Læknablaðið - 01.10.1921, Blaðsíða 18

i6o
LÆKNABLAÐIÐ
2) Börnin skulu færS úr föturn, aS minstá kosti fyrir ofan mitti og
skoöuninni hagaö, aö svo miklu leyti sem mögulegt er, svo sem frá er
skýrt í Læknablaöinu, okt. 1917.
3) Sérstök áhersla skal lögö á þaö, að úr því sé bætt, sem aö er,
að.svo miklu leyti sem unt er: að bætt sé úr kvillum barnanna, aö húsa-
kynni séu að einhverju leyti endurbætt ef þess gerist þörf, svo að þan
geti þó farið batnandi með ári hverju. Að vísu eru slíkar endurbætur og
aðgerðir að minstu leyti á valdi læknisins, en að rniklu liði getur þó hvatn-
ing og leiðbeining hans komið, ef vel er haldið á.
4) Gera skal grein fyrir skólaskoðun i ársskýrslu og láta töflu fylgja
yfir hæð barnanna eftir aldri og kyni, svo og kvilla þá sem fundist hafa.
Þá skal það og sérstaklega tekið frarn, hvað áu nni s t h e f i r Vi ð
e f t i r 1 i t i ð, bæði börnunum til heilsubótar og skólunum að öðru leyti
til framfara.
Reykjavík 20. október 1921.
Guðm. Hamiesson.
Auglýaing* til héraðslækna um beiklavarnamál.
(Lög nr. 43, 27. júní 1921, um varnir gegn berklaveiki).
Það getur engum dulist aö meö þessum miklu og margbrotnu lögum, er
heilbrigðisstjórn og héraðslæknum lögö nijög þung byröi á herðar. Sýslu-
nefndir, hreppsnefndir og skólanefndir íá einnig sinn skerf af þeirri byröi.
Nú er það afráðiö, að lögin geta ekki byrjað að koma til framkvæmdar
fyr en um næstu áramót. Það er líka ljóst, að ýms ákvæði laganna eru
þannig vaxin, aö skilyröi vantar til þess, að þau geti komist í fulla fram-
kvæmd þegar á næstu misserum. »
Hins vegar er ástæðulaust að gera ráð fyrir þvi, aö þessi lagasetning
hljóti að veröa pappírsgagn. Jeg hef örugga trú á því, aö takast megi
með tíð og tima, að láta þessi nýju berklalög koma aö tilætluöum notum.
En til þess þarf mikinn og margvíslegan undirbúning. Fyrst og fremst
er brýn nauðsyn á því, að skýra þessi lög vandlega, með ýtarlegum grein-
úm i viðlesnustu blöðum landsins fyrir allri alþýðu manna og það mun
jeg gera i vetur. Þá hygg jeg meðal annars, að hjeraðslæknar í öllum
erfiðum hjeruðum landsins muni mjer samdóma um það, að þeim muni
verða um mcgn að rækja þessi lög svo vel, sem skyldi, nema þeir njóti
góðrar aðstoðar í hverri sveit. Er það einn stór vandinn, að ráða fram úr
því, hvernig hentast muni að afla sjer þeirrar aðstoðar.
Jeg býst viö, að jeg hljóti oftsinnis í vetur að snúa mjer til hjeraðs-
lækna, leita álits þeirra um ýms atriði i þessu máli, ýmist hjer i Lækna-
blaðinu eða þá brjeflega. Læknar, sem skrifa mjer um þetta málefni, eru
beðnir að hafa þessa utanáskrift:
Landlæknir G. Björnson,
Reykjavik.
Berklavarnamál. G. B.
Félagsprentsmiðjan.