sýnt það áður í
IceSave að hann hafi haft rétt fyrir sér? Um IceSave
sagði Sigmundur Davíð meðal annars: „Sú ofur-
vaxna ábyrgð sem ríkisstjórnin hefur núna fallist á
að íslensk heimili og fyrirtæki taki á sig fyrir bresk
stjórnvöld og Evrópusambandið fær ekki staðist.“
Reyndar hélt hann því fram að eignir Landsbank-
ans væru mun rýrari en raun ber vitni og myndu
500 milljarðar lenda á íslenska ríkinu eftir uppgjör
þrotabúsins. Nú hefur hins vegar komið í ljós að
slitastjórn Landsbankans metur virði eigna Lands-
bankans um 200 milljörðum krónum hærri en sem
nemur IceSave skuldinni allri. Í samningunum var
ákvæði sem gerði ráð fyrir að ríkið greiddi vextina
en í þeim var hins vegar ákvæði um að taka mætti
upp samningana ef forsendur þeirra breyttust. Ice-
Save var sem sagt stormur í vatnsglasi, við hefðum
hugsanlega aldrei þurft að borga krónu úr sjóðum
ríkisins.
Sigurinn í dómsmálinu var því fyrst og fremst
tilfinningalegs eðlis, Davíð sigraði Golíat. Sig-
mundur Davíð gerði þetta að umtalsefni á Alþingi
eftir sigurinn í dómsmálinu: „Ísland hefur nú unn-
ið fullnaðarsigur með því að standa á rétti sínum.
Við höfum fengið uppreist æru, landið sem var
beitt hryðjuverkalögum og fjárkúgunum í fram-
haldinu. Látum þetta verða til þess að það hvarfli
aldrei að okkur annað í framtíðinni en að standa
ávallt öll saman þegar kemur að því að verja hags-
muni Íslands!“
Íslenski kúrinn og ástin á landinu
Það var einmitt þessi tegund orðræðu sem fékk
mig til að stinga upp á Þingvöllum sem stað fyrir
myndatöku. Síðar komst ég að því að Sigmundur
Davíð er einmitt með ljósmynd af Almannagjá á vef
sínum, þannig að tilfinning mín var ekki úr lausu
lofti gripin. Svo ekki sé minnst á íslenska kúrinn
– maður sem fer á íslenska kúrinn hlýtur að elska
landið sitt meira en við hin sem förum bara á Atk-
ins og hvað þetta nú heitir allt. Ég skildi reyndar
aldrei röksemdarfærsluna fyrir þeim kúr og vona
að kosningaloforðin séu ekki byggð á sams konar
útreikningum.
Íslenski kúrinn hans Sigmundar Davíðs hófst í
sumarlok 2011. Hann var „alvöru megrunarkúr“
sem fólst í því að borða bara íslenskan mat og
byggði á því að „aðeins helmingur þeirrar fæðu
sem neytt er á Íslandi er framleidd hér. Þannig að
ef maður borðar bara það íslenska borðar maður
helmingi minna. Með því að auka svo neyslu á ís-
lenska matnum um 50% endar maður í 75% af fyrri
neyslu.“ Þarna ætlaði Sigmundur Davíð í flatan
niðurskurð upp á 25 prósent og grennast að sama
skapi. Ekkert var minnst á hitaeiningafjölda, nær-
ingarinnihald, hlutfall trefja, samsetningu fæðu og
þar fram eftir götunum.
Eitthvað varð íslenski kúrinn endasleppur.
Röksemdafærslan gekk sennilega ekki upp, enda
forsendurnar hæpnar - að minnsta kosti minnir
Sigmundur Davíð mig aftur á ísinn þegar við
erum komin upp á miðja Mosfellsheiði. „Hva', við
gleymdum að stoppa og kaupa ís!“ „Já, það er eng-
inn tími,“ svara ég. „Þú færð ís þegar myndatakan
er búin – ef það verður tími,“ bæti ég við.
„Svo er það verðtryggingin og afnám hennar,“
held ég áfram. Um hana vill Sigmundur láta
skipa starfshóp sem á að „útfæra tækifærin sem
afnám verðtryggingarinnar muni skapa,“ eins og
Framhald á næstu opnu
viðtal 15 Helgin 5.-7. apríl 2013