Læknablaðið - 01.06.1945, Blaðsíða 18

44
LÆICNABLAÐIÐ
andi tal um lækningar stéttarbræðra
sinna, nema við lækna eina, en eink-
um þó i viðurvist 'sjúklinga og
vandamanna þeirra. Ef ástæður
þykja til aðfinnslu út af lækning-
um stéttarbróður (t. d. misnotkun
deyfilyfja og annað lækningastarf
líklegt til að vinna mein, brot gegn
ákvæðum 2. gr. o. s. frv.) ber að
snúa sér til stjórnar L. í.
2. gr.
Enginn læknir má viðhafa gyll-
ingar á sér eða sinni lækningastarf-
Semi i auglýsingum, blaðagreinum,
ritgerðum, fyrirlestrum, útvarpser-
indum, viðtölum, vottorðum né öðru
í ])ví skyni að sýna yfirburði sína
yfir aðra lækna. Viðtöl, fyrirlestr-
ar, útvarpserindi og ritgerðir í blöð-
um eða tímaritum um læknisfræði-
leg efni skulu orðuð ])annig, að þau
beri engan blæ af persónulegu
skrumi. Þakkarávör]) og því um líkt
skulu læknar forðast eftir megni.
Ekki mega þeir gefa loforð um
undralækningar né gefa í skyn að
þeir þekki 1)4 eða læknisaðgerðir,
sem öðrum læknum séu ekki kunn-
ar. Ekki mega þeir heldur nota ó-
nauðsynlegar og dýrar lækningaað-
ferðir, sem ætla mætti að væru
fremur gerðar lækninum til hags-
muna en sjúklingum hans.
3- Sr-
Læknar skulu engan þátt taka
i áskorunum frá almenningi við-
víkjandi veitingu embætta eða því,
að læknar setjist að í ákveðnum
stað, hvort sem þeir sjálfir eiga
hlut að máli eða aðrir. Nú verður
læknir þess var, að slíkar áskoran-
ir séu i undirbúning, og skal hann
þá, sé um hann sjálfan að ræða,
beita áhrifum sínum til þess, að
slikt verði látið niður falla.
4- gr-
Ef læknir er sóttur til sjúklings,
sem er undir hendi annars læknis
eða hefir ákveðinn heimilislækni,
])á skal hann aðeins gera það, sem
brýn nauðsyn krefur, og ekki má
hann vitja þess sjúklings aftur í
sama sjúkdómi, nema sjúklingur-
inn eða vandamenn hans óski þess,
enda tilkvnni þeir það lækni þeim.
er áður stundaði hann, og sömu-
Ieiðis skal læknir sá, sem þannig
tekur við stundún sjúklings, sjálfur
tilkynna það lækni þeim, er áður
stundaði hann.
5- gr-
Xú telur læknir nauðsynlegt, að
sérfræðingur skoði sjúkling, og skal
þá sérfræðingurinn, að rannsókn
lokinni, gefa lækni þeim, er sjúk-
linginn sendi, skýrslu um hana.
Þurfi sjúklingurinn sérfræöings-
meÖferðar. skal hann skýra lækni
sjúklingsins frá því, og vísa
honum þangað aftur, að lokinni
meðferð. Ef sjúklingurinn er
stundaður á sjúkrahúsi, skal lækni
sjúklingsins send skýrsla um rann-
sóknir. sjúkdómsgreiningu og með-
ferð. Einnig um framhalds-með-
ferð, ef hennar er þörf.
6. gr.
Ef sjúklingur, vandamenn hans
eða læknir óska að annar læknir sé
sóttur til ])ess að vera i ráðum með
þeim lækni, sent sjúklinginn stund-
ar. ])á skulu læknarnir, að rannsókn
lokinni, bera ráð sín saman. Sá
læknirinn, sem sjúklinginn hefir
stundað, fyrirskipar síðan það, sent
læknarnir hafa orðið ásáttir um.Geti
þeir ekki orðið á eitt sáttir, skal
hvor um sig í viðurvist hins skýra
sjúklingnum eða vandamönnum
hans frá skoðunum sínum, og velja
þeir ])á um. hvor læknirinn skuli
framvegis stunda sjúklinginn. Ef
sá læknir. sent stundað hefir sjúk-
linginn kemur ekki til viðtals við
hinn á tilsettum tíma, þá skal hann,