Læknablaðið - 01.10.1921, Blaðsíða 15

LÆKNABLAÐIÐ
157
quins, og seg'ir hana óbrigðula til þess, aö ekki styttist fóturinn. Aö-
fet'öin er sú, aö þannig er um sjúkl. búiB, aö hnéö á brotna fætinum sé
hálfbogiö (450) er hann liggur á bakinu. (Hátt undir læri, lágt undir
fæti og' kálfa). Nú er vænn, mjúkur klútur brotinn saman, svo aö hann
sé vel þverhandar breiöur. Miöja klútsins er lögö framan á lærið ofan
hnésins, endunum brugöiö á víxl í hnésbótinni, sigiö síöan bundið í end-
ana. Liggur þá klúturinri utan um lærið ofan hnésins. Byrjað er meö 2
kg. þyngd og hún aukin eftir 1—1% viku upp i 4 kg. á konum, en 6
kg. á karlmönnum. Vernda þarf n. peroneus meö bómullartróði, annars
þolist klúturinn betur en heftiplástur. (No. 16—17).
Um Schickspróf ritar Glenny 0. fl. enskir læknar og lofa mjög aöferö-
ina. Segja aö hún muni vera jafn þýðingarmikil og uppgötvun blóövatns-
lækninganna. — En sá galli er á gjöf Njarðar fyrir oss íslendinga, aö
toxiniö beldur sér ekki nema 1—2 mánuöi og skal þó geymt í kulda. Eftir
14 daga geymslu viö venjulegan hita hefir þaö látið sig mikið og er
því tæpast að vænta, að vér höfum gagn af þessum framförum fyrst
um sinn. (11. júni).
Bréf dómsmálaráðh. til landlæknis G. Björnsonar, um berklavarnarmálið.
Reykjavík, 30. sept. 1921.
Það er ljóst, að lög nr. 43, frá þ. á., um varnir gegn berklaveiki, og í sambandi
þar viö lög um læknaskipun í Reykjavik, leggja afarmikið starf á herðair heilbrigðis-
stjórnar landsins, einkanlega í byrjun, og undirbúning þarf afarmikinn og eftirlit
í upphafi, til þess að framkvæmd þessara laga komi að tilætluðum notum, en verði
á hinn bóginn viðráðanleg kostnaðarins vegna.
Jeg hefi fleirum sinnum rætt þetta mál við yður 00- ráðgast um það, og komist
að þeirri niðurstöðu, að óhjákvæmilegt sje að fá færan mann, sem geti gefið sig
að því óskiftur, tll þess að undirbúa framkvæmd laganna og koma henni af stað.
Nú eruð þjer, herra landlæknir, ekki einungis nákunnug-ur starfi og tilætlun þeirrar
milliþinganefndar, er undirbjó þetta mál, heldur hafið þjer allra manna mesta reynslu
um framkvæmdarmöguleika hjer á landi á slíkum lagafyrirmælum, þannig að kostn-
aðinum sje haldið viðráðanlegum.
Fyrir þessar sakir, hefi jeg farið þess á leit, að þjer takið að yður umræddan
starfa, gegu því, að þjer sjeuð á meðan leystur frá embættisstörfum yðar að öðru
leyti og annar maður settur til að þjóna landlæknisembættinu urn stundarsakir og
á eigin ábyrgð.
Með því að þjer hafið tekið vel í tilmæli mín og lýst því við mig, að þjer ekki
vilduð skorast undan því, að verða við þessari beiðni ráðuneytisins, eruð þjer hjer
með leystur frá embættisstörfum yðar um 6 mánaða tíma, frá 1. okt. þ. á., svo að
þjer getið gefið yður allan við framangreindu starfi, þennan tima.
Auðvitað haldið þjer embættislaunum yðar, en ráðuneytið sjer fyrir þjónustu
embættis yðar á meðan, yður að kostnaðarlausu.
Yfirsetukv.ennakensiuna býst jeg við að þjer annist jafnt fyrir þessu.
Jón Magnússon.
G. SveinbjörnssotL