Læknablaðið - 01.02.1942, Blaðsíða 24

14
LÆKNABLAÐIÐ
svona námskeið geti komiö i staö,
eöa jafngilt utanförum lækna, en
margir kynnu að geta veitt sér
mán. til þess arna, þótt þeir gætu
ckki eytt hálfu eða heilu ári í dýra
siglingu. Og þó aö menn færu ut-
an, til þess að kynna sér einstök
efni læknisfræðmnar og nýjustu
reynslu annarra, er heldur ekki
vist, að þeir teldu sig of góða til
Úr erlendum
Staðbundin sulfanylamidmeðferð
lífhimnusýkingar.
Á Roosevelt Hospital New York
voru á tímabilinu frá I. janúar
1940 tij 1. mai 1941 skornir upp
268 sjúklingar með botnlanga-
bólgu. Þeir 90 þessara sjúklinga,,
sem þyngst voru haldnir, fengu
sulfanylamidduft intraperitonealt
og i magálssárið. Enginn þessara
2Ó8 sjúklinga lézt. Til samanburð-
ar er þess getið, að á árunum 1935
—1939 voru á sama sjúkrahúsi
gjörðir 742 botnlangaskurðir og
var dánartala þá 2,83%. Auk þessa
fengu iii sjúklingar meö ýmis-
konar abdominalia, svo sem per-
fóreruð þarmasár, gallgangaað-
gerðir, hysterectomia totalis og
keisaraskurð, samskonar sulfan-
ylamidmeðferð. 14 þessara sjúk-
linga létust. Flestir sjúklinganna
fengu sulfanylamid einungis lok-
alt. Fullorðnum var að jafnaði
gefin 12 grömm eða sem svaraði
til 175 mg. á hvert kílógram af
dauðhreinsuðu sulfanylamid-dufti.
Börn og unglingar fengu samsvar-
andi skammta miðað við líkams-
þyngd.
Tveim þriðju hlutum þessa
skammts er dreyft inn í kviðarhol
svo viða sem næst til og þó helzt
að hlusta á nokkra fyrirlestra á
víð og dreit' úr læknisfræðinni,,
þegar þeim liýðst aðgangur að
þeim á fáum dögum og með litlum
tilkostnaði.
Væri æskilegt að læknar út um
land létu i ljós livort þeir hafa á-
huga fyrir þessu máli eða frekari
tillögur í því.
ól. Geirsson.
læknaritum.
þar, sem mest er ígerð eða henn-
ar helzt von, og hinu í magálssárið.
Með þessu móti verður sulfan-
ylamidkonsentration í kviðarholti
300—800 mg.% í allt að 40 stund-
ir, en fer að jafnaði ekki yfir 7
mg.% í blóði.
Eiturverkanir og vanlíðan voru
eigi meiri af þessháttar sulfanyla-
midgjöfum en annarri notkun þess.
Lífhimnuerting sást sjaldan og
helzt, ef miklu var hrúgað á sama
stað, mátti þá finna blóðhlaup og
fibrinmyndun.
Sulfanylamid má dauðhreinsa
við I40°C. í tvær stundir og heppi-
legast að hafa smáglös með 2, 4, 6
og 8 grömmum i hverju glasi. Raki
má ekki komast að duftinu, sem
hættir við að hlaupa í kekki.
R. S. Mueller and J. A. Thomp-
son: J. A. M. Ass. No. 3. 17. jan-
úar 1942, bls. 189.
Kt. St.
Notkun sulfanylamids í kviðarholi.
Hundatilrauir og athuganir
á sjúklingum.
Hundum voru gefnir stórir
skammtar sulfanylamids intraperi-
tonealt, allt að 0,5 gröm á kíló-
gram. Blóðkensentration komst
hæst upp í 40 mg.% en efnið var