Læknablaðið - 01.11.1921, Side 6
164
LÆKNABLAÐIÐ
um meöferð barnanna hér í ýmsum landshlutum. Skýrslur yfirsetukvenna
eru bæöi misjafnar og ónákvæmar, svo veruleg þekking fæst ekki um
þetta nema meö sérstakri rannsókn. Nefndin hugsar sér framkvæmd þessa
þannig, aö læknar útbýta eyöublööum til yfirsetukvenna í héraöinu og
biöja þær að útfylla þau svo samviskusamlega sem auðið er. Konurnar
senda síöan héraðslæknum eyðublööin útfylt, eftir 2 ár í síðasta lagi
Læknar athuga þau og bæta því við, sem þeir kynnu betur að vita, og
senda blöðin siðan til nefndarinnar. Hún vinnur síðan úr þeim, og ritar
um málið, bæði í Lbl. og erlendu vísindariti. Eyðublöðin hafa nýlega
verið send öllum héraðslæknum i pósti. Þeir eru lieðnir að varðveita þau
vandlega, því upplagið er, því sem næst, þrotið.
í eftirfarandi grein gerir Gunnl. Claessen góða grein fyrir rannsókninni
á geitum.
Nefndin er þess fullviss, að læknar taki vel og drengilega í þetta mál.
Ef þessi litla byrjun tekst vel, mun það sannast, að hún verður mjór vísir
til margháttaðrar og gagnlegrar vísindastarfsemi í vorri grein. G. H.
Samrannsóknir íslenskra lækna.
Eitt af þeim verkefnum, sem Samrannsóknanefndin hefir valið, er
að s a f n a s k ý r s 1 u m u m s j ú k 1 i n g a m e ð g'e i t u r hér á landi,
og má gera ráð fyrir, að ítarleg rannsókn á þessu efni geti farið fram
á fáum mánuðum. Læknum, sem dvalið hafa í sama héraði í mörg ár, er
kunnugt um flesta sjúklinga með þenna sjúkdóm, en þeir, sem ókunnugir
eru, geta væntanlega notið aðstoðar ábyggilegs trúnaðarmanns í hverri
sveit, þar eð flestum sveitungum mun kunnugt um sjúklingana, neilia
sjúkdómurinn sé í byrjun. Má vel vera, að best væri, fyrir alla héraðs-
lækna, að kveðja sér aðstoðarmann í hverjum hreppi, til þess að sjúk-
lingar síður leynist eða gleymist. Þetta atriði leggur nefndin á vald lækn-
unum, svo og hvort þeim virðist heppilegt, að auglýsa eftir sjúklingunum.
Hafi læknir fregn af geitna-sjúklingi, er þess vænst, að hann vitji hans
á ferðr.m sínum, ef slíkt er ekki mjög úr leið, til þess að staðfesta diag-
nosis, eða stefni sjúklingnum til sín; en við greining sjúkdómsins mun
aðallega koma til greina trichophytia, psoriasis og impetigo. Sé ldinisk
diagnosis vafasöm, er þess óskað, að hár og hrúður sé sent nefndinni
til smásjárskoðunar, svo framarlega sem læknirinn gerir ekki slíka skoð -
un sjálfur.
Tilgangur rannsóknarinnar er, að finna alla geitna-sjúka á íslandi,
og gera síðar ráðstafanir til þess að lækna þá, m. ö. orðum a ð ú t r ý m a
f a v u s h é r á 1 a n d i. Óhætt má gera ráð fyrir, að talsvert sé til af
þessum sjúklingum, ef læknarnir leita vel; t. d. má nefna, að síðan farið
var að nota Röntgen-lækning við geitum i Reykjavík, hafa á ári hverju
6—7 sjúklingar úr öllum landsfjóröungum leitað sér þar lækninga.
Þótt geitur valdi ekki likamlegum sársauka, má telja sjúkdóm þenna
mikla ógæfu. Geitna-sjúkir geta ekki haft óþvingaðan umgang við annað
fólk, og mæta jafnan litilsvirðing nágranna sinna. Því er og haldið fram